Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu działając w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zm.) odpowiada na pismo z dnia 09.08.2004 r. (wpływ 10.08.2004 r.) w sprawie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Zapytanie Podatnika dotyczy uznania za należności licencyjne należności wypłacanych kontrahentowi zagranicznemu z tytułu oprogramowania systemu telekomunikacyjnego i w konsekwencji ich opodatkowania zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm).
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka krajowa zawarła umowę ze spółką zagraniczną mająca siedzibę w Wielkiej Brytanii na dostawę, instalację i uruchomienie systemu telekomunikacyjnego, który będzie wykorzystywany na własne potrzeby Spółki krajowej, bez prawa dalszej sprzedaży. Spółki nie są powiązane kapitałowo, ponadto spółka zagraniczna przedstawiła certyfikat rezydencji, potwierdzający fakt, iż jej siedziba znajduje się w Wielkiej Brytanii. Z treści umowy wynika, iż zagraniczny dostawca zobowiązał, się oprócz dostawy urządzeń telekomunikacyjnych, przyznać spółce krajowej nie zbywalną, nie wyłączną, opłaconą licencję na wykorzystywanie oprogramowania w okresie trwałości użytecznej urządzeń z nim związanych. Jednocześnie zastrzeżono, iż w trakcie używania oprogramowania pozostanie ono własnością spółki zagranicznej, a spółka krajowa nie posiada prawa do jego reprodukowania, kopiowania w celach innych niż kopia rezerwowa lub archiwalna.
Zgodnie art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, którzy nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium RP. Wysokość podatku dla w/w podatników, którzy osiągają dochody między innymi z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych (...), handlowego lub naukowego (...) ustala się w wysokości 20% przychodów w myśl art. 21 ust. 1, z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Rząd Polski zawarł z Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w dniu 16 grudnia 1976 r. umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20). Art. 12 w/w umowy reguluje kwestię należności licencyjnych, zgodnie z którym : „należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa, uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, która jest ich właścicielem, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych należności”. Użyte w niniejszym artykule określenie „należności licencyjne„ oznacza wszelkiego rodzaju należności wypłacane za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia i telewizji), jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego i za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej albo z umiejętnością (know-how).
W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym oprogramowanie, na które została udzielona licencja, zdefiniowano jako „programy komputerowe”. Umowa została zawarta na czas określony, przez cały okres użytkowania oprogramowanie pozostanie wyłączną własnością spółki zagranicznej. Nabycie oprogramowania ma na ogół na celu własny użytek lub handlowe wykorzystanie przez nabywcę. Jednakże jeden z punktów umowy zawartej pomiędzy spółkami zastrzega, iż nabywca nie będzie reprodukował ani kopiował takiego oprogramowania w całości lub w części dla celów innych niż kopia zapasowa lub archiwalna. Można zatem uznać, iż nabyte oprogramowanie przez spółkę krajową będzie wykorzystywane do własnych potrzeb. Zatem opłata taka nie mieści się w zakresie pojęcia „należności licencyjne” określone w art. 21 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 12 Modelowej Konwencji OECD, powinna być raczej traktowana jako dochód handlowy, zgodnie z art. 7 lub art. 14 Konwencji Modelowej OECD, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zgodnie z powszechnie przyjętą w stosunkach międzynarodowych zasadą, za należności licencyjne w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w przypadku gdy płatności są dokonywane w związku z nabyciem części praw do programu komputerowego (bez przeniesienia przez sprzedającego ich całości), uznaje się te płatności, które są dokonywane z tytułu udzielenia praw do używania programu w sposób, który bez tego rodzaju zezwolenia stanowiłby naruszenie praw autorskich.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wszelkie licencje na powielanie i publiczne rozpowszechnianie programów bądź oprogramowania zawierającego program komputerowy, jak również ich modyfikację i publiczną prezentację są przykładem umów, przy realizacji których dokonywane płatności będą traktowane zawsze jako należności licencyjne. Natomiast skopiowanie programu na twardy dysk, lub do pamięci operacyjnej, bądź sporządzenia kopii archiwalnej mającej na celu jedynie uniemożliwienie prawidłowego korzystania, w ramach własnego użytku, nie skutkuje uznaniem płatności za należność licencyjną. Zatem przychód uzyskany przez podmiot zagraniczny nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, nawet 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym, jeżeli stan przedstawiony w zapytaniu jest zgodny ze stanem faktycznym, to stanowisko podatnika jest prawidłowe.