P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że stanowisko jednostki przedstawione we wniosku z dnia 01.06.2005 roku, który wpłynął w dniu 02.06.2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodów uzyskanych z prowadzenia klubokawiarni jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E
W dniu 02.06.2005 roku do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głogowie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z przedmiotowego wniosku wynika, że jednostka zamierza uruchomić działającą w sposób ciągły klubokawiarnię. Będzie to miejsce, w którym sprzedawane będą napoje, desery i ciasto. Jednak nadrzędnym celem tej działalności jest promowanie chrześcijańskiej kultury i etyki wśród młodzieży, realizując tym samym statutowe cele Kościoła poprzez organizowanie różnorodnych spotkań edukacyjnych. Dochody z powyższej działalności w całości zostaną przekazane na realizację celów statutowych Kościoła, które są zgodne z celami wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W świetle przedstawionego stanu faktycznego, jednostka uważa, że dochody uzyskane z tej działalności korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głogowie stwierdza, że zajęte przez jednostkę stanowisko w sprawie jest prawidłowe, co znajduje potwierdzenie w przytoczonych niżej przepisach prawa podatkowego.
W świetle przepisu art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 26 poz. 319) majątek i przychody kościołów i innych związków wyznaniowych podlegają ogólnie obowiązującym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w odrębnych ustawach.
Jak wynika z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480) majątek i przychody Kościoła i jego osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-5.
Zatem jednostka jako osoba prawna podlega przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.).
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a cyt. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku dochodowego są dochody kościelnych osób prawnych:
a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo- wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
Zasadnicze znaczenie z punktu widzenia stosowania tego przepisu, ma podział tych zwolnień na bezwarunkowe i warunkowe.
W art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uregulowano zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Wynika z niego, że cel na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia. Co więcej w odniesieniu do tego rodzaju dochodów podatnicy nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.
Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) tej ustawy ma charakter warunkowy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa będą wolne od podatku tylko w części przeznaczonej na cele wymienione w tym przepisie. Do zwolnienia tego mają zastosowanie unormowania prawne zawarte w art. 17 ust. 1a i ust. 1b cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z art. 17 ust. 1a pkt 2 wynika, że ww. zwolnienia nie stosuje się do dochodów bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach. Natomiast zgodnie z ust. 1b ww. artykułu zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
Należy przy tym stwierdzić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyjaśnia pojęcia "działalność niegospodarcza" czy też "niegospodarcza działalność statutowa". Wobec powyższego należałoby posłużyć się pojęciem "działalności gospodarczej" zdefiniowanym w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem "działalnością gospodarczą" jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Zaś przedsiębiorcą w rozumieniu ww. ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 4).
Mając na uwadze powyższy stan prawny należy stwierdzić, że w opisanym przez jednostkę stanie faktycznym zastosowanie będą miały przepisy art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż jak wynika z wniosku jednostka zamierza prowadzić działalność gospodarczą - klubokawiarnię. Dochody z tej działalności będą podlegały zwolnieniu od podatku dochodowego przy założeniu, że będą przeznaczone na cele określone w tym przepisie.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.