Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 15 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku E. sp. z o.o. z dnia 20.06.2005 r. (znak: EC/163/2005, data wpływu do tut. Urzędu 22.06.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z przedstawionym przez E. sp. z o.o. stanem faktycznym opisanym we wniosku spółka posiada zezwolenie nr 54 z dnia 9.10.2000 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE „Euro-Park” Mielec. Na podstawie tego zezwolenia spółka jest zwolniona z obowiązku płacenia podatku dochodowego od działalności objętej zezwoleniem. Zwolnienie dotyczy produkcji i sprzedaży energii elektrycznej, ciepła oraz usług związanych z tą produkcją w obrębie SSE „Euro-Park” Mielec (działalność strefowa). Zgodnie z KRS półka prowadzi również inną działalność tzw. działalność pozastrefową, ale od niej jest zobowiązana płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach. Do roku 2004 wszystkie koszty wspólne związane z całą działalnością spółki obciążały koszty działalności objętej pozwoleniem. E. sp. z o.o. we wniosku z dnia 20.06.2005 r. zwraca się z prośbą o wyrażenie stanowiska w sprawie zasad rozliczenia kosztów i wyniku finansowego z działalności spółki nieobjętej zezwoleniem nr 54 z dnia 9.10.2000 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE „Euro-Park” Mielec, poprzez wydzielenie z kosztów wspólnych wszelkich kosztów przypadających na działalność nieobjętą pozwoleniem. Według wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 .02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, spółce przysługuje uprawnienie do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów części kosztów wspólnych, których nie można w inny, bezpośredni sposób przyporządkować dla działalności poza strefowej. W celu uzyskania opinii w powyższej sprawie spółka zleciła pismem z dnia 4.05.2005 r. Z. sp. z o.o. opracowanie ekspertyzy i opinii na temat propozycji spółki w sprawie rozliczenia kosztów i wyniku z działalności nieobjętej pozwoleniem poprzez wydzielenie z kosztów spółki wszelkich kosztów przypadających na działalność nieobjętą pozwoleniem. Według opinii Z. sp. z o.o. przedstawiona przez spółkę w piśmie z dnia 5.05.2005 r. metoda wyliczenia wskaźnika udziału w przychodach ogółem przychodów z działalności w SSE „Euro-Park” Mielec i uzyskanych poza nią jest pod względem formalno-prawnym i rachunkowym prawidłowa.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej we wniosku przez E. sp. z o.o., stwierdza, co następuje:

Według stanu faktycznego przedstawionego przez spółkę, ta prowadzi jednocześnie działalność określoną w zezwoleniu nr 54 z dnia 9.10.2000 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE „Euro-Park” Mielec oraz działalność nieobjętą tym zezwoleniem. W związku z faktem, iż spółka uzyskuje zarówno dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz dochody z tego podatku zwolnione ze względu na działalność w strefie i ponosi koszty dotyczące zarówno działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej, w takiej sytuacji należy dokonać ustalenia przychodów i kosztów przypadających na poszczególne źródła i przyporządkować im koszty uzyskania przychodów, czyli wyodrębnić koszty związane z przychodami opodatkowanymi i zwolnionymi od podatku. W przypadku kosztów, co do których podatnik nie jest w stanie dokonać takiego podziału, bowiem są to koszty wspólne, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy zastosować zasadę proporcjonalnego rozliczenia tych kosztów.

Według art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Artykuł 15 ust. 2a stanowi, że zasadę, o której mowa w ust. 2 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy nadmienić, iż przepisy art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie zobowiązują podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie podstawy opodatkowania. Zatem przepis art. 15 ust. 2 dopuszczający ustalenie kosztów uzyskania przychodów w sposób w nim określony ma zastosowanie tylko w tym przypadku, gdy nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła. Co do zasady, koszty bezpośrednie można (i należy) w każdym przypadku ustalić na przypadające na poszczególne źródła przychodu. Tak więc przepis art. 15 ust. 2 i 2a ma zastosowanie do ustalenia kosztów o charakterze pośrednim, które z natury dotyczą działalności przedsiębiorstwa jako całości np. koszty administracyjne, wynagrodzenia pracowników zatrudnionych dla potrzeb obu zakresów działalności i których obiektywnie nie można przyporządkować na poszczególne źródła przychodów.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień złożenia wniosku i obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego. Zgodnie z przepisami art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.