POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 11.08.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przestawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dla przekazanego do używania w 2003 r. samochodu ciężarowego ... z kratką, o dopuszczalnej ładowności 530 kg o wartości początkowej 44.385,24 zł przyjęto liniową metodę amortyzacji wg stawki 20%.
Zapytanie dotyczy kwestii kontynuowania odpisów amortyzacyjnych po zdemontowaniu w powyższym samochodzie kratki i utracie homologacji na samochód ciężarowy.
Zgodnie z Pana stanowiskiem, w/w zmiana nie wpłynie na sposób amortyzacji środkatrwałego a wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje:
W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 i ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 220, z uwzględnieniem art. 23 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 22h ust. 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 221, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji, wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz cytowanych wyżej przepisów, winien Pan kontynuować naliczanie odpisów amortyzacyjnych wg dotychczasowych zasad do pełnego zamortyzowania wartości samochodu.Dodatkowo należy zauważyć, iż dla celów podatku dochodowego definicję samochodu osobowego zawiera art. 23 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodniez którą przez samochód osobowy rozumie się każdy samochód, nie posiadający homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz, którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

Zatem w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych samochodem osobowym jest samochód spełniający łącznie dwa warunki:
1. nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe,
2. jego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

W świetle powyższego przepisu jeśli ładowność samochodu, o którym mowa w Pana piśmie przekracza 500 kg, to pomimo zmiany homologacji z samochodu ciężarowego na osobowy, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych nie mieści się on w kategorii samochodu osobowego.
Tym samym tut. Organ uznaje za prawidłowe stanowisko Pana zawarte we wniosku z dnia 11.08.2005 r.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

POUCZENIE
Na podstawie art. 236 w związku z art. 165a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa od niniejszego postanowienia służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Tarnowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.