POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14 a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku- Ordynacja podatkowa ( Dz.U. Nr 8, poz. 60 z 2005 roku) po rozpatrzeniu wniosku Pani ... z dnia 01.03.2005 roku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dokonywania odliczeń z tytułu wydatków rehabilitacyjnych

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W dniu 01.03.2005 roku Pani ... zwróciła się z wnioskiem o wydanie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego w piśmie wynika, iż syn Pani ... posiada Orzeczenie o niepełnosprawności wydane 06.01.2004 roku, w którym orzeczono, że niepełnosprawność datuje się od urodzenia, a przyczyna niepełnosprawności 02-P,10-N.

Według oświadczenia Strony w latach 2001-2003 dowoziła syna na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne własnym samochodem osobowym.

Pytanie brzmi: czy za lata 2001-2003 przysługuje odliczenie ulgi rehabilitacyjnej z tytułu używania samochodu osobowego, stanowiącego własność ( współwłasność) podatnika mającego na utrzymaniu dziecko niepełnosprawne do lat 16, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne

Pani ... zajmując własne stanowisko w sprawie uważa , iż ww. odliczenie za lata 2001-2003 jej przysługuje.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Malborku po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku informuje jak niżej:

Zgodnie z przepisem art. 26 ust.1 pkt.6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art.24 ust.3 i art.28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art.9, art.24 ust. 1 i 2 oraz ust.4-6 i 8-12 lub art.24b ust. 1 i 2 lub art.25, po odliczeniu kwot między innymi: wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Natomiast art. 26 ust. 7 stanowi, iż wysokość wydatków na cele określone w ust.1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

W powołanym wyżej art. 26 ust.7a określono, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na :

1. adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosowanie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego
4. zakup wydawnictw i materiałów ( pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
6. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne
7. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2280 zł
8. utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt.7, psa przewodnika- w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt.7,
9. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa.
10. opłacenie tłumacza języka migowego,
11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia
12. leki- w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki ( stale lub czasowo),
13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

a)osoby niepełnosprawnej- karetką transportu sanitarnego,
b)osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16- również innymi środkami transportu niż wymienione w lit.a),

14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność ( współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne do lat 16, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne- w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł
15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na:

a)turnusie rehabilitacyjnym
b)w zakładach, o których mowa w pkt.6
c)koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt.11

Podstawą do odliczenia wydatków , o których mowa w ust.7a, jest posiadanie dowodu poniesienia tych wydatków , z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust.7a pkt 7, 8 i 14.

Zgodnie z ust.7d wyżej cytowanego art.26 warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust.7a jest posiadanie przez osobę której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z przedstawionego stanu faktycznego i załączonego Orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Malborku wynika, że na posiedzeniu w dniu 06.01.2004 roku po rozpoznaniu sprawy Nr 8211/1666/A/6977/P/03 z dnia 24.11.2003 roku postanowiono zaliczyć ... do osób niepełnosprawnych. Orzeczenie wydano do dnia 31.01.2005 roku.

Tak więc, składając zeznania podatkowe za lata 2001, 2002 i 2003 nie posiadała Pani niezbędnych dokumentów określonych w wyżej cytowanych przepisach podatkowych, które uprawniały do dokonywania odliczeń od dochodu z tytułu wydatków rehabilitacyjnych.

Reasumując, zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Malborku, nie przysługuje Pani odliczenie wydatków na cele rehabilitacyjne z tytułu używania samochodu osobowego, stanowiącego własność ( współwłasność) podatnika mającego na utrzymaniu dzieci niepełnosprawne do lat 16, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne za lata 2001-2003, gdyż warunkiem do skorzystania z odliczenia ww. wydatku jest posiadanie przez dziecko orzeczenia o niepełnosprawności , a z przedłożonych dokumentów wynika, iż syn Pani takie orzeczenie uzyskał dopiero w dniu 06.01.2004 roku.