Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 09.08.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie z dnia 29.07.2005 r., znak pisma IB-415/52/05, odmawia zmiany ww. postanowienia.

Wnioskiem z dnia 15.06.2005 r., uzupełnionym w dniu 27.06.2006 r., Zarząd Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego zwrócił się z pisemnym zapytaniem w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wątpliwości w interpretacji prawa podatkowego powstały na tle następującego stanu faktycznego.
Na podstawie uchwały Zarządu Oddziału ZNP emerytowanym nauczycielom – członkom Zarządu, nie zatrudnionym na umowę o pracę, przyznano za całokształt pracy społecznej, tj. za udział w posiedzeniach, naradach, szkoleniach oraz komisjach kwalifikacyjnych i konkursowych – diety w kwocie 500,00 zł miesięcznie. Diety wypłacane są ze składek członkowskich.
Według stanowiska wyrażonego we wniosku Zarządu Oddziału ZNP – wypłacone diety podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, w postanowieniu z dnia 29.07.2005 r., znak IB-415/52/05 uznał stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15.06.2005 r. za nieprawidłowe.

W zażaleniu na powyższe postanowienie Zarząd Oddziału podnosi, że interpretacja wydana przez organ podatkowy pierwszej instancji jest rygorystyczna i krzywdząca.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje.

Zgodnie z zapisem art. 14b § 5 pkt 1) ustawy Ordynacja podatkowa, organ podatkowy w drodze decyzji zmienia lub uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w analizowanej sprawie brak jest podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia z niżej podanych powodów.

Stosownie do zapisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednocześnie przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa specyfikację źródeł przychodów osiąganych przez podatników z poszczególnych tytułów. Jednym ze źródeł przychodów, unormowanym w ust. 1 pkt 2 ww. artykułu, jest działalność wykonywana osobiście. Ustawodawca w art. 13 ww. ustawy doprecyzował zakres przedmiotowego źródła przychodów, przyporządkowując określone rodzaje przychodów do poszczególnych punktów powyższego przepisu. W art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienia przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7, tj. przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W ocenie Zarządu Oddziału ZNP, przedmiotowe wynagrodzenie, nazwane w uchwale z dnia 15.12.2004 r. „dietą”, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26.07.1991 r.
Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, obowiązującym od 01.01.2004 r., wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

a) podróży służbowej pracownika,

b) podróży osoby nie będącej pracownikiem

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Powołany w zdaniu poprzednim ust. 13 art. 21 stanowi, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów, lub

2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub

3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej lub samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub

4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

W kontekście rozpatrywanego zapytania wymaga podkreślenia, iż na podstawie przytoczonych przepisów ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie diety i inne należności wypłacane osobom nie będącym pracownikami za czas podróży. W tym przypadku przez pojęcie „diet i innych należności za czas podróży” należy rozumieć wypłacane kwoty stanowiące pewną rekompensatę, zwrot wydatków, związanych z pokryciem kosztów samej podróży oraz ryczałtowego pokrycia zwiększonych kosztów utrzymania w czasie tej podróży (wyżywienia, noclegów).
Szczegółowe warunki przyznawania powyższych należności, sposób ich ustalania oraz wysokość, określone zostały w rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19.12.2002 r. – w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) oraz poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.) oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. – w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.).
Natomiast z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wyraźnie wynika, że ustanowione w uchwale Zarządu „diety” nie są wypłacane z tytułu podróży związanych z realizacją celów statutowych Związku, lecz zostały przyznane w stałej kwocie członkom Zarządu za pracę wykonywaną w ramach funkcji pełnionych w jego organach. Przedmiotowe „diety” stanowią zatem formę wynagrodzenia za pełnienie określonych obowiązków, czy sprawowanie określonych funkcji w organach Oddziału ZNP, a ich wysokość nie jest ustalana na podstawie powołanych powyżej rozporządzeń.Mając na względzie wskazane okoliczności, należy jednoznacznie stwierdzić, że przedmiotowe świadczenie wypłacane członkom Zarządu Oddziału ZNP nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie powołanego art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samo nazwanie ”dietą” wypłacanego miesięcznie świadczenia nie stanowi podstawy do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Zgodnie zatem z przepisem z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, którzy dokonują wypłaty należności osobom z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 są obowiązani pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19 % należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy. Koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 - zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy ustala się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i wynoszą one w 2005 r. 102,25 zł miesięcznie. Roczne koszty uzyskania przychodu z powyższego tytułu nie mogą być wyższe niż 1.227 zł a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody z jednego z tytułów, określonego w art. 13 pkt 5, 7 i 9, uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu, roczne koszty uzyskania przychodu nie mogą przekroczyć kwoty 1840,77 zł.

Z uwagi na powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, mając na względzie zapis art. 14b § 5 pkt 1) ustawy Ordynacja podatkowa, stwierdza jak w sentencji niniejszej decyzji.