Stan faktyczny w sprawie:

Gmina zamierza dokonać dostawy nieruchomości niezabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntu jako teren wypoczynkowo rekreacyjny. Nieruchomość przeznaczona do sprzedaży zakwalifikowano jako teren zieleni nieurządzonej niezaliczony do lasów oraz gruntów zadrzewionych i zakrzewionych. Na ten teren brak jest miejscowego zagospodarowania przestrzennego.

Gmina zamierza dokonać dostawy budynku po zlikwidowanym przedszkolu, wybudowanym w latach trzydziestych. W czasie użytkowania budynku i przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych nie poniesiono żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Na ten teren brak miejscowego zagospodarowania gruntu.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Na podstawie art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 w/w ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W zakresie dostawy gruntu niezabudowanego nieobjętego miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stwierdzić należy że odpłatna dostawa gruntów realizowana przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej zgodnie z art. 41 ust 1 ustawy opodatkowana jest podstawową stawką podatku tj. 22%, przy czym, zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W przepisach podatkowych brak jest definicji pojęcia „gruntu przeznaczonego pod zabudowę”. Posługując się więc definicjami z innych gałęzi prawa, przez „grunt przeznaczony pod zabudowę” rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, w stosunku do których właściciel w sposób dający się udowodnić uzewnętrznił zamiar ich przeznaczenia pod zabudowę.

W myśl natomiast art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego należy do zadań własnych gminy. Plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru jako dokument prawa miejscowego rozstrzyga o kwalifikacji gruntu.

W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego należy odwołać się do prawa geodezyjnego i kartograficznego i wynikającej z tych przepisów ewidencji gruntów. Gdy dane z ewidencji gruntów zawierają planistyczne przeznaczenie danego terenu, dokumenty te stanowić będą podstawę kwalifikacji statusu przedmiotowej nieruchomości.

W przypadku, gdy opis w ewidencji gruntu oddaje jedynie sposób aktualnego zagospodarowania a nie planistyczne przeznaczenie danego gruntu, należy uzyskać na mocy art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania danej działki. Decyzja o warunkach zabudowy określa przeznaczenie danego gruntu a podstawowymi kryteriami, branymi pod uwagę przy jej wydaniu, jest ciągłość charakteru używania gruntu na podstawie wykorzystania gruntów sąsiednich.

Tak więc ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust 1 pkt 9 korzysta jedynie sprzedaż terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane i przeznaczone pod zabudowę oraz dostawa gruntów rolnych i leśnych. Jeżeli grunt na postawie wskazanych wyżej zasad nie zostanie przez podatnika dokonującego jego dostawy zaliczony do gruntów określonych we wskazanym przepisie, jego dostawa podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową 22%.

Wskazać przy tym należy, że właściwa klasyfikacja gruntu jest obowiązkiem podatnika dokonującego dostawy tego gruntu, gdyż to on posiada pełną wiedzę w zakresie stanu faktycznego związanego z tą sprzedażą.

Natomiast odpowiadając na zapytanie w zakresie dostawy przedmiotowego budynku stwierdzić należy, że w myśl art. 29 ust 5 w/w ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to że w przypadku dostawy gruntu związanego z budynkiem obowiązuje stawka podatku właściwa dla tego budynku.

W ustawie o podatku od towarów i usług przewidziano jednocześnie w art. 43 ust. 1 pkt 2 zwolnienie przedmiotowe dla dostawy towarów używanych z zastrzeżeniem ust. 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Zgodnie z definicją zawarta w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust 1 pkt 2, rozumie się m.in. budynki i budowle lub ich części – jeżeli do końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Stosownie do treści art. 43 ust 6 ustawy, zwolnienia o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków lub użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Wobec powyższego odpłatna dostawa przedmiotowego budynku spełniającego warunki do uznania go za towar używany wraz z gruntem, będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług.