STAN FAKTYCZNY
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 16.05.2005r. podpisał Pan umowę z organizatorem targów na zorganizowanie wystawy na targach w Kijowie. Wystawa ma się odbyć w dniach 5 - 9.10.2005r.. Organizator przedstawił Panu warunki, łącznie z kosztami , na które wyraził Pan zgodę - podpisując umowę. Za w/w usługę określono w umowie warunki płatności, z których wynika, że przed datą wystawy należność powinien zapłacić Pan w trzech ratach. Termin płatności ostatniejIII raty przypada na 5. 10. 2005r.(pierwszy dzień wystawy). W chwili obecnej zapłacił Pan tylko I ratę. Na nastepne wyrażono zgodę zapłacenia z opóźnieniem.
Nadmienia Pan, że podatkową księgę przychodów i rozchodów prowadzi metodą memoriałową.
W tak przedstawionym stanie faktycznym watpliwość Pana dotyczy następującej kwestii: w którym momencie przedpłaty stanowią koszt uzyskania przychodu: w momencie zarachowania, w momencie zapłacenia, a może dopiero po wykonaniu usługi?

STANOWISKO PODATNIKA
Pana zdaniem, przedpłaty stanowią koszt uzyskania przychodu po wykonaniu usługi.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy.
Stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 54 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy.
Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar udowodnienia tego faktu. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.
Zatem, wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie,są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowymz przychodami. Są nimi koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związanez funkcjonowaniem firmy. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osięgniętego przychodu.
Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych przy określaniu kosztów uzyskania przychodów stosują zapis art. 22 ust. 4, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów,z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Ten sposób rozliczania kosztów (metoda kasowa) stanowi generalną zasadę określającą moment uznania poniesionego wydatku za koszt uzyskania przychodu. Wyjątkiemod stosowania tej zasady jest spełnienie przez podatnika prowadzącego podatkową księgę przychodów i rozchodów warunku określonego w art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że zasada określona w ust. 5 wg której,u podatników prowadzących księgi rachunkowe /handlowe/ koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą,tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnosząsię do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe;w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione - ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów,pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzonew sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.
Metoda memoriałowa, określona w cytowanym wyżej art. 22 ust. 5 ustawy podatkowej, polega na tym, że ustalając koszt uzyskania przychodów należy mieć na uwadze, iż kosztami uzyskania przychodów są te koszty, które dotyczą danego roku /okresu sprawozdawczego/,to znaczy:
a/ koszty poniesione i zarachowane w danym roku podatkowym /okresie sprawozdawczym/, jeżeli w danym roku podatkowym /okresie sprawozdawczym/ osiągnięto również przychody związane z tymi kosztami,
b/ koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy /okres sprawozdawczy/,lecz dotyczące przychodów danego roku podatkowego /okresu sprawozdawczego/,
c/ koszty zarachowane, określone co do rodzaju i kwoty, chociaż ich faktycznie jeszczenie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego /okresu sprawozdawczego/; jeżeli jednak zarachowanie ich nie było możliwe, potrąca się je w roku ,w którym zostaną poniesione.
Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, zdaniemtut. organu podatkowego, uiszczone organizatorowi przedpłaty na zorganizowanie wystawyna targach w Kijowie, staną się kosztem uzyskania przychodów dla celów podatkowych dopiero z chwilą wykonania usługi (realizacją zawartej umowy).
W związku z powyższym stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznymi wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.