P o s t a n o w i e n i e

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /j. t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz 60/ po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 maja 2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ od należności wypłacanych na podstawie art.13 pkt. 6 w związku z art.10 ust.1 pkt.2 dla biegłych, tłumaczy i adwokatów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chojnicach

stwierdza , że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

U z a s a d n i e n i e

Z wniosku wynika ,że dotychczas dokonywał wypłaty należności na podstawie art.13 pkt.6 w związku z art.10 ust.1 pkt.2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ dla biegłych, tłumaczy i adwokatów po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - art.41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych naliczonej od należności brutto po zastosowaniu kosztów uzyskania przychodów.

W związku z tym , że powyższe należności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o przepisy art.15 ust.1,2 i 3 pkt.3 ustawy o podatku od towarów i usług / Dz. U. z 2004r Nr 54 ,poz.535 z późn. zm./. powstały wątpliwości co do zasadności sposobu naliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z zajętego we wniosku stanowiska wynika ,że podatnicy osiągający przychody na podstawie art.13 pkt.6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz na podstawie obowiązujących przepisów podaje się, że stanowisko zajęte we wniosku z dnia 2 maja 2005r. nie jest prawidłowe . Wypłacone należności adwokatom , biegłym , tłumaczom mają charakter działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art.13 pkt.6 ustawy.

Przepis ten stanowi ,że za przychody z działalności wykonywanej osobiście /o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 / uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, /...../

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art10ust.1pkt1,2 i 4-9.

Dla celów podatkowych nie ma przeszkód ,aby osoby prowadzące działalność gospodarczą równocześnie osiągnęły przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Przepisy nie zawierają bowiem żadnych wyłączeń w tym zakresie. Dla kwalifikacji w/w przychodów osiąganych przez adwokata , biegłych czy tłumaczy do jednego z wymienionych źródeł przychodów znaczenie ma fakt, w jaki sposób świadczy swoje usługi. Jeżeli świadczy je osobiście , wówczas zastosowanie będzie miał art. 10 ust.1 pkt.2 ustawy. Prowadzona przez podatnika działalność nie będzie miała charakteru osobistego i będzie traktowana jak pozarolnicza działalność gospodarcza , jeżeli podatnik będzie ją wykonywał zatrudniając osoby, na podstawie umowy o pracę lub umów zlecenia czy też o dzieło, w celu wykonywania czynności bezpośrednio związanych z tą działalnością.

Jeżeli adwokat ,biegły sądowy czy tłumacz świadczy pomoc prawną osobiście z urzędu na zlecenie sądu to przemawia za traktowaniem go jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej – w zakresie świadczenia pomocy prawnej z urzędu.

Oznacza to, że do przychodów adwokatów, biegłych, tłumaczy z tytułu świadczenia z urzędu pomocy prawnej nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących ustalania dochodów z działalności gospodarczej. Przychody te należy kwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art.10 ust.1 pkt.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie zaś do art.13 pkt.6 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 , uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności. Tak więc, usługi polegające na świadczeniu przez adwokata z urzędu na zlecenie sądu pomocy prawnej mieszczą się w katalogu przychodów osiąganych z działalności wykonywanej osobiście zawartej w wyżej cytowanym artykule.

Przedstawiając powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane na zlecenie sądu przez adwokatów, biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych, nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,(zmiana 25 kwietnia 2005 -jednolity tekst ) gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Ponieważ odpowiedzialność z tytułu wykonywania tych czynności ponosi jej bezpośredni wykonawca, czyli adwokat , biegły czy tłumacz przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie ma zastosowania. W związku z powyższym przedmiotowe usługi należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i opodatkować na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu jest fakt ,że w sytuacji opisanej w pytaniu rolę płatnika obowiązanego do obliczenia i poboru w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy pełni i jako płatnik ,obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych kwot w wysokości i na zasadach określonych w art. 41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art.41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19 % należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, a zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Natomiast z art. 41ust .2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. wynika ,że płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od wypłaconych należności z tytułu umów o dzieło lub umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

A zatem na podstawie powołanych przepisów jako płatnik ,obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych kwot w wysokości i na zasadach określonych w art.41 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa / j. t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz 60 / pisemna interpretacja udzielona na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej o zakresie i sposobie zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatnika nie jest wiążąca dla wiąże natomiast , co wynika z art. 14b § 2 , tutejszy organ podatkowy i organ kontroli skarbowej właściwy dla – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Końcowo podaje się że, interpretacja udzielona na podstawie art. 14a § 1, ustawy Ordynacji podatkowej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.