INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23.07.2012 r. (data wpływu 30.07.2012 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 01.10.2012 r. Nr IPPB2/436-354/12-2/MZ (data nadania 01.10.2012 r., data doręczenia 04.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej „Spółka”) należy do grupy spółek kontrolowanych przez D., spółkę z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec (dalej „D.”), jednej z największych światowych firm o bardzo wysokim wskaźniku zaufania i tzw. ratingu kredytowym. Spółka poszukuje jak najkorzystniejszych metod finansowania zewnętrznego dla zapewnienia płynności finansowej swojej działalności.

Spółki należące do grupy D., a więc również Spółka, mają przedstawioną poniżej możliwość uzyskania finansowania z użyciem środków zewnętrznych, zwana dalej „finansowaniem środków zewnętrznych”. Spółka rozważa skorzystanie z tej formy finansowania. Przed jej wyborem Spółka dokona analizy innych alternatywnych źródeł finansowania, i wybierze finansowanie środków zewnętrznych, jeśli aktualnie będzie ono korzystniejsze od dostępnych Spółce źródeł finansowania. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że finansowanie środków zewnętrznych będzie atrakcyjnym rozwiązaniem, ponieważ warunki finansowe (stopy procentowe, prowizje, koszty obsługi) uzyskiwane przy emisji papierów Dłużnych przez duże korporacje międzynarodowe (takie jak D.) są na ogół korzystniejsze od warunków, na jakich pojedyncze podmioty należące do ich grupy mogłyby emitować Papiery dłużne lub zaciągać kredyty.

Finansowanie środków zewnętrznych.

Struktura i zasady finansowania środków zewnętrznych przedstawiają się następująco:

1. D. utworzyła specyficzny podmiot – D.V. z siedzibą w Holandii (zwany dalej „środków zewnętrznych”), którego zadaniem jest pozyskiwanie finansowania dla D., a przez to faktycznie dla całej grupy spółek przez nią kontrolowanych. środków zewnętrznych pozyskuje środki głównie poprzez emisję dłużnych papierów wartościowych (dalej „Papiery Dłużne”) w zamian za które inwestorzy wpłacają ustalone kwoty. Pozyskane środki środków zewnętrznych pożycza spółkom grupy D.. Działalność ta, w tym udzielanie pożyczek, jest faktycznie głównym przedmiotem działalności środków zewnętrznych. Jednocześnie środków zewnętrznych, zgodnie z przepisami prawa holenderskiego, nie ma statutu banku.
2. W rozważanym stanie faktycznym środków zewnętrznych wyemituje papiery Dłużne a następnie wykorzysta całość lub część pozyskanych od inwestorów środków do udzielenia pożyczki spółka.
   
   

środków zewnętrznych jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Holandii i podlega opodatkowaniu podatkiem od dochodu według zasad obowiązujących w Holandii. środków zewnętrznych nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stałego miejsca prowadzenia działalności, ani tzw. stałego zakładu w rozumieniu przepisów międzynarodowego prawa podatkowego. środków zewnętrznych dostarczy spółka certyfikat rezydencji wydany przez uprawniony organ holenderskiej administracji podatkowej.

Pismem z dnia 01.10.2012 r. Nr IPPB2/436-354/12-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, poprzez wskazanie:

• gdzie będą się znajdowały środki pieniężne w chwili zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),

• miejsca zawarcia umowy pożyczki (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czy też terytorium innego państwa),

• czy pożyczka będzie udzielona przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej...

• czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki, którakolwiek ze stron z tytułu dokonania tej czynności będzie objęta zakresem podatku od towarów i usług...
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

• Środki pieniężne pożyczane przez środków zewnętrznych na rzecz spółka będą, w chwili zawarcia umowy pożyczki – poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej.

• Umowa pożyczki między środków zewnętrznych a spółka będzie zawarta poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej.

• środków zewnętrznych nie jest akcjonariuszem spółka, w związku z tym pożyczka, której dotyczy zapytanie, nie będzie udzielana przez akcjonariusza/udziałowca spółka.

• W ocenie spółka, jak to zostało wskazane we wniosku, pożyczka będzie objęta zakresem przepisów o podatku od towarów i usług (albo szerzej: podatku od wartości dodanej), ponieważ jest udzielana przez podmiot profesjonalnie wykonujący usługi w tym zakresie (środków zewnętrznych); jednocześnie spółka jako nabywca tych usług jest z tego tytułu podatnikiem (miejscem opodatkowania tych usług jest siedziba spółka), a usługa ta – jako usługa finansowa – korzysta ze zwolnienia od podatku.

• Wnioskodawca podkreśla jednak, że objęcie albo nie danej czynności zakresem przepisów o podatku od towarów i usług nie jest elementem stanu faktycznego ale oceny prawnej organu. spółka przedstawiła we wniosku i w niniejszym piśmie swoje stanowisko w tej sprawie.

• Natomiast zdaniem spółka istotnymi dla tej oceny okolicznościami faktycznymi (opisanymi we wniosku) jest: udzielenie pożyczki przez środków zewnętrznych z siedzibą w Holandii, udzielenie tej pożyczki ściśle w ramach prowadzonej przez środków zewnętrznych działalności w zakresie usług finansowych, tj. polegającej na pozyskiwaniu środków finansowych w drodze emisji dłużnych papierów wartościowych i udzielania z tych środków pożyczek.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaciągnięciem pożyczki od środków zewnętrznych, spółka będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zaciągnięciem pożyczki od środków zewnętrznych, spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b upcc, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych („PCC”) podlegają m.in. umowy pożyczki. Jednakże na podstawie z art. 2 pkt 4 upcc, nie podlegają temu podatkowi m.in. „czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług”.
   
   

Przewidziane w pkt b) wyjątki (dotyczące transakcji nieruchomościowych oraz na udziałach i akcjach) nie ma w sprawie znaczenia.

Natomiast zgodnie z art. 1a pkt 7 upcc użyte w tej sprawie pojecie „podatek od towarów i usług” oznacza „podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich”.

Z kolei zgodnie z art. 1a pkt 5 upcc użyte w tej ustawie pojecie „państwo członkowskie” oznacza „państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Walnym handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym”.

Holandia, gdzie siedzibę ma środków zewnętrznych jest państwem członkowskim Unii Europejskiej. Z powołanych przepisów wynika zasada, iż czynności objęte zakresem przepisów o VAT – zarówno w Polsce jak i w innym kraju UE (np. w Holandii) nie podlegają opodatkowaniu PCC. Z takim przypadkiem mamy do czynienia dla pożyczek udzielanych przez środków zewnętrznych, tzn pożyczki te objęte są zakresem przepisów o VAT (w Polsce i w Holandii), przy czym korzystają ze zwolnienia od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy nadmienić, iż zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka (dalej „Spółka”) należy do grupy spółek kontrolowanych przez D., spółkę z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec (dalej „D.”), jednej z największych światowych firm telekomunikacyjnych o bardzo wysokim wskaźniku zaufania i tzw. ratingu kredytowym. Spółka poszukuje jak najkorzystniejszych metod finansowania zewnętrznego dla zapewnienia płynności finansowej swojej działalności. Spółki należące do grupy D., a wiec również spółka, mają przedstawioną poniżej możliwość uzyskania finansowania z użyciem środków zewnętrznych, zwana dalej „finansowaniem środków zewnętrznych”. Spółka rozważa skorzystanie z tej formy finansowania. Przed jej wyborem Spółka dokona analizy innych alternatywnych źródeł finansowania, i wybierze finansowanie środków zewnętrznych, jeśli aktualnie będzie ono korzystniejsze od dostępnych Spółce źródeł finansowania. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że finansowanie środków zewnętrznych będzie atrakcyjnym rozwiązaniem, ponieważ warunki finansowe (stopy procentowe, prowizje, koszty obsługi) uzyskiwane przy emisji papierów Dłużnych przez duże korporacje międzynarodowe (takie jak D.) są na ogół korzystniejsze od warunków, na jakich pojedyncze podmioty należące do ich grupy mogłyby emitować Papiery dłużne lub zaciągać kredyty. Struktura i zasady finansowania środków zewnętrznych przedstawiają się następująco: (1) D. utworzyła specyficzny podmiot – D.V. z siedzibą w Holandii (zwany dalej „środków zewnętrznych”), którego zadaniem jest pozyskiwanie finansowania dla D., a przez to faktycznie dla całej grupy spółek przez nią kontrolowanych. środków zewnętrznych pozyskuje środki głównie poprzez emisję dłużnych papierów wartościowych (dalej „Papiery Dłużne”) w zamian za które inwestorzy wpłacają ustalone kwoty. Pozyskane środki środków zewnętrznych pożycza spółkom grupy D.. Działalność ta, w tym udzielanie pożyczek, jest faktycznie głównym przedmiotem działalności środków zewnętrznych. Jednocześnie środków zewnętrznych, zgodnie z przepisami prawa holenderskiego, nie ma statutu banku. (2) W rozważanym stanie faktycznym środków zewnętrznych wyemituje papiery Dłużne a następnie wykorzysta całość lub część pozyskanych od inwestorów środków do udzielenia pożyczki spółka. środków zewnętrznych jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Holandii i podlega opodatkowaniu podatkiem od dochodu według zasad obowiązujących w Holandii. środków zewnętrznych nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stałego miejsca prowadzenia działalności, ani tzw. stałego zakładu w rozumieniu przepisów międzynarodowego prawa podatkowego. środków zewnętrznych dostarczy spółka certyfikat rezydencji wydany przez uprawniony organ holenderskiej administracji podatkowej. Z przesłanego uzupełnienia wynika, iż środki pieniężne pożyczane przez środków zewnętrznych na rzecz spółka będą, w chwili zawarcia umowy pożyczki – poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej. Umowa pożyczki między środków zewnętrznych a spółka będzie zawarta poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej. środków zewnętrznych nie jest akcjonariuszem spółka, w związku z tym pożyczka, której dotyczy zapytanie, nie będzie udzielana przez akcjonariusza/udziałowca spółka. W ocenie spółka, jak to zostało wskazane we wniosku, pożyczka będzie objęta zakresem przepisów o podatku od towarów i usług (albo rzesze: podatku od wartości dodanej), ponieważ jest udzielana przez podmiot profesjonalnie wykonujący usługi w tym zakresie (środków zewnętrznych); jednocześnie spółka jako nabywca tych usług jest z tego tytułu podatnikiem (miejscem opodatkowania tych usług jest siedziba spółka), a usługa ta – jako usługa finansowa – korzysta ze zwolnienia od podatku.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przedstawione zdarzenie przyszłe nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ, jak wskazuje Wnioskodawca, środki pieniężne w chwili zawarcia czynności będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie powyższej czynności pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.