POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Pana........ z dnia 13.04.2005 r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego: 14.04.2005 r.), uzupełnionego w dniu 25.04.2005 r. oraz w dniu 01.06.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia w koszty działalności firmy wydatku na naprawę samochodu za granicą

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w powyższym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik odbył prywatną podróż za granicę samochodem osobowym stanowiącym środek trwały firmy, której jest właścicielem. Podczas tejże podróży awarii uległa część pojazdu odpowiadająca za pracę silnika i został on naprawiony w austriackim warsztacie samochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy koszt tej naprawy stanowi koszt uzyskania przychodu, gdyż „awaria mogła zdarzyć się gdziekolwiek i wyniknęła ze zużycia części”.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) „kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”. Powyższa norma prawna wskazuje, iż katalog wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu ma, co do zasady, charakter otwarty. Przy kwalifikowaniu do kosztów podatkowych danego wydatku poniesionego przez podatnika należy jednocześnie wziąć pod uwagę dwa kryteria:

1. Cel poniesienia wydatku, jakim jest osiągnięcie przychodu (w tym także potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu) – kryterium pozytywne.
2. Brak danego wydatku w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych przez ustawodawcę w art. 23 ww. ustawy – kryterium negatywne.

Mając na uwadze powyższe unormowanie należy zauważyć, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatki związane z wykorzystywaniem samochodu osobowego w prowadzonej działalności gospodarczej w dwóch sytuacjach - w zależności od podjętej przez siebie decyzji:

1. Samochód osobowy jest wykorzystywany wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i został wpisany do ewidencji środków trwałych, zatem stanowi majątek przedsiębiorstwa. W tym przypadku kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki związane z eksploatacją oraz utrzymaniem pojazdu w stanie umożliwiającym normalne korzystanie z niego.
2. Samochód osobowy wykorzystywany jest m.in. dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika i nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W tej sytuacji koszt uzyskania przychodów stanowi kwota nie przekraczająca iloczynu liczby kilometrów faktycznego przebiegu samochodu i stawki za 1 km przebiegu (stawka określona przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej), przy czym w celu ustalenia faktycznego przebiegu pojazdu podatnik powinien prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

W omawianej sytuacji, zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, Podatnik zadecydował o wprowadzeniu samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych. Zatem stosując wymienione kryteria kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów należy uznać, iż wydatek poniesiony na naprawę samochodu osobowego stanowiącego środek trwały przedsiębiorstwa:

• spełnia podstawową przesłankę zawartą w treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. został poniesiony w celu umożliwienia dalszego uzyskiwania przychodów,
• równocześnie nie został wymieniony w art. 23 tejże ustawy jako nie stanowiący kosztu uzyskania przychodów.

Dla powyższej kwalifikacji, miejsce poniesienia wydatku, jak również miejsce awarii oraz naprawy samochodu nie ma znaczenia prawnego. Należy natomiast zauważyć, iż jest to samochód używany w prowadzonej działalności gospodarczej i stanowi narzędzie ułatwiające jej prowadzenie, zaś awaria miała związek z faktem użytkowania samochodu w ogólności, a nie z wyjazdem poza granice kraju w celach prywatnych. W przypadku, gdy awaria bądź też uszkodzenie samochodu byłyby skutkiem kolizji drogowej lub wypadku w czasie prywatnego wyjazdu (niezależnie od miejsca zdarzenia), kosztem podatkowym nie byłyby wydatki na naprawę uszkodzeń spowodowanych takim zdarzeniem.

Jednocześnie Podatnik powinien mieć na uwadze fakt, iż koszty poniesione podczas prywatnego wyjazdu, związane z eksploatacją samochodu w trakcie tejże podróży (np. zakup paliwa, oleju silnikowego, płynu do spryskiwaczy, opłaty parkingowe, itp.) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż wydatki związane z naprawą samochodu osobowego (środka trwałego prowadzonego przez Podatnika przedsiębiorstwa),na skutek jego awarii, mające na celu utrzymanie tegoż środka trwałego w stanie umożliwiającym normalne korzystanie z niego, stanowią koszt uzyskania przychodów.