P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 31 maja 2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. czy w świetle umowy zawartej pomiędzy Polską a Republiką Federalną Niemiec o unikaniu podwójnego opodatkowania Bank jest zobowiązany do poboru podatku u źródła z tytułu odsetek wypłaconych na rzecz banków niemieckich z tytułu kredytów bankowych - Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny
postanawia
uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.
U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Bank we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank jest bankiem krajowym działającym na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe. Przedmiotem działalności Banku są usługi finansowe określone w art. 5 i 6 Prawa bankowego.
Bank finansuje swoją działalność bankową między innymi zaciągając pożyczki i kredyty w innych bankach krajowych i zagranicznych. Jeden z filarów finansowania opiera się na pożyczkach i kredytach zaciągniętych w bankach niemieckich. Z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek od banków niemieckich Bank jest obowiązany do zapłaty odsetek. Zdaniem Banku art. 11 pkt 3 lit. e Umowy zawartej pomiędzy Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) wyłącza spod opodatkowania u źródła zarówno odsetki od pożyczek udzielonych przez banki, jak i odsetki od kredytów bankowych.

Zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. e cytowanej wyżej Umowy odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.
Przez termin "jakakolwiek pożyczka" zawarty w w/w przepisie należy rozumieć transakcje spełniające warunki definicji pożyczki z art. 720 Kodeksu Cywilnego. Przepis ten określa, że przez umowę pożyczki uważa się czynność prawną, zgodnie z którą "dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy..."
Mając powyższe na względzie Naczelnik tut. Urzędu stoi na stanowisku, iż elementem determinującym możliwość uznania danej czynności za "pożyczkę" jest przejście prawa własności do przedmiotu pożyczki na pożyczkodawcę.
Odnośnie umów kredytowych, należy stwierdzić iż jest to umowa zbliżona do pożyczki pieniężnej. Jej charakter prawny stanowi przedmiot rozbieżnych poglądów doktryny prawa. Według jednych umowa taka stanowi tylko szczególną odmianę umowy pożyczki, względnie umowę wprawdzie odrębną, do której wszkże przepisy o umowie pożyczki znajdują zastosowanie przez analogię.
W związku z powyższym kredyty jako spełniające warunek art. 720 Kodeksu Cywilnego, powinny być zakwalifikowane jako "pożyczka" w rozumieniu w/w Umowy.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.
P o u c z e n i e
Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Banku #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).
Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).