POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 – tekst jednolity) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 31.05.2005r. (data wpływu – 07.06.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i stosowania prawa podatkowego w sprawie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów osoby prowadzącej działalność gospodarczą diet z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju,
• zwolnienia w/w diet od podatku dochodowego od osób fizycznych.

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług związanych z leśnictwem na terenie kraju oraz poza jego granicami.

Przy wykonywaniu usług poza granicami kraju ponosi koszty z tytułu podróży służbowych.

Podatnik uważa, że diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ponadto uważa, że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy diet osób prowadzących działalność gospodarczą.

Do przedstawionego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące przepisy:

Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, o czym stanowi art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów. Kosztem uzyskania przychodów są m. in. faktycznie poniesione wydatki związane z wyjazdem służbowym podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu. W przypadku działalności gospodarczej, której przedmiotem są usługi związane z leśnictwem świadczone poza granicami kraju - kosztami uzyskania są te wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z tej działalności.

W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt. 52 w/cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych, osób prowadzących działalność gospodarczą i osób nim współpracujących – w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Na podstawie delegacji ustawowej określonej w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Minister Pracy i Polityki Społecznej wydał rozporządzenie z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236 poz. 1991).

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji podróży służbowej.

Definicję taką ustawodawca zawarł w ustawie z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Stosownie do treści art. 775 Kodeksu pracy pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Pojęcie „podróż służbowa” jakie występuje w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy nie tylko pracowników, ale także osób prowadzących działalność gospodarczą oraz osób z nimi współpracujących. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, stanowią, iż przedsiębiorca, który udał się w podróż służbową zagraniczną, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów diety z tytułu podróży służbowej w tej samej wysokości i na takich samych zasadach, jakie przysługują pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej.

Poniesienie kosztu z tytułu podróży służbowych osoby prowadzącej działalność powinno być właściwie udokumentowane. Zagadnienia dotyczące dokumentowania owych wydatków w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów regulują przepisy dotyczące prowadzenia tej księgi.

Stosownie do treści § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475), na udokumentowanie zapisów w księdze dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne). Dowody wewnętrzne, zgodnie z ust. 2 pkt 5 tego paragrafu dotyczą m.in. kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących. Natomiast w myśl § 14 ust. 3 rozporządzenia z dnia 26.08.2003r., dowody wewnętrzne dotyczące podróży służbowych pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko, cel podróży, nazwę miejscowości docelowej, liczbę godzin i dni przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz powrotu), stawkę i wartość przysługujących diet).

Reasumując, prawidłowo udokumentowane diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju osoby prowadzącej działalność gospodarczą stanowią koszt uzyskania przychodu z tej działalności - do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r., czyli do wysokości przysługującej pracownikom (zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.).

Odnosząc się do pytania drugiego, należy wskazać, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są: diety i inne należności za czas podróży osoby nie będącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W myśl przepisu art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (...).

Z powyższego wynika, iż w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą i zaliczających diety z tytułu podróży służbowej do kosztów uzyskania przychodów - przepis zawarty w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym nie ma zastosowania.