Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki wynika, że Podatnik zakupił w roku 2004 działkę budowlaną pod zabudowę budownictwem mieszkaniowym. Wszelkie pozwolenia i decyzje będą wydane na budownictwo mieszkaniowe. Podatnik zamierza wykorzystywać tę nieruchomość na potrzeby własne firmy, a w szczególności:

1. W celu prezentacji własnych wyrobów (Podatnik produkuje meble skórzane: sofy, fotele, pufy, które wymagają szczególnego wyeksponowania),

2. Część pomieszczeń przeznaczona zostanie na cele szkoleniowe i reklamowe,

3. Możliwym jest, że Podatnik będzie gościć kontrahentów, którym zmuszony będzie zapewnić noclegi, ze względu na brak bazy hotelowej w Jego regionie.

Spółka wyjaśniła, że zakupiona nieruchomość stanowi działkę budowlaną, na której Spółka zamierza postawić budynek. Budynek zostanie wybudowany jako budynek mieszkalny z pomieszczeniem wyodrębnionym na cele ekspozycyjno-szkoleniowe. Nie istnieje możliwość dokładnego sprecyzowania kosztów budowy i aranżacji tej części budynku, gdyż wiele elementów będzie wspólnych dla wszystkich funkcji budynku (np. dach, fundamenty, instalacje). Całkowity koszt budynku wyniesie 285.000 PLN netto. Dotychczas Spółka poniosła koszt zakupu działki budowlanej w wysokości 8.544,86 zł. Jednocześnie Wnioskujący wskazał, że pomieszczenia nie zostały jeszcze przebudowane i adaptowane, gdyż Podatnik planuje dopiero budowę i ewentualną adaptację.

Ponadto Spółka wyjaśniła, że sprzedaż drogich skórzanych mebli, wymaga specjalnej oprawy. Tą oprawą jest właśnie ekspozycja mebli w warunkach, przypominających warunki domowe. Spółka prowadzi sprzedaż na rynkach skandynawskich, gdzie podkreślanie cech domowych, rodzinnych produktu jest szczególnie ważne. Wyodrębnienie wydatków, przeznaczonych jedynie na uzyskanie tej oprawy jest niemożliwe. Spółka zamierza bowiem wybudować dom, którego funkcją jest mieszkanie, szkolenie i ekspozycja na potrzeby firmy. Całkowity koszt inwestycji jest jedyną liczbą możliwą do określenia. Eksponowanie wyrobów Firmy związane jest z koniecznością ich prezentacji potencjalnym klientom, a także wykonaniem fotografii reklamowych. Ich prawidłowa ekspozycja jest jednym z podstawowych elementów wspierania sprzedaży. Firma także przygotowuje fotografie reklamowe i katalogowe swoich produktów. Wnioskujący zamierza w bieżącym roku rozpocząć budowę sieci sprzedaży własnych wyrobów w Polsce, zarówno bezpośrednią w oparciu o własne salony sprzedaży, jak i franchasingową. Taka sprzedaż wymaga zorganizowania pomieszczenia (showroom), prezentującego wyroby Spółki oraz akcji promocyjnej, której częścią będą szkolenia, pokazy i spotkania z potencjalnymi kontrahentami, odbywające się w pomieszczeniach prezentacyjnych, które Wnioskujący ma zamiar przystosować.

Podatnik wskazał, iż ze względu na brak bazy hotelowej w Jego rejonie, goszcząc kontrahentów, będzie zmuszony zapewnić im noclegi, w części mieszkalnej, mającego powstać obiektu. Wnioskujący wyjaśnił również, że koszty pobytu kontrahentów w części mieszkalnej obiektu będą ponoszone wyłącznie przez Spółkę. Takimi kosztami z pewnością będą: koszt ogrzewania, koszt oświetlenia, koszt zużycia wody, koszt sprzątania, koszt prania pościeli i ręczników, koszt bieżących napraw i konserwacji, koszt dozoru. Na obecnym etapie Spółka nie wie, ile razy będzie przyjmowała kontrahentów, jaki będzie czas pobytu kontrahentów w Polsce, zatem nie można w pełni skonkretyzować kosztów, gdyż taka konkretyzacja byłaby możliwa na podstawie liczby kontrahentów i dokładnej liczby dni pobytu. Inwestycja planowana przez Spółkę jest kompleksowa i wyodrębnienie kosztów jest trudne, czy wręcz niemożliwe.

Na gruncie opisanego powyżej stanu faktycznego powstała kwestia uznania kosztów amortyzacji, wyposażenia, utrzymania i eksploatacji budynku w koszty uzyskania przychodów.

Prezentując własne stanowisko w sprawie Podatnik wskazał, iż wedle jego opinii, wszystkie koszty związane z tym obiektem, w zakresie punktów 1-3 będą kosztem uzyskania przychodów.

Ustosunkowując się do kwestii, powyżej wskazanych, stwierdza się co następuje:

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…). Powołany przepis przewiduje przesłankę pozytywną oraz negatywną zaliczenia konkretnego wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodów. Mianowicie, kwalifikacja do kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu. Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, tzn. muszą prowadzić do uzyskania, zwiększenia przychodu. Negatywną przesłanką natomiast jest ujęcie konkretnego wydatku w katalogu wyłączeń, przewidzianych w przepisie art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Zatem w sytuacji, gdy okaże się, iż wydatki poniesione na realizację celów określonych w pkt 1-3 zapytania, ujęte zostały w katalogu negatywnym art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, nie będą one stanowić kosztów uzyskania przychodów, nawet wówczas, gdy zachowana została przesłanka celowości, sformułowana w przepisie ust. 1 art. 15 ustawy.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującego i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.