Stan faktyczny: Wnioskodawca wypłaca swoim pracownikom zapomogi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych m.in. z tytułu choroby pracownika lub członków jego rodziny. Celem udokumentowania zaistnienia zdarzenia, jakim jest choroba, pracownicy przedkładają własne oświadczenie w sprawie oraz faktury VAT, wystawione przez apteki, w których zakupione zostały leki dla osoby chorej. Płatnik podatku, czyli pracodawca nie posiada wystarczającej wiedzy merytorycznej, aby stwierdzić, które z zakupionych leków stosuje się w leczeniu chorób długotrwałych (przewlekłych) i w związku z tym pobiera podatek dochodowy od osób fizycznych. Wątpliwości wnioskodawcy budzi fakt, że wystawione przez aptekę faktury VAT nie pozwalają jednoznacznie stwierdzić, czy mamy do czynienia z chorobą długotrwałą, czy też nie, a zatem czy pobranie podatku jest zasadne, czy też można zaniechać poboru. Ponadto istnieje także wątpliwość, czy samo tylko oświadczenie pracownika jest wystarczającym dowodem do celów podatkowych, umożliwiającym płatnikowi nie pobranie podatku z tytułu wypłaconej zapomogi.

Stanowisko wnioskodawcy:Zdaniem jednostki, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione od podatku są m. in. zapomogi otrzymane z tytułu długotrwałej choroby. Dowodem wystarczającym do zaniechania poboru podatku jest - wg płatnika podatku np. zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia potwierdzające występowanie długotrwałej choroby lub inny dokument pozwalający precyzyjnie ocenić stan zdrowia pracownika lub członka jego rodziny (np. karta informacyjna leczenia szpitalnego). Po przedłożeniu przez pracownika takiego dokumentu płatnik dokonuje zaniechania poboru podatku.

Ocena stanu faktycznego:Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.Stosownie do zapisu art. 21 ust. 1 pkt 26 powołanej wyżej ustawy wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00 zł z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.Tak więc przepisy ustawy precyzują, że ze zwolnienia od podatku korzysta tylko zapomoga wypłacona w związku z zaistnieniem określonych sytuacji, tj.: -indywidualnego zdarzenia losowego - przez które należy rozumieć wszelkie zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć i które są niezależne od osoby, nawet przy zachowaniu należytej staranności; takim zdarzeniem losowym są kradzieże, włamania, zagubienia rzeczy, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu itp.- klęski żywiołowej- czyli wszelkiego rodzaju zniszczenia wywołane działaniem sił przyrody, tj. ulewne deszcze, powodzie, uderzenia piorunów, gradobicia, pożary itp.- długotrwałej choroby - tj. choroby z medycznego punktu widzenia określanej mianem choroby przewlekłej.- śmierci.Zwolnienia przewidziane wyżej cytowanym przepisem obejmują świadczenie wypłacone wskutek zaistnienia zdarzeń konkretnie w nim wymienionych. Osoba ubiegająca się o przyznanie zapomogi losowej winna udokumentować zaistniałe zdarzenie, aktualnymi dowodami potwierdzającymi stan faktyczny. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych co prawda brak jest zapisów, które precyzowałyby sposób dokumentowania zdarzeń umożliwiających rozstrzygnięcie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego wypłacanych zapomóg. Powyższe kwestie dowodowe wyznaczają przepisy proceduralne prawa podatkowego, tj. art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.Zatem osoba ubiegająca się o przyznanie zapomogi winna udokumentować zaistniałe zdarzenie aktualnymi dowodami potwierdzającymi stan faktyczny. W przypadku zapomóg przyznanych z tytułu długotrwałych chorób, do których należy zaliczyć wszelkiego rodzaju choroby przewlekłe, nieuleczalne lub wrodzone, fakt ten powinien być udokumentowany zaświadczeniem lekarskim, wystawionym przez lekarza specjalistę lub lekarza rodzinnego. Reasumując powyższe stwierdzić należy, że wypłacona pracownikowi przez Spółkę zapomoga z tytułu długotrwałej choroby, poświadczona odpowiednimi dokumentami, będzie korzystała ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolniona od podatku będzie zarówno zapomoga wypłacona osobie, której dane zdarzenie dotyczy bezpośrednio, np. z tytułu jego długotrwałej choroby, jak i zapomoga wypłacana osobie, której to zdarzenie nie dotyczy bezpośrednio, np. długotrwała choroba członka rodziny.