P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 18.07.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy powstanie przychodu do opodatkowania z tytułu rozwiązania umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, jest uzależnione od oceny finansującego, że poniósł on rzeczywista szkodę lub od podjęcia przez niego decyzji o dochodzeniu należności obejmujących raty leasingowe od wypowiedzenia umowy leasingu do przewidywanego okresu trwania tej umowy, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Według przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka wypowiada umowy leasingu przed pierwotnie ustalonym terminem, m.in. z winy korzystajacego (z reguły z tytułu zaległości w płatnościach rat leasingowych). Przy ustalaniu przychodu z tytułu wypowiedzenia takich umów, Spółka rozróżnia dwie sprawy:

1)fakt poniesienia rzeczywistej szkody,

2)prawo Spółki od dochodzenia należności na podstawie art. 70915 Kodeksu cywilnego przy braku rzeczywistej szkody.

Zdaniem Spółki, w przypadku wystąpienia rzeczywistej szkody przychód z tytułu odszkodowania należy opodatkować w dacie otrzymania faktycznej zapłaty od korzystającego zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w sytuacji dochodzenia należności obejmujących raty leasingowe od wypowiedzenia do przewidywanego okresu trwania umowy leasingu, gdyby nie doszło do wypowiedzenia, na podstawie art. 70915 kodeksu cywilnego, przychód według Spółki powstaje w dacie wymagalności stosownie do art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko podatnika.

Spółka stoi na stanowisku, iż ustawodawca nie nałożył na finansującego obowiązku żądania od korzystającego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o uzyskane przez finansującego korzyści, lecz uprawnienie żądania. Powyższe wynika z treści art. 70915 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym " w razie wypowiedzenia przez finansującego umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści jakie finansujący uzyskał w skutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu".

W związku z tym finansujący nie w każdym przypadku decyduje się na dochodzenie przewidzianych umową leasingu niezapłaconych rat leasingowych po wypowiedzeniu, bowiem dokonanie odbioru przedmiotu i ponowne oddanie go w leasing lub sprzedaż często pokrywa należności, które finansujący zainwestował w zakup przedmiotu leasingu.

Skoro zaś ustawodawca pozostawił dochodzenie należności swobodzie finansującego, finansujący dokonuje oceny, czy poniósł rzeczywistą szkodę z uwagi na brak realizacji umowy leasingu. W takiej sytuacji można mówić o żądaniu odszkodowania, które ma na celu zrekompensowanie poniesionej szkody. Do odszkodowania takiego, zdaniem Spółki, zastosowanie ma art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem stanowi przychód w przypadku otrzymania od korzystającego jego zapłaty. Inaczej rzecz się ma kiedy podatnik nie ponosi rzeczywistej szkody, a decyduje się dochodzić należnosci od korzystającego zgodnie z art. 70915 kodeksu cywilnego. Spółka uważa, iż raty leasingowe przewidziane w umowie a dotychczas niezapłacone pomniejszone o korzyści stanowią przychody z tytułu umowy leasingu i podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 3 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie:

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się z zastrzeżeniem ust. 3b i 3c, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło:

1)wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii, lub

2)wykonanie usługi, lub

3)w pozostałych przypadkach - otrzymanie zapłaty za wykonanie świadczenia.

Zastrzeżeniem do powyższej zasady jest ust. 3c w/w ustawy, zgodnie z którym za przychody z tytułu umów najmu, dzierżawy, leasingu, lub innych umów o podobnym charakterze uważa się przychody należne określone na dzień, w którym należności wynikające z tych umów stają się wymagalne.

Jedną ze wspólnych cech umów wymienionych w przepisie art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest to, że świadczenia należne właścicielowi rzeczy oddanej do używania w najem, dzierżawę lub leasing, mają charakter regularnych świadczeń okresowych i stają się każdorazowo wymagalne po zakończeniu okresu, za który stają się należne.

Wymienione w powyższym przepisie umowy (zdefiniowane w kodeksie cywilnym) charakteryzują się tym, że są to umowy wzajemne, dochodzą do skutku poprzez zgodne oświadczenie woli obu stron, są umowami odpłatnymi a wykonywanie tych umów następuje w dłuższym okresie czasu.

W przypadku wypowiedzenia umowy leasingowej z winy korzystającego, na podstawie przepisów kodeksu cywilnego finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowej zapłaty wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat leasingowych, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu.

W/w artykuł 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy wszystkich przychodów wynikających z umowy leasingu. Nie wprowadza on żadnego rozróżnienia należnosci, które mogą powstać w związku z rzeczywistą szkodą poniesioną przez finansującego w wyniku wypowiedzenia umowy leasingu z winy korzystającego. Zatem wszystkie należności ustalone w umowie leasingu, tj. zarówno te które są określone w art. 70915 kodeksu cywilnego, jak i odszkodowanie, winny być zakwalifikowane do przychodów z tytułu umów leasingu i opodatkowane zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uwzględniając powyższe, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stoi na stanowisku, iż moment powstania przychodu do opodatkowania z tytułu rozwiązania umowy leasingu z uwagi na okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, nie jest uzależniony od poniesienia rzeczywistej szkody lub decyzji podatnika o dochodzeniu należności na podstawie art. 70915 kodeksu cywilnego.

Ocena prawna stanowiska Strony w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa :

Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie mają w/w przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a ich interpretacja zastosowana przez Spółkę jest nieprawidłowa.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).