POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216, art. 14a § 4 oraz art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zmianami) w związku ze złożonym wnioskiem Spółki z o.o. w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 03.10.2005r., Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów

postanawia

nie uznać za słuszne stanowiska Spółki w sprawie zaliczenia przychodów osiągniętych w trakcie próbnego rozruchu turbin wiatrowych do kosztu wytworzenia środka trwałego.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca rozpoczął budowę parku elektrowni wiatrowych złożonego z 25 sztuk turbin wiatrowych, których dostawcą jest firma duńska. Finansowanie inwestycji następuje ze środków własnych, kredytu konsorcjalnego oraz dofinansowania z Ministerstwa Gospodarki i Pracy w ramach umowy o finansowym wspieraniu inwestycji. Planowane zakończenie pierwszego etapu inwestycji i oddanie elektrowni do użytku ma nastąpić w grudniu 2005r. Ostateczne zakończenie inwestycji nastąpi po przeprowadzeniu testów kontrolnych, polegających na próbnym podłączeniu turbin do sieci energetycznej, w czerwcu 2006r. W związku z przeprowadzanymi testami próbnymi Spółka uzyska przychód, gdyż wytworzona w trakcie testów energia zostanie sprzedana przedsiębiorstwom energetycznym na podstawie zawartych umów sprzedaży.

Zdaniem Spółki, którego tutejszy organ nie podziela, przychody osiągnięte w trakcie próbnego rozruchu powinny korygować (zmniejszać) koszt wytworzenia środka trwałego o którym mowa w art. 16g ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zmianami).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w sposób odroczony traktuje koszty poniesione przez podatnika w związku z wytworzeniem składników majątku trwałego we własnym zakresie. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1) lit. b nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych. Jednakże w wyniku bezpośredniego powiązania tego przepisu z przepisami ustawy, dotyczącymi zaliczania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, ustalając tę wartość podatnik dokonuje pośredniego zaliczenia do kosztu wytworzenia środka trwałego poniesionych uprzednio wydatków.

Zgodnie z art.16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do ich wytworzenia: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Ustawodawca przewidział możliwość korygowania kosztu wytworzenia środków trwałych, o wymienione w art. 16g ust. 5 różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego oraz możliwość powiększenia wartości początkowej składników majątku wytworzonych we własnym zakresie i wymagających montażu, o wydatki poniesione na ich montaż.

Przepisy zawarte w art. 16g ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują możliwości korygowania kosztu wytworzenia środka trwałego o uzyskane przed dniem przekazania go do używania przychody, powstałe w wyniku jego montażu czy próbnego rozruchu. Przepis w sposób szczegółowy wymienia rodzaje kosztów jakie ponosi podatnik w związku z wytworzeniem środka trwałego we własnym zakresie i tylko te wielkości mają wpływ na jego wartość początkową.

Przychody uzyskane przez Spółkę z próbnego rozruchu parku wiatrowego, w związku z zawartymi umowami sprzedaży energii elektrycznej, należy traktować jak przychody uzyskane w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej Spółki. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako otrzymane pieniądze powinny one zostać zaliczone do bieżących przychodów Spółki.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b§ 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 wyżej wymienionej ustawy.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie.