W dniu 27.09.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tarnowskich Górach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego (uzupełniony następnie w dniu 11.10.2005 r. i 26.10.2005 r.) dotyczący opodatkowania dochodów ze sprzedaży kurczaków produkcji drobiarskiej prowadzonej w ramach działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) składane są deklaracje PIT-6 do 30-go listopada roku poprzedzającego rok podatkowy do właściwego urzędu skarbowego o rodzajach i rozmiarach produkcji w roku następnym.
W deklaracji PIT-6 zgłaszane są miedzy innymi: drób rzeźny – kurczęta (nr działu 51).
Odchowane kurczęta, powyżej 6 tygodni życia, sprzedawane są do uboju lub do dalszego chowu przed osiągnięciem dojrzałości nieśnej lub płciowej.

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14 a § 4 ww. ustawy udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

W przedmiotowej sprawie podatnik zawarł stanowisko, że zgłoszenia produkcji dokonywane są prawidłowo, ponieważ w deklaracji PIT-6 nie ma innego działu produkcji, do którego można zakwalifikować kurczęta, które nie trafiają do rzeźni.
Poza działami dotyczącymi drobiu rzeźnego następne działy dotyczą drobiu dorosłego, czyli nieśnego.
Sprzedawane przez podatnika kurczęta nie osiągnęły dojrzałości płciowej i nieśnej, a więc w kategoriach zootechnicznych są w momencie sprzedaży kurczętami.

Tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 3 i ust. 3a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nie przekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.
Według art. 24 ust. 4a tej ustawy normy szacunkowe dochodu rocznego z działów specjalnych produkcji rolnej stosuje się od jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym, że w przypadku :

1) upraw w szklarniach i tunelach foliowych – od 1 m² powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej długości ścian,

2) upraw grzybów i ich grzybni – od 1 m² powierzchni zajętej pod te uprawy,

3) wylęgarni drobiu – od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu,

4) zwierząt laboratoryjnych - od 1 sztuki sprzedanych zwierząt – na podstawie zawartych umów dla potrzeb laboratoryjnych, badań i doświadczeń naukowych, analiz i testów prowadzonych w laboratoriach, a także kontroli procesów technologicznych,

5) hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit. b) – h) załącznika nr 2 – od 1 sztuki zwierząt sprzedanych,

6) hodowli ryb akwariowych – od 1 dm#179; objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi.

W Polskiej Klasyfikacji Drobiu określono przedmiot normy między innymi drób rzeźny – kurczęta, przeznaczone do uboju.
Kurczęta to ptaki obojga płci pochodzące z chowu drobnotowarowego w wieku do 6 miesięcy. Powyższe dane nie wynikają z przepisów podatkowych.

Podatnik sprzedaje kurczęta żywe, więc na nabywcy spoczywa obowiązek dalszego ich opodatkowania, ponieważ może zakupione kurczęta wykorzystać według własnych potrzeb. W związku z powyższym tutejszy organ podatkowy podziela stanowisko podatnika.

Zgodnie z art. 14 a § 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i 2 Ordynacji Podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.