POSTANOWIENIE
w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Stosownie do postanowień art. 14a § 4 w związku z art.14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (jedn.tekst Dz.U. Z 2005 roku Nr 8, poz.60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w T., po zapoznaniu się ze stanowiskiem zawartym we wniosku z dnia 10 .11 2005 roku i dokonaniu oceny prawnej ; orzeka w następujący sposób:

stanowisko jest prawidłowe

UZASADNIENIE

Przepis art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (jedn.tekst Dz.U z 2005 roku Nr 8, poz.60) zobowiązuje, stosownie do swojej właściwości, organy podatkowe do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników, płatników lub inkasentów, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa i postępowanie przed sądem administracyjnym na ich pisemny wniosek.
Stosownie zaś do przepisu art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia.
W dniu 10.11.2005r. zwrócono się do tutejszego organu z wnioskiemo udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku odwołano się do następującego stanu faktycznego:
Od kilku lat prowadzona jest działalność gospodarcza w zakresie usług stomatologicznych, opodatkowana na zasadach ogólnych. Podatnik posiada środki trwałe, które są ujęte w prowadzonej ewidencji srodków trwałych. Z dniem 1.01.2005r zaczęto użytkować środki trwałe takie jak unit stomatologiczny szt. 2, rentgen oraz meble stanowiące wyposażenie gabinetu i również z tym dniem zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W/w urządzenia zostały zakupione w okresie 2002-2003r na giełdzie ze sprzętem medycznym, były niekompletne i niezdatne do użytku, wymagały remontu i uzupełnienia części. Meble zostały zakupione w 2000 lub 2001 roku z przeznaczeniem na wyposażenie kuchni budynku mieszkalnego, jedakże nie zostały w tym celu wykorzystane i leżały złożone przez kilka lat. Po zmianie gabinetu stomatologicznego na większy zostały wykorzystane na wyposażenie tego gabinetu. Na dzień wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji z powodu braku dowodów zakupu urządzeń, części do nich i mebli nie można było ustalić wartości początkowej środków trwałych zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z tym ustalono wartość poczatkową środków trwałych zgodnie z przepisem art. 22g ust 8 cyt. ustawy, tj. przyjęto wartość początkową wynikającą z wyceny podatnika na podstawie cen rynkowych takich urządzeń i mebli z m-ca grudnia 2004r z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia.

Mając na względzie treść przepisu art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisów art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /jedn.tekst Dz.U.z 2000 roku Nr 14, poz.176 z późn.zm./, Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /jedn.tekst Dz.U.z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn.zm./ za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Przepis art. 22g ust . 8 wyżej cyt. ustawy stanowi natomiast, że jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wyskości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia. W opisanej sytuacji nabycie urządzeń i mebli nastąpiło kilka lat wcześniej przed rozpoczęciem ich użytkowania i wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych. W związku z tym ustalenie wartości początkowej tych środków na podstawie art. 22g ust. 8 wyżej cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać za prawidłowe.
Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego w postanawia jak w sentencji decyzji.

Niniejsza interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku jak wyżej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia,
- nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.