DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uchyla z urzędu, jako wydane z rażącym naruszeniem prawa, postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 11 marca 2005 r. Znak: PDOP/423-0001/05 stanowiącego interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii ustalenia wartości początkowej środków trwałych przejętych do odpłatnego korzystania i stwierdza, że stanowisko ............ Spółka z o. o. przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2005 r. , uzupełnionym pismem z 1 marca 2005 r., jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 10 lutego 2005 r., uzupełnionym pismem z 1 marca 2005 r., ........... Sp. z o. o. z siedzibą w Bielsku-Białej zwróciły się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii ustalenia wartości początkowej środków trwałych przejętych do odpłatnego korzystania.Wnioskodawca stanął na stanowisku, iż w świetle art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określając wartość początkową środków trwałych przejętych do odpłatnego korzystania i podlegających amortyzacji, do przejętych długów funkcjonalnie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy należy również zaliczyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych ujęty w pasywach bilansu.Postanowieniem z dnia 11 marca 2005r. Znak: PDOP/423-0001/05 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione przez ........... Sp. z o. o. w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 16g ust. 10 pkt. 1 i 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) „W razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do nieodpłatnego korzystania lub wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego, przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:
- suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,
- różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
W cytowanym wyżej przepisie ustawodawca posługuje się pojęciem „składników majątkowych” które zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu, przez składniki majątkowe rozumie się aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia przedsiębiorstwa.
W świetle powołanego przepisu wartość składników majątkowych może być pomniejszona o wartość długów, które są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) Fundusz ten przeznaczony jest na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych. W myśl tej ustawy przez określenie „działalność socjalna” rozumieć należy usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej-rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Wskazany sposób przeznaczenia i wykorzystania środków z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie mieści się w rozumieniu działalności gospodarczej, przyjętej w przepisach ogólnych prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 9 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Działalność gospodarcza opiera się zatem na dążeniu do osiągnięcia zysku, w przeciwieństwie do działalności socjalnej, która takiego celu z założenia sobie nie stawia. Działalność socjalna zbywcy nie może być więc utożsamiana z jego działalnością gospodarczą, pomimo iż jest ona jedną z form funkcjonowania przedsiębiorcy.
W interpretacji pojęcia „długów funkcjonalnie związanych z działalnością gospodarczą” istotnym jest również fakt, że zasady gospodarowania środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie mieszczą się w cywilistycznym pojęciu długu.
Zgodnie z art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Dla powstania zobowiązania (długu) niezbędne jest więc istnienie jasno sprecyzowanego stosunku zobowiązaniowego, czyli występowanie osoby wierzyciela i dłużnika oraz określonego świadczenia do spełnienia.
W świetle powyższego, zakładowy fundusz świadczeń socjalnych nie jest długiem funkcjonalnie związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy.
Zatem stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 10 lutego 2005 r., uzupełnionym pismem z 1 marca 2005 r., należy uznać za nieprawidłowe. Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.