POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 24.03.2005 r. (uzupełnionego w dniu 12.04.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka w miesiącu grudniu 2004 r. dokonała transakcji eksportu towarów do kontrahenta tureckiego. Zostało to udokumentowane fakturami „A" z 10.12.2004 r. oraz „B" z 23.12.2004 r. Dla potrzeb zakwalifikowania sprzedaży jako eksportu towarów opodatkowanego stawką 0% Spółka otrzymała: w przypadku dostawy objętej fakturą „A" - SAD 3 z 10.12.2004 r. z czerwoną pieczęcią „EXPORT", natomiast w przypadku faktury „B" otrzymano SAD 3 z 23.12.2004 r., bez pieczęci „EXPORT". W tym przypadku nie wykazano tej transakcji w deklaracji VAT-7 za grudzień 2004 r. W odniesieniu do drugiej transakcji również w miesiącu następnym (tj. styczniu 2005 r.) nie otrzymano dokumentu SAD z pieczęcią „EKSPORT", Spółka wobec tego naliczyła podatek od towarów i usług według stawki krajowej. Według uzyskanych informacji od agencji celnej dokument SAD 3 z nadanym numerem PWZ (bez pieczęci „EKSPORT"), jaki posiada Spółka jest ostateczny. Spółka mimo to uważa, że ma prawo dokonać korekty deklaracji za miesiąc styczeń 2005 r., uznając te transakcję jako eksport towarów w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług. Tytułem uzupełnienia Wnioskodawca oświadczył, że wywóz towarów odbył się transportem samochodowym. Urzędem celnym wyprowadzenia był w tym przypadku wewnętrzny urząd celny, Spółka skorzystała w tym przypadku z procedury tranzytu.

Odpowiadając na powyższe zapytanie stwierdza się, co następuje:
Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) prawo stosowania stawki 0% w eksporcie towarów, przysługuje pod warunkiem, że podatnik przed złoże­niem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie określono formy takiego potwierdzenia. Jednakże w praktyce musi być ono zgodne z postanowieniami VI Dyrektywy. Wywóz ostateczny towarów poza obszar Unii Europejskiej regulują art. 161 ust. 5 rozporządzenia rady (EWG) nr 2913/92 usta­nawiającego wspólnotowy kodeks celny i art. 788-796 rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy wykonawcze do tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 792 rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93, ustanawiającego przepisy wykonawcze do wspólnotowego kodeksu cel­nego (rozporządzenie wykonawcze), zgłoszenie do wywozu towarów należy dokonać na podstawie SAD składającego się z kart 1, 2 i 3. Zastosowanie tych kart jest następujące:
- karta 1 jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało dokonane,
- karta 2 służy celom statystycznym,
- karta 3 przeznaczona jest dla zgłaszającego.

Zgłoszenie to składane jest do urzędu celnego wywozu w celu dostarczenia towarów do urzędu cel­nego wyprowadzenia zlokalizowanego na granicy Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 793 roz­porządzenia wykonawczego w przypadku towarów wywożonych w inny sposób, czyli transportem drogowym, urzędem celnym wyprowadzenia jest ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Obowiązkiem tego urzędu jest upewnienie się, czy przedsta­wione towary są towarami zgłoszonymi do wywozu w urzędzie celnym wysyłki. W przypadku nie stwierdzenia różnic potwierdza ich fizyczne wyjście poza obszar celny UE poprzez poświadczenie wywozu na odwrotnej stronie karty 3 SAD pieczęcią z nazwą urzędu i datą.

W oparciu o przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r., zmieniającego rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93, ustanawiające przepisy w celu wy­konania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92, ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 343 z 31.12.2003 r.), które między innymi wprowadziło nowe zasady wypełniania formularza SAD - Ministerstwo Finansów RP opracowało Instrukcję wypełniania i stosowania do­kumentu SAD. Zgodnie z treścią powyższego dokumentu eksport na potrzeby podatku od towarów i usług przy transporcie drogowym przy braku stosowania procedury tranzytu powinien być potwierdzony na karcie 3 doku­mentu SAD stosowną pieczęcią oraz datą przez ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty (czyli najczęściej graniczny urząd celny). W przypadku zaś, gdy nastąpiło zgłoszenie do procedury tranzytu urzędem celnym wyprowadzenia jest wewnętrzny urząd celny właściwy dla siedziby eksportera, o ile towar jest objęty tą procedurą. Taka sytuacja miała właśnie miejsce w opisywanym przypadku. Oznaką potwierdzenia eksportu od 1 stycznia 2005 r. jest przystawiona okrągła pieczęć w kolorze czarnym „POLSKA EKSPORT" na odwrotnej stronie kar­ty 3 dokumentu SAD oraz numer ewidencyjny PWZ. W omawianym przypadku na dokumencie 3 SAD brak pieczęci „POLSKA EKSPORT". Brak również innej pieczęci organu celnego z adnotacją „EKSPORT". Widnieje tylko numer PWZ. W myśl powyższej instrukcji dane zawarte w dołączonym do wniosku dokumencie są niewystarczające do jednoznacznego orzeczenia o dokonaniu eksportu. Podatnik winien zatem zwrócić się do organu celnego, który był odpowiedzialny za potwierdzenie tej procedury celnej o uzupełnienie dokumentu, względnie o uzyskanie urzędowego potwierdzenia do­konania przez Podatnika wywozu towarów objętych tym dokumentem poza obszar Wspólnoty. Do­piero uzyskanie tego potwierdzenia będzie świadczyło o możliwości zastosowania stawki 0% prze­widzianej ustawowo dla eksportu towarów.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu nie potwierdza stanowiska Podatnika, orzekając jak w sentencji postanowienia.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisówjej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.