POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku ze złożonym przez Podatnika wnioskiem z dnia 21.11.2005r. (data wpływu) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje stanowisko wnioskodawcy, iż Czy Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usług dziennikarskich, mieszczących się w grupowaniu PKWiU 92.40.10-00.00 - "Usługi świadczone przez agencje informacyjne" - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siedlcach działając na podstawie art. 14 a § 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) udziela pisemnej interpretacji na wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Składając wniosek, podatnik płatnik lub inkasent jest zobowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie (art. 14a § 2).

Wnioskiem z dnia 21.11.2005 r. (wpływ do tut. organu podatkowego) Podatnik zwrócił się o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika:

Podatnik w ramach prowadzonej działalności, świadczy na rzecz spółki produkującej i emitującej programy telewizyjne, usługi reportersko-dziennikarskie w zakresie opracowania dzieła stanowiącego reportaże, felietony, sprawozdania i komentarze dziennikarskie, obejmujące m.in. opracowanie merytoryczne wszelkich potrzebnych materiałów lub prowadzenie na wizji audycji telewizyjnych, układ (tj. wybór i zestawienie materiałów informacyjnych w ramach audycji telewizyjnych), opracowywanie dostarczonych materiałów informacyjnych oraz decydowanie o ostatecznej treści i formie wizji lub fonii audycji telewizyjnych. Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi zaklasyfikował usługi świadczone we wskazanym zakresie do grupowania PKWiU 92.40.10-00.00 - "Usługi świadczone przez agencje informacyjne".

Podatnik zwraca uwagę, "że jego działalność powinna być traktowana na gruncie ustawy o PIT jako działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o PIT.

Z tego względu, w przypadku Podatnika nie zachodzi przypadek odliczania poszczególnych wydatków jako kosztów uzyskania przychodu- koszty uzyskania przychodu określone są przecież ryczałtowo, jako procent przychodów Podatnika".

Podatnik pyta, czy jest uprawniony do odliczania podatku naliczonego stosownie do art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem podatnika.

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem ww. usług

Ocena prawna stanu faktycznego

W ramach art.15 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) postanowiono, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust.2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług ww. usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Zasady obniżania podatku należnego o podatek naliczony unormowane zostały w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) z uwzględnieniem wyłączeń określonych w art. 88 ustawy oraz § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz.970 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 86 ust.1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, art. 119 ust.4, art. 120 ust.17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast kwotę podatku naliczonego - zgodnie z art. 86 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, z zastrzeżeniem ust 3-7:

1) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a) z tytułu nabycia towarów i usług,

b) potwierdzajacych dokonanie przedpłaty(zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstabiem obowiązku podatkowego,

c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

2) w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;

3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4) kwoty podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W art. 88 ust.1 pkt 2 ww. ustawy stwierdzono, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepisy art. 22 ust. 9 pkt 4) i art. 22 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r., Nr 14 poz. 176) określają wysokość kosztów uzyskania przychodów odnoszących się do działalności określonej w art. 13 pkt 8 tj. w wysokości 20% uzyskanego przychodu, lub w wysokości faktycznie poniesionej (...).

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar udowodnienia tego faktu. Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Zakres i forma powiązania obydwu tych kategorii nie jest jednoznacznie określona i z tego względu ustalenie takiego związku powinno być oparte w dużej mierze na przesłankach racjonalnych. Generalnie zaś można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Z powyższego wynikają dwie konstatacje, a mianowicie, że to na Podatniku, zgodnie z powszechnie stosowaną na gruncie polskiego prawa zasadą (art. 6 Kodeksu cywilnego), jako na osobie wywodzącej z określonych faktów skutki prawne, spoczywa ciężar ich udowodnienia oraz, że warunkiem odliczenia wydatków od przychodu jest udokumentowanie faktu ponoszenia wydatku w sposób nie budzący wątpliwości

Zdaniem organu podatkowego, jeżeli ww. przepisy nie wskazują, że podatnik nie miałby prawa zaliczyć poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów na zasadach ogólnych.

Udzielona przez tut. organ interpretacja odnosi się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i została udzielona zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie udzielanej odpowiedzi

Udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia w myśl przepisów art. 14 b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wniesione za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia