P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa

(tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2005r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 04.10.2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kosztów nauki języków obcych, jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 04.10.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wpłynął wniosek opatrzony datą 28.09.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z opisu stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług finansowych. Podał Pan, że zmierzając do poszerzenia zakresu usług finansowych i kręgu klientów oraz zwiększenia sprzedaży usług, podjął decyzję o rozpoczęciu nauki języka angielskiego i niemieckiego w szkole językowej. W związku z tym ma Pan wątpliwości dotyczące możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kosztów nauki tych języków obcych.

Stanowisko podatnika:

Podatnik wyraził swe stanowisko twierdząc, że może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej koszty nauki tych języków obcych, powołując się na art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko tut. organu podatkowego:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Użyty przez ustawodawcę , w powołanym wyżej przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot „w celu osiągnięcia przychodów„ oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Generalnie można przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Tak więc podatnik może uznać poniesione wydatki za koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że:

• wydatki te zostaną faktycznie poniesione, tzn. mają charakter trwały i są bezzwrotne,
• ich poniesienie ma związek z osiąganym przychodem,
• wydatki te nie mogą znajdować się w grupie wydatków i odpisów, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Szeroko pojęte wydatki związane ze zdobywaniem wiedzy i wykształcenia można rozgraniczyć na dwie grupy, tj. wydatki związane z:

• podnoszeniem kwalifikacji zawodowych,
• kształceniem.

Do pierwszej grupy wydatków należy zakwalifikować wydatki związane z różnymi formami podnoszenia kwalifikacji, w tym w formie studiów podyplomowych i kursów, w ramach których podatnik nabywa wiedzę i umiejętności niezbędne w prowadzeniu działalności gospodarczej. Drugą grupę wydatków obejmują wydatki podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia – wydatki te mają co do zasady charakter osobisty.

Wydatki na naukę języków obcych nie są wskazane w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki, które nie są uważane za koszty uzyskania przychodów, to jednak zdaniem tut. organu podatkowego nauka języków obcych, w przedmiotowym przypadku, jest sprawą osobistą podatnika i inwestowaniem w osobiste wykształcenie, które podnosi poziom wiedzy ogólnej. Zatem brak jest związku skutkowo-przyczynowego pomiędzy poniesionymi wydatkami na naukę języków obcych a przychodem uzyskiwanym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na gruncie przywołanego powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając zatem powyższe na względzie, tut. organ podatkowy nie podziela stanowiska podatnika wyrażonego we wniosku.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Informuje się także, że nin. interpretacji udzielono w/g stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania nin. postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

W przypadku zmiany przepisów podatkowych mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie nin. interpretacja stanie się nieaktualna.