INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7.09.2012r. (data wpływu 12.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest:

• prawidłowe - w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, testerów, próbek i pojedynczych egzemplarzy pełnowartościowych towarów oraz
• nieprawidłowe - w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych zapisanych na nośnikach cd.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest wyłącznym dystrybutorem na Polskę markowych kosmetyków (perfumy, kremy, farby do włosów itp.) oraz wyrobów medycznych (dalej jako „towary”). Spółka poza sporadycznymi przypadkami nie dokonuje sprzedaży detalicznej. Klientami spółki są głównie duże sieci handlowe (przeważnie perfumeryjne), sieci sklepów drogeryjnych i pojedyncze drogerie oraz apteki (dalej jako „Klienci”). W ramach prowadzonej działalności i w celu zwiększenia swoich przychodów, spółka prowadzi szeroko zakrojone działania marketingowe skierowane zarówno do bezpośrednich odbiorców (Klientów), jak i do odbiorców ostatecznych (Konsumentów). W ramach prowadzonych działań spółka przekazuje między innymi materiały informacyjne i reklamowe oraz pojedyncze egzemplarze towarów do redakcji gazet i czasopism oraz innych mediów (np. Portale internetowe). Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania tych towarów w celu zainteresowania dziennikarzy i innych przedstawicieli mediów towarami znajdującymi się w jej ofercie, w efekcie dokonywanych przekazań pojawiają się w mediach publikacje o towarach. Nie każde jednak przekazanie skutkuje konkretnym artykułem lub inną formą promocji towarów.

Oprócz wyżej wymienionych kategorii przekazywane są również mediom materiały informacyjne i reklamowe, tj.:

• materiały drukowane (foldery, ulotki, informacje na papierze firmowym itp.),

• torebki papierowe z logo spółki lub towaru do zapakowania materiałów prasowych, próbek, testerów i towarów;

• płyty cd lub inne nośniki zawierające materiały promocyjne w formie elektronicznej.
  
  

Przekazanie ma charakter ostateczny i jest należycie udokumentowane dowodami wysyłki (kurier, poczta).

Przy nabyciu ww. materiałów informacyjnych i reklamowych a także przy nabyciu towarów spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto spółka pragnie podkreślić, iż w warunkach panującej obecnie na rynku dużej konkurencji nieodpłatne przekazywanie pojedynczych egzemplarzy towarów oraz materiałów informacyjnych i reklamowych jest nieodzownym elementem racjonalnej strategii promocyjnej m.in. z uwagi na fakt, iż działania tego rodzaju podejmują również konkurenci Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż przekazanie materiałów promocyjnych (drukowane materiały reklamowe, materiały reklamowe na płytach cd, testery, próbki) nie stanowi dostawy towarów i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż opisane w stanie faktycznym przekazanie przez Spółkę pełnowartościowych egzemplarzy towarów nie stanowi dostawy towarów i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i 1nformacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez „próbkę”, o której mowa w ust. 3 rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Przepisy ustawy o VAT nie określają żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania, ponadto z przepisu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Za próbkę można, zatem uznać najmniejszą ilość towaru, która zachowała skład i wszelkie właściwości towaru a jego przekazanie (oceniane ze względu na ilość lub wartość przekazywanych próbek) nie ma charakteru handlowego. Nieodpłatne przekazanie towarów w postaci próbek, umożliwia potencjalnym klientom poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z analizy ww. przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie zasadniczo każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, iż przekazywanie przez Spółkę drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi dostawy towarów i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Podobnie zdaniem Spółki nie stanowi dostawy towarów przekazanie nieodpłatnie materiałów reklamowych i informacyjnych na płytach cd.

Ponadto Spółka stoi na stanowisku, iż dostawy towarów nie stanowi przekazywanie przez spółkę kontrahentom próbek i testerów.

Z uwagi na rodzaj działalności prowadzonej przez Spółkę (m.in. dystrybucja kosmetyków i perfum) Spółka dostarcza do klientów (m.in. drogerie perfumerie) oraz do konsumentów próbki i testery towarów oferowanych do sprzedaży. Dostarczane próbki i testery nie stanowią towaru handlowego, gdyż nie są przeznaczone do sprzedaży, lecz ich celem jest zapoznanie się przez klientów drogerii z konkretnym towarem spółki oferowanym do sprzedaży tj. ma celu promocję i zachęcenie klientów do zakupu konkretnego towaru. Takie podejście znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie ETS. W wyroku z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie Emi Group Ltd V. The Commissioners For Her Majesty’s Revenue and Customs, Trybunał zdefiniował próbkę jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi”.

Ponadto Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż przekazywane przez spółkę testery oraz próbki nie mogą ze względu na ilość lub wartość pokryć zapotrzebowania klientów (m.in. drogerie) ani konsumentów na towar oferowany przez Spółkę do sprzedaży eliminując lub ograniczając tym samym potrzebę dokonywania zakupów w spółce. Klienci Spółki, którymi są m.in. drogerie i perfumerie potrzebują, bowiem dużych ilości towarów oferowanych przez Spółkę, natomiast próbki i testery dostarczane przez Spółkę nie są w stanie zastąpić zapotrzebowania drogerii czy perfumerii na konkrety towar oferowany przez Spółkę.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska zgodnie z którym przekazywanie nieodpłatnie materiałów informacyjnych i reklamowych oraz próbek i testerów, w sytuacji gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, nie stanowi odpłatnej dostawy towarów i w związku z tym nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad.2

Z uwagi na charakter i cel przekazania, zdaniem Spółki pełnowartościowe towary przekazywane przez Spółkę na rzecz mediów należy traktować jako próbki (zarówno w przypadku, gdy ich przekazanie skutkuje pojawieniem się w mediach wzmianki o towarze jak i gdy taka wzmianka się nie pojawia) a tym samym ich przekazanie nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT, nawet w sytuacji, gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. (ust. 3)

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (ust. 7).

Z powyższych uregulowań wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Z treści przytoczonych przepisów wynika również, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno - reklamowych próbek, umożliwiających klientom/potencjalnym klientom poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, istotną przesłanką jest również brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych próbek, kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych danemu odbiorcy w danym okresie.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym mamy do czynienia z przekazywaniem przez spółkę do redakcji gazet, czasopism oraz innych mediów (np. portale internetowe) oprócz próbek i testerów (w ścisłym rozumieniu tych słów) również pojedynczych egzemplarzy pełnowartościowych towarów.

Celem takich przekazań jest promocja przedmiotowych towarów w ww. mediach (np. w formie artykułu, zdjęcia z opisem) oraz zachęcenie do ich zakupu konsumentów dziennikarze oraz przedstawiciele mediów, którym Spółka przekazuje towary mają możliwość zapoznania się z walorami danego towaru, co często skutkuje zamieszczeniem w mediach publikacji na temat towaru oferowanego przez spółkę do sprzedaży. Publikacja taka stanowi dla spółki doskonałą promocję. Towary przekazywane przez Spółkę do mediów są nie tylko opisywane, ale też i często fotografowane. W związku z tym konieczne jest wydawanie przez Spółkę towarów w takiej postaci jak przeznaczone do sprzedaży tj. w jednostkowych opakowaniach i bez trwałego oznaczania ich jako „testery” albo bez opisu „nie do sprzedaży”. Przekazanie towaru w takiej formie ma również na celu umożliwienie autorowi artykułu zapoznanie się nie tylko z konkretnym produktem i jego właściwościami ale również z walorami estetycznymi opakowania towaru w formie w jakiej trafia on do konsumentów przekazywanie towarów w dosłownym rozumieniu próbki i testera (tj. w małych niestandardowych opakowaniach) uniemożliwiłoby właściwe zaprezentowanie i promocję w mediach towarów spółki. Z punktu widzenia definicji próbki zdaniem Spółki nie ma znaczenia ilość ani wartość przekazywanych towarów, w związku z tym zdaniem Spółki przepisy nie wykluczają możliwości uznania za próbkę pełnowartościowego towaru.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12.09.2011 r. sygn. IPPP3/443-837/11-2/JK oraz w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. VI/443-342/06/JW), zgodnie, z którym: ,,(...)niewątpliwie przekazanie próbki powinno umożliwić potencjalnemu nabywcy zapoznanie się i przetestowanie oferowanego produktu - ilość towaru musi być wystarczająca do zweryfikowania jego jakości. Tak więc o charakterze produktu powinna decydować możliwość przetestowania, a nie jego objętość bądź waga co istotne, w przypadku próbek ustawodawca nie odkreśla również żadnego limitu wartościowego (tak jak to określono w przypadku prezentów)”.

Z punktu widzenia uznania danego przekazania towaru za próbkę ważna jest także przyczyna przekazania tzn. intencją podatnika powinna być chęć przekonania do nabycia danych towarów. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym tj. takich, które mają na celu zaspokojenie lub wyeliminowanie potrzeb zakupowych na dany towar. Przekazywane przez Spółkę do mediów towary nie mają charakteru handlowego, bowiem ich celem nie jest zaspokojenie lub wyeliminowanie potencjalnych potrzeb zakupowych na dany towar przez odbiorców lecz ich promocja i zachęcenie do zakupu. W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż przekazywane przez Spółkę do mediów towary, w celu ich promocji noszą znamiona próbki. Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie m.in. w wyroku ETS z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie Emi Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi”, jednocześnie Trybunał podkreślił, że prawo krajowe nie powinno ograniczać zakresu definicji próbki do egzemplarzy prezentacyjnych, które mają formę inną od tej postaci, w której są przeznaczane do sprzedaży. Tym samym zdaniem Trybunału nie ma konieczności ograniczania właściwości towarów przekazywanych jako próbki.”

Ponadto zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 8 maja 2008 r. (sygn. III SA/Wa 2185/07) „(…)o uznaniu danej aplikacji demonstracyjnej za próbkę winien decydować brak charakteru handlowego przekazania oraz jego cel - przetestowanie, wypróbowanie towaru przed zakupem. O tym, czy dany towar jest próbką nie może decydować to, w jakim stanie skupienia się znajduje.” Zgodnie z ww. wyrokiem WSA w Warszawie niewypełnienie którejś z przesłanek uznania towaru za próbkę nie może mieć charakteru decydującego o kwalifikowalności danej aplikacji demonstracyjnej jako próbki towaru tym samym skoro przekazywanie przez Spółkę towarów do dziennikarzy i innych przedstawicieli mediów nie ma charakteru handlowego a celem przekazania jest promocja poprzez umożliwienie przetestowania towaru oraz zapoznanie się z jego właściwościami to niezależnie od tego czy w mediach pojawi się informacja o towarze- przekazywany przez spółkę towar stanowi zdaniem Spółki próbkę w rozumieniu art. 7 ust 3 ustawy o VAT.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska, iż pełnowartościowe towary przekazywane przez Spółkę do mediów w celu ich promocji stanowią próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, niezależnie od tego czy takie przekazanie skutkuje pojawieniem się w mediach wzmianki o towarze tym samym przekazywanie przez spółkę towarów do mediów (próbek) w celu ich promocji nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług pomimo faktu, iż Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od ich zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, testerów, próbek i pojedynczych egzemplarzy pełnowartościowych towarów oraz za nieprawidłowe w części dotyczącej nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i informacyjnych zapisanych na nośnikach cd.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Art. 7 ust. 4 ww. ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z powyższego wynika, iż dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki:

1. podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary (inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) należące do jego przedsiębiorstwa,
2. podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
   
   

Opodatkowaniem nie są więc objęte czynności nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych jak również przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru w roku podatkowym przekracza 100 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z kolei przez próbki, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, w całości lub w części z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca jest wyłącznym dystrybutorem na Polskę markowych kosmetyków (perfumy, kremy, farby do włosów itp.) oraz wyrobów medycznych. Spółka poza sporadycznymi przypadkami nie dokonuje sprzedaży detalicznej. Klientami spółki są głównie duże sieci handlowe (przeważnie perfumeryjne), sieci sklepów drogeryjnych i pojedyncze drogerie oraz apteki. W ramach prowadzonej działalności i w celu zwiększenia swoich przychodów, Spółka prowadzi szeroko zakrojone działania marketingowe skierowane zarówno do bezpośrednich odbiorców (Klientów), jak i do odbiorców ostatecznych (Konsumentów). W ramach prowadzonych działań Spółka przekazuje między innymi próbki i testery w ilościach nie wskazujących na charakter handlowy. Celem ich przekazania jest zapoznanie się klientów np. drogerii z konkretnym towarem Spółki oferowanym do sprzedaży.

Ponadto Spółka przekazuje nieodpłatnie materiały informacyjne i reklamowe oraz pojedyncze egzemplarze towarów do redakcji gazet i czasopism oraz innych mediów (np. Portale internetowe). Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania tych towarów w celu zainteresowania dziennikarzy i innych przedstawicieli mediów towarami znajdującymi się w jej ofercie, w efekcie dokonywanych przekazań pojawiają się w mediach publikacje o towarach. Nie każde jednak przekazanie skutkuje konkretnym artykułem lub inną formą promocji towarów.

Oprócz wyżej wymienionych kategorii przekazywane są również mediom materiały informacyjne i reklamowe, tj.:

• materiały drukowane (foldery, ulotki, informacje na papierze firmowym itp.),

• torebki papierowe z logo spółki lub towaru do zapakowania materiałów prasowych, próbek, testerów i towarów;

• płyty cd lub inne nośniki zawierające materiały promocyjne w formie elektronicznej.
  
  

Przekazanie ma charakter ostateczny i jest należycie udokumentowane dowodami wysyłki (kurier, poczta).

Przy nabyciu ww. materiałów informacyjnych i reklamowych a także przy nabyciu towarów Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto Spółka pragnie podkreślić, iż w warunkach panującej obecnie na rynku dużej konkurencji nieodpłatne przekazywanie pojedynczych egzemplarzy towarów oraz materiałów informacyjnych i reklamowych jest nieodzownym elementem racjonalnej strategii promocyjnej m.in. z uwagi na fakt, iż działania tego rodzaju podejmują również konkurenci Spółki.

Odpowiadając na wątpliwości Spółki zawarte we wniosku, mając na uwadze wyżej cytowane przepisy stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę próbek i testerów markowych kosmetyków (perfumy, kremy, farby do włosów) do klientów (drogerie, perfumerie, apteki), w związku z nabyciem których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że przekazanie tych towarów następuje w celu zapoznania potencjalnych nabywców z ofertą sprzedażową Spółki. Możliwość użycia próbek lub testerów wpływa korzystnie na podjęcie decyzji przez potencjalnego nabywcę co do zakupu towarów Spółki, poprzez wychwycenie jego zalet. Jednocześnie działania takie przyczyniają się do popularyzacji marki Spółki oraz Jej promocji. Ilość przekazywanych próbek i testerów nie ma charakteru handlowego, a przekazana ilość służy jedynie poznaniu właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez Spółkę.

Zatem stanowisko Spółki w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych wymienionych we wniosku, (np. foldery ulotki, informacje na papierze firmowym, torebki papierowe z logo Spółki) również nie będzie uznawane za odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Słownik Języka Polskiego PWN wskazuje, iż pojęcie reklamować oznacza m.in. „zachwalać towary lub usługi w taki sposób, by zachęcić do ich kupna lub do skorzystania z nich” natomiast charakter informacyjny oznacza „mający charakter informacji, zawierający wiadomości, wskazówki, informujący, objaśniający". Zatem należy uznać, że przekazywane przez Spółkę materiały takie jak foldery, ulotki, informacje na papierze firmowym, torebki papierowe z logo Spółki pełnią funkcję materiałów informacyjnych i reklamowych mających na celu zapoznanie właściwych i potencjalnych nabywców z ofertą towarową Spółki oraz wpływa na zwiększenie rozpoznawalności marki.

Stanowisko Spółki w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Powyższe jednak nie będzie miało zastosowania do przekazywanych przez Spółkę materiałów reklamowych i informacyjnych zapisanych na płytach cd lub innych nośnikach zawierających materiały promocyjne w formie elektronicznej. Przepis art. 7 ust. 3 ustawy odnosi się wyłącznie do drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych a nie informacji zapisanych w formie elektronicznej na nośnikach danych. Drukować, zgodnie z ww. Słownikiem oznacza „odbijać litery, teksty, rysunki na papierze za pomocą różnych technik i maszyn drukarskich, oddawać do druku, publikować, wytłaczać deseń na tkaninie.” A zatem przekazywanie informacji w formie innej niż drukowana nie mieści się w dyspozycji art. 7 ust. 3 ustawy.

Jedynie w sytuacji, gdy materiały te będą stanowić prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT przy ich nieodpłatnym przekazaniu.

Zatem stanowisko Spółki w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących nieodpłatnego przekazania przez Spółkę egzemplarzy pełnowartościowych towarów dziennikarzom i innym przedstawicielom mediów, stwierdzić należy, że towary te, w zdarzeniu opisanym we wniosku, spełniać będą definicję próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy. W omawianej sytuacji, Spółka wskazuje, że celem nieodpłatnego przekazania towarów dziennikarzom i innym przedstawicielom mediom jest pojawienie się publikacji promującej towary Wnioskodawcy. Spółka podnosi ponadto, że przekazywanie towarów nie ma charakteru handlowego, bowiem ich celem nie jest zaspokojenie lub wyeliminowanie potencjalnych potrzeb zakupowych na dany towar a jedynie promocja i zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu. W takiej sytuacji, czynność przekazania pojedynczego opakowania towaru (kosmetyku) dla dziennikarza oraz innego przedstawiciela mediów celem opracowania publikacji w postaci artykułu lub innej formy promocji, nie jest dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Wydanie kosmetyku nie następuje w celu konsumpcyjnego zaspokojenia potrzeb dziennikarza czy też innego przedstawiciela mediów, a jedynie w celu promocji Spółki i dystrybuowanych przez Nią towarów.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych przez Spółkę stwierdzić należy, iż Spółka dokonując przekazania na rzecz dziennikarzy lub innych przedstawicieli mediów pojedynczych opakowań pełnowartościowego towaru celem jego promocji, przekazuje próbki towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, w konsekwencji czego dostawa taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu ich nieodpłatnego przekazania. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii pozostaje fakt, że nie zawsze przekazanie dziennikarzom lub innym przedstawicielom mediów towarów skutkuje pojawieniem się konkretnego artykułu lub inną formą promocji towarów. Skoro celem przekazania jest promocja poprzez umożliwienie przetestowania towaru oraz zapoznanie się z jego właściwościami to takie przekazanie nie rodzi obowiązku naliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę.

Stanowisko Spółki w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j.Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy)

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.