P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a , art.14b § 1 i 2 ,art.216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz.U.Nr 8 z 2005r, poz.60 z póżn.zm.) w odpowiedzi na pismo dotyczące naliczania podatku VAT od opłat za zajęcie pasa drogowego ( wg decyzji administracyjnej) oraz dokumentowania przenoszenia w/w opłat na inny podmiot w formie noty obiążeniowej

postanawia

uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 31.10.2005r.(data wpływu 04.11.2005r.) Sp.z o.o. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego o interpretację przepisów prawa podatkowego w sprawie naliczania podatku VAT za zajęcie pasa drogowego oraz sposobu przenoszenia tych opłat na Mazowiecką Spółkę Gazownictwa.

W ocenie Sp.z o.o. czynność udostępnienia pasa drogowego oraz przenoszenie opłat za te czynności na inny podmiot nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług , gdyż jest to szczególny przypadek zajęcia pasa drogowego, którego zakres jest określany decyzją administracyjną i nie podlega przepisom wynikającym z art. 5 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie stosownie do treści art. 14a w/w ustawy Ordynacja podatkowa informuje, że zgodnie z art. 40 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 71, poz. 838 ze zm.) zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem , utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi , w drodze decyzji administracyjnej.

Zezwolenie to dotyczy : prowadzenia robót w pasie drogowym, umieszczania w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, umieszczania w pasie drogowym obiektów budowlanych niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam , zajęcia pasa drogowego na prawach wyłączności w celach innych niż wyżej wymienione.

Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę , którą nalicza i pobiera w drodze decyzji administracyjnej właściwy zarządca drogi przy udzieleniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.Powyższa opłata stanowi przychody środków specjalnych odpowiednich zarządów dróg , przeznaczonych na budowę , przebudowę, remont, utrzymanie i ochronę dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich i przepraw promowych (art. 40a ust. 1 w/w ustawy o drogach publicznych).

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z póżn. zm.) czynności , związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami ( w rozpatrywanym przypadku przepisami ustawy o drogach publicznych), wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego , są zwolnione od podatku od towarów i usług, z wyłączeniem jednak czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych .

W związku z powyższym odpłatne czynności polegające na wydawaniu zezwoleń na zajęcie pasa drogowego w drodze decyzji administracyjnych, z którymi nie jest związane zawarcie określonej umowy – nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przypadku, gdy decyzja będzie wydawana przez organy władzy publicznej lub urzędy obsługujące te organy na podstawie art. 15 ust. 6 w/w ustawy o podatku od towarów i usług , a w przypadku gdy przedmiotowa decyzja będzie wydawana przez jednostkę samorządu terytorialnego- czynność ta będzie zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z póżn. zm. ) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług , podlega:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju ;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1 , rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1), natomiast przez świadczenie usług (art. 8 ust. 1) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Na podstawie art. 29 ust. 1 cyt. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22 , art. 30-32 , art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży , pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Z cytowanych przepisów wynika, iż aby mogła być mowa o opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi dojść do świadczenia. W przypadku więc przenoszenia opłat za zajęcie pasa drogowego na Mazowiecką Spółkę Gazownictwa nie ma mowy o jakimkolwiek świadczeniu na jego rzecz. Czynność pieniężna stanowi czynność techniczną .

W świetle powyższego w ocenie Naczelnika obciążenie Mazowieckiej Spółki Gazownictwa opłatą za zajęcie pasa drogowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest czynnością wymienioną w art. 5 i 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm. ). Czynnosć ta, jako nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług winna być udokumentowana innym dokumentem niż fakturą VAT zarezerwowaną dla dokumentowania czynności z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług , np. notą obciążeniową .

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje za prawidłowe stanowisko Strony zawarte we wniosku dotyczące udokumentowania w/w czynności w formie noty obciażeniowej .

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 w/w ustawy – Ordynacja podatkowa , interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na powyższe postanowienie służy zażalenie w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego urzędu.