INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu 17 maja 2012 r.), uzupełnionym dnia 8 czerwca 2012 r. i 23 lipca 2012 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej remontu i doposażenia świetlic wiejskich - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 8 czerwca i 23 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej remontu i doposażenia świetlic wiejskich.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 2009-2010 Gmina wykonała inwestycję dotyczącą remontu i doposażenia świetlic wiejskich. Wartość inwestycji dotycząca remontu i doposażenia świetlic wynosiła ogółem 565.736,10 zł, w tym:

• koszt remontu świetlic wiejskich 398.656,87 zł,
• zakup wyposażenia do świetlic 84.119,00 zł,
• koszt postawienia wiat drewnianych w sołectwach, gdzie nie ma świetlic 82.960,23 zł

Inwestycja była współfinansowana w ramach działania „Odnowa i rozwój wsi”, objętego PROW na lata 2007-2013. Dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej wynosiło nie więcej niż 75% poniesionych kosztów kwalifikowalnych. Podatek od towarów i usług stanowił koszt niekwalifikowalny. Po zakończeniu inwestycji w 2010 r. została ona przyjęta jako środek trwały, a następnie na podstawie dokumentu PT, została przekazana nieodpłatnie do Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu (instytucji kultury).

Gmina zamierza zawrzeć do dnia 31 grudnia 2012 r. umowę dzierżawy z ww. Ośrodkiem na odpłatne wydzierżawienie świetlic wiejskich z wyposażeniem oraz wiat drewnianych.

Remont świetlic obejmował:

• świetlica w M. remont na łączną kwotę 199.908,10 zł- remont dachu z wymianą rynien, wymiana instalacji elektrycznej i pieca c.o. wraz z instalacją centralnego ogrzewania, zakup i montaż lamp oświetleniowych, malowanie wraz ze szpachlowaniem pomieszczeń,
• świetlica w P. W., remont na łączną kwotę 37.703 zł – wymiana drzwi zewnętrznych i wewnętrznych, wymiana instalacji elektrycznej i pieca c.o., wyciszenie dużej Sali poprzez zakrycie stropów płytami gipsowo-kartonowymi,
• świetlica S.K., remont na łączną kwotę 51.219,76 zł – wykonano nową podłogę i oświetlenie w dużej sali, wymieniono drzwi zewnętrzne, wymieniono piec c.o., wyciszono pomieszczenia poprzez zakrycie stropów płytami gipsowo-kartonowymi, zamontowano rury spustowe i rynny, dokonano obróbki blacharskiej na ganku, zamontowano kraty okienne, ocieplono magazynki, pomalowano pomieszczenia,
• świetlica w B., remont na łączną kwotę 41.150,19 – wymieniono okna i drzwi zewnętrzne, wymieniono c.o. wraz z instalacją centralnego ogrzewania,, wymieniono instalacje elektryczną, przełożono dachówki,
• świetlica w K., remont na łączną kwotę 54.910,16 zł – wykonano remont dachu (docieplenie), wymieniono piec c.o.,
• świetlica w M.W., remont na łączna kwotę 13.765,66 zł – wymieniono piec c.o., wymieniono drzwi zewnętrzne, pomalowano pomieszczenia, zamontowano lampę oświetleniową na zewnątrz.

Powyższe remonty spowodowały ulepszenia istniejących budynków i wartość 398565,87 zł została przyjęta jako zwiększenie istniejących środków trwałych. Nie nastąpiła zmiana przeznaczenia istniejących budynków, nie powstał żaden nowy środek trwały. Wszystkie remonty wykonane były przez jedną firmę, protokół odbioru wszystkich remontów podpisany był 7 czerwca 2010 r.

Wyposażenie do świetlic obejmowało zakup:

• świetlica w M., zakupy na kwotę 4026 zł – sprzęt nagłaśniający,
• świetlica w P.W., zakupy na łączną kwotę 15.750,20 zł – przegroda ażurowa dla dzieci o wartości 2.135 zł, trzy zestawy komputerowe – każdy o wartości 3416 zł, trzy biurka i trzy krzesła wartości 3x 1.122,40 zł,
• świetlica w S. K., zakupy na łączną kwotę 15.445,20 zł – urządzenie wielofunkcyjne 1.830 zł, trzy zestawy komputerowe każdy o wartości 3.416 zł, trzy biurka i trzy krzesła o wartości 3x1.122,40,
• świetlica w B., zakupy na łączna kwotę 13.615,20 zł – trzy zestawy komputerowe każdy o wartości 3.416 zł, trzy krzesła każde o wartości 1.122,40 zł,
• świetlica w K., zakupy na łączną kwotę 17.641,20 zł - zestaw nagłaśniający 4.026 zł, trzy zestawy komputerowe każdy o wartości 3.416 zł, trzy biurka i trzy krzesła o wartości 3x1.122,40 zł,
• świetlica w M.W., zakupy na łączna kwotę 17.641,20 zł – sprzęt nagłaśniający o wartości 4.026, trzy zestawy komputerowe każdy o wartości 3.3416 zł, trzy biurka i trzy krzesła 3x1.122,40 zł.

Wyposażenie to zostało zakupione jednego dnia tj. 12 maja 2010 r.. Z ww. zakupów tylko sprzęt nagłaśniający jest środkiem trwałym.

Wiaty drewniane nie są nieruchomościami, nie są trwale związane z gruntem. Nie stanowią budynków ani budowli w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnikowi – Gminie przysługuje w roku 2012 r., po zawarciu umowy dzierżawy, prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku ze zrealizowaną inwestycją...

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z inwestycji polegającej na remoncie i wyposażeniu świetlicy wiejskiej oraz postawieniu wiat drewnianych. Gmina powołała treść art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po czym stwierdziła, że umowa dzierżawy zaliczana jest do świadczenia usług (art. 8 ust. 1), bądź stanowi dostawę towarów po spełnieniu określonych warunków (art. 7 ust. 1 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W oparciu o treść regulacji art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z ust. 3 tegoż artykułu wynika, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W myśl art. 91 ust. 7 cyt. ustawy, a przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto zgodnie z ust. 7a) powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7b) ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a), wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c).

Jeżeli zmiana praw do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b), wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c) ustawy).

Wobec braku regulacji, która wprost dotyczyłaby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych należy stosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Ulepszenie środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak, jak wytworzenie odrębnego środka trwałego. A zatem limit, o którym mowa w ww. przepisie powinien być ustalany odrębnie w odniesieniu do wartości początkowej danego środka trwałego oraz wartości jego ulepszenia (ulepszeń), bowiem nabycie środka trwałego oraz ewentualne jego późniejsze ulepszenia stanowią co do zasady odrębne i niezależne od siebie decyzje podatnika, które z reguły następują w różnych okresach rozliczeniowych, a nawet latach. Przyjęcie innej metody prowadziłoby do sytuacji, że korekcie wieloletniej 5 lat (10 lat) podlegałyby wszystkie nabyte środki trwałe bez względu na wartość początkową, ponieważ podatnik nie byłby w stanie przewidzieć, czy w którymkolwiek roku na skutek modernizacji, czy ulepszenia, wartość początkowa przekroczy kwotę 15.000 zł. Odmienna interpretacja uniemożliwiałaby skorzystanie z wprowadzonego przez ustawodawcę ograniczenia kwotą 15.000 zł.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Gmina w 2010 r. wykonała inwestycję polegającą na remoncie i wyposażeniu świetlic wiejskich oraz postawieniu wiat drewnianych (stanowiących środek trwały Gminy). Protokoły odbioru remontów podpisane zostały w dniu 7 czerwca 2010 r. Sprzęt nagłaśniający i pozostałe towary zostały zakupione 12 maja 2010 r. Inwestycja w 2010 r. została przekazana nieodpłatnie Gminnemu Ośrodkowi Kultury i Sportu. Obecnie Gmina zamierza wydzierżawić temu Ośrodkowi świetlice wraz z wyposażeniem oraz wiaty drewniane, na podstawie umowy dzierżawy.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że dzierżawa świetlic z wyposażeniem oraz wiat drewnianych będzie stanowić czynność opodatkowaną. W konsekwencji, stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy, Gmina nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ww. zakupów. Odliczenie to – przy założeniu, że dokonane zakupy będą służyły przez kolejne lata wyłącznie czynnościom opodatkowanym (dzierżawie) – będzie przysługiwało łącznie w kwocie odpowiadającej 8/10 nieodliczonego podatku naliczonego przy zakupie nieruchomości, których wartość początkowa przekroczyła 15.000 zł oraz łącznie w kwocie 3/5 nieodliczonego podatku naliczonego przy zakupie ruchomości, których wartość początkowa przekroczyła ww. kwotę. Przy czym pierwszej korekty nieodliczonego podatku naliczonego w kwocie odpowiadającej 1/10 (dotyczy nieruchomości) i 1/5 (dotyczy ruchomości) Gmina będzie mogła dokonać w deklaracji za miesiąc styczeń 2013 r., a nie jak wskazała w 2012 r.

Natomiast nie będzie uprawniona do dokonania korekty nieodliczonego podatku z tytułu zakupów ruchomości o wartości początkowej mniejszej lub równej 15.000 zł, gdyż w stosunku do nich upłynął już okres korekty. Z uwagi na to, że Gmina w treści własnego stanowiska wskazała, iż przysługuje Jej w 2012 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonania wszystkich zakupów stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U z 2012 r., poz. 270.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.