P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki, z dnia 25.08.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu dnia 31.08.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 06.10.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu dnia 10.10.2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy w przypadku spłaty pożyczki w Euro, jeśli kwota pożyczki została wypłacona w złotówkach, przysługuje prawo rozpoznania, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnic kursowych powstających pomiędzy wartością kwoty pożyczki uzyskanej i spłaconej, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę pożyczki z podmiotem będącym członkiem tej samej grupy kapitałowej. Wspomniana umowa opiewa na kwotę 310 tys. EUR, jednakże wpłaty z tytułu pożyczki mogły być dokonywane także w innej walucie, wtedy kwota przekazywanej transzy przeliczana była po zdefiniowanym w umowie kursie wymiany. Spłata mogła zostać dokonana również w innej walucie, jednak zgodnie z kontraktem miała być przeliczona na Euro według kursu waluty z dnia spłaty zobowiązania. Na mocy postanowień umowy firma X (Luxemburg) - pożyczkodawca dokonała na rzecz Strony dwóch wpłat: 511.780,14 PLN (31.01.2002) i 600.000,00 PLN (04.02.2002). Zostały one przeliczone na Euro, co na dzień ich dokonania stanowiło kwotę 309.171,34 EUR. Oprocentowanie pożyczki ustalono na 16 procent rocznie, liczone od równowartości w Euro kwoty pożyczki. Spółka planuje spłacić pożyczkę w Euro.
Strona stoi na stanowisku, że w przypadku zwrotu poszczególnych rat pożyczki w Euro przysługuje jej prawo do rozpoznania różnic kursowych. W przypadku wystąpienia ujemnych różnic stanowić one będą koszty uzyskania przychodu, natomiast ewentualne dodatnie różnice zaliczone zostaną do przychodów podlegających opodatkowaniu. Zdaniem Strony powyższe rozumowanie potwierdza treść art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Stanowi on, iż nie są kosztem uzyskania przychodu odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększające koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji, w związku z tym odsetki, prowizje, różnice kursowe od pożyczek (kredytów), które nie zwiększają kosztów inwestycji stanowią koszty uzyskania przychodu.
Zdaniem Naczelnika tutejszego Urzędu przepisu art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie można rozpatrywać w oderwaniu od generalnych zasad zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu i sposobu rozpoznawania różnic kursowych wyrażonych w art. 15 ust. 1 i 1a wspomnianej ustawy. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1a rzeczonej ustawy koszty z tytułu różnic kursowych od środków własnych lub wartości pieniężnych wyrażonych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka nie otrzymała środków w walucie obcej, lecz w złotych polskich. W związku z tym nie jest możliwe wyliczenie wartości waluty zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis tego artykułu stanowi klarownie, że do rozpoznania różnic kursowych konieczne jest określenie kursu waluty z dnia jej otrzymania według wspomnianych wyżej zasad. Reasumując, warunkiem koniecznym do zaliczenia różnic kursowych do kosztów uzyskania przychodu jest faktyczne otrzymanie pożyczki w walucie obcej. Ponieważ pożyczka została udzielona w PLN, a nie w walucie Euro nie występują różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, o których mowa w art. 15 ust. 1a ww. Ustawy. Analogicznie w przedmiotowej sytuacji nie powstają również różnice kursowe, które mogłyby stanowić przychody w rozumieniu art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.
Dodatkowo Naczelnik tut. Urzędu informuje, iż w przypadku dokonania zapłaty zobowiązania z tytułu pożyczki w walucie obcej, różnice kursowe mogą powstać wtedy, gdy spłata ta dokonywana jest za walutę obcą zakupioną uprzednio w banku lub otrzymaną jako należności od kontrahentów. Wyliczenie w takiej sytuacji różnic kursowych jest możliwe, gdyż można ustalić kurs nabycia lub otrzymania walut.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak we wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Pouczenie

1. Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów skarbowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14 § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).
2. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 14a § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).