INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia jednorazowo w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego środka trwałego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia jednorazowo w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 10 maja 2012 r. prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. Dodatkowo od 2007 roku jest wspólnikiem w spółce cywilnej. Spółka ma status małego podatnika i w bieżącym roku nie korzystała z możliwości dokonania odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w art. 22k ust 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość sprzedaży netto za okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. z tytułu udziałów w spółce cywilnej była u Wnioskodawcy niższa niż 1.200.000 Euro w związku z powyższym Wnioskodawca posiada status małego podatnika. W maju 2012 roku Wnioskodawca nabył maszynę, niezbędną do prowadzenia działalności gospodarczej. Maszynę zaliczył do grupy 6 KŚT i zamierza skorzystać z jednorazowej amortyzacji w firmie prowadzonej na własne nazwisko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, będący wspólnikiem spółki cywilnej, niekorzystający z amortyzacji, o której mowa w art. 22k ust 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może w bieżącym roku dokonać jednorazowej amortyzacji w działalności gospodarczej prowadzonej na własne nazwisko...

Wnioskodawca uważa, że jednorazowa amortyzacja zakupionej maszyny jest możliwa z uwagi na wykładnię celowościową przepisu art. 22k ust. 7 i 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 Euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Zakup maszyny mieści się w grupie środków trwałych, które mogą podlegać jednorazowej amortyzacji. Wątpliwości budzi zapis ust. 11 art. 22k, który wyłącza zastosowanie jednorazowej amortyzacji w przypadku podatników, którzy w roku rozpoczęcia działalności prowadzili działalność m.in. jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej. Spółka cywilna bezsprzecznie jest taką spółką, jednak zapis ten dotyczy wyłącznie jednorazowej amortyzacji z tytułu rozpoczęcia działalności. Wnioskodawca nie korzystał w 2012 r. z jednorazowej amortyzacji w spółce cywilnej, w związku z powyższym chciałby skorzystać z takiej możliwości w firmie prowadzonej na własne nazwisko. Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on przesłanki do zastosowania uprawnienia, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ posiada status małego podatnika a zakupiony środek trwały znajduje się w grupie środków trwałych, które mogą podlegać jednorazowej amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 Euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Na podstawie ust. 12 ww. art. 22k, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2012 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, stosownie do postanowień ww. ustawy, wynosi 222.000 zł.

Jednorazowa amortyzacja - stosownie do treści art. 22k ust. 10 ww. ustawy - stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w aktach prawa wspólnotowego.

Zasady pomocy de minimis uregulowane zostały rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE l 06.379.5 z dnia 28 grudnia 2006 r.). Przepisów tych nie stosuje się do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego. Powyższe rozporządzenie stosuje się od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r., co wynika z art. 6 tego aktu prawnego.

Z przepisu art. 22k ust. 7 wynika, że z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

• mali podatnicy lub
• podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie „mały podatnik” zdefiniowane zostało w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza ono podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Z kolei zgodnie z art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis art. 22k ust. 7 ustawy, nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Jednakże dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest, kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Jak wynika z powyższego przepisu, zarówno przychody, jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą. W przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, dotyczy spółki (art. 22k ust. 13 ww. ustawy). Zatem kryteria umożliwiające dokonywanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych, na podstawie art. 22k ust. 7 ww. ustawy, należy badać w stosunku do każdego podmiotu, który tego odpisu chce dokonać. Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia małego podatnika w przypadku:

• osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 1.200.000 Euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce nie będącej osobą prawną,
• gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki nie będącej osobą prawną do limitu 1.200.000 Euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w tej spółce.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 10 maja 2012 r. prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. Dodatkowo od 2007 roku jest wspólnikiem w spółce cywilnej. W maju 2012 roku Wnioskodawca nabył maszynę, niezbędną do prowadzenia działalności gospodarczej, którą zaliczył do grupy 6 KŚT i chciałby skorzystać z jednorazowej amortyzacji w firmie prowadzonej na własne nazwisko.

Podmiotem dokonującym amortyzacji wskazanego środka trwałego będzie więc Wnioskodawca, jako osoba prowadząca samodzielnie działalność gospodarczą a nie spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2012 roku rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej na własne nazwisko, czyli jest podmiotem w 2012 roku „rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej”. W związku z tym, że odpisy amortyzacyjne od zakupionego środka trwałego będą dokonywane w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę na własne nazwisko (od maja 2012 roku) należy, badać zastrzeżenie przewidziane cytowanym przepisem art. 22k ust. 11 ww. ustawy.

Przepis ten wyklucza możliwość zastosowania jednorazowej amortyzacji przez podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że w 2012 r. Wnioskodawca - jako podmiot „rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej”, wypełnił przesłanki określone w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykluczające możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji, ponieważ w roku poprzedzającym rozpoczęcie jednoosobowej działalności gospodarczej, prowadził działalność gospodarczą w spółce cywilnej - jako jej wspólnik. Nie ma natomiast znaczenia w niniejszej sprawie to, że w tytułu udziału w tej spółce Wnioskodawca uzyskał przychody nieprzekraczające 1.200.000 Euro.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.