Pismem z dnia 23 listopada 2005r. Podatnik zwrócił się do tut. organu podatkowego z zapytaniem w sprawie udzielenia interpretacji o zakresie i sposobie zastosowania norm prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny , z którego wynika , że Podatnik od września 1994r. jest współwłaścicielem budynku handlowo-biurowego z udziałem 49% w całości, a drugim współwłaścicielem jest brat z udziałem 51% w całości. Budynek powstał w 1899 roku i od 1922 roku jest cały czas własnością rodziny. W roku 1995 został dokonany ze środków kredytowych remont kapitalny budynku oraz zmiana przeznaczenia na handlowo-biurowy a wartość remontu przekroczyła 30% wartości początkowej w/w obiektu. Podatnik podaje, że w związku z tym ,iż od 1994r. jest podatnikiem podatku VAT obniżała podatek należny o podatek naliczony od wydatków remontowych. Od kwietnia 1996r. czerpane są pożytki z dzierżawy powierzchni handlowo-biurowej , a pobierany czynsz jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Zdaniem wnioskodawcy z przepisu art.43 ust.6 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że zwolnienia od podatku przy sprzedaży używanych budynków , budowli lub ich części nie stosuje się , jeżeli podatnik przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie ich użytkowania poniósł wydatki na ich ulepszenie w wysokości stanowiącej co najmniej 30% wartości początkowej , a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków i użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnik stwierdza ,iż w związku z tym , że użytkuje ten budynek od kwietnia 1996r. do działalności opodatkowanej , czyli w okresie dłuższym niż 5 lat , to sprzedaż budynku może korzystać ze zwolnienia z podatku bez względu na wysokość i termin w którym nakłady ulepszające były dokonane - zgodnie z art.43 ust.1 pkt 2 ustawy .

W wyniku analizy stanu faktycznego przedstawionej sprawy oraz mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa informuję:

Zgodnie z art.43 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm. / zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych , z zastrzeżeniem pkt 10 , pod warunkiem , że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części , będących przedmiotem umowy najmu , dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W art.43 ust.2 pkt 1 cyt. ustawy zdefiniowano towary używane jako budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku , w którym zakończono budowę tych obiektów , minęło co najmniej 5 lat . Jednocześnie zgodnie z treścią art. 43 ust.6 powołanej ustawy zwolnienia , o którym mowa w ust.1 pkt 2 , nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust.2 pk1 , jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie , w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym , stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej , a podatnik :

1) miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków ;

2) użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika , że nie przysługiwało Stronie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tej nieruchomości , a od końca roku w którym zakończono budowę minęło 5 lat , zatem budynek posiada status towaru używanego .

Podatnikowi przysługuje zwolnienie od podatku z tytułu dostawy towaru używanego, gdyż pomimo faktu poniesienia wydatków na ulepszenie budynku przekraczających 30% wartości początkowej , budynek był użytkowany przez okres dłuższy niż 5 lat.

Zatem na podstawie art.43 ust.1 pkt 2 powołanej ustawy sprzedaż przedmiotowego budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług .

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku , zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia. Interpretacja ta jest wiążąca do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.