POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 30.05.2005 r. (data wpływu: 6.06.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskiem złożonym w tut. organie w dniu 30.05.2005 r. zwrócił się Pan o udzielenie pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług przy zakupie samochodu ciężarowego marki FIAT DUCATO oraz naliczonego podatku od towarów i usług, zawartego w wydatkach związanych z zakupem paliwa do ww. samochodu. Samochód został wyprodukowany w 2002 r. we Włoszech, a pierwsza rejestracja miała miejsce za granicą. Zaznacza Pan także, iż nie ma możliwości udowodnienia, że w świadectwie homologacji na przedmiotowy samochód zawarte są dane pozwalające dokonać oceny zgodności zajętego stanowiska z zasadami odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu samochodu i zakupie paliw silnikowych.

Zgodnie z Pana stanowiskiem, obowiązujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług dają możliwość obniżenia podatku należnego z tytułu wydatków, związanych z zakupem samochodu ciężarowego oraz paliwa do samochodów ciężarowych.

Zasady odliczenia i zwrotu podatku zawarte zostały w Dziale IX (rozdział 1) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm) - zwanej w dalszej części ustawą.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w przypadkach i na zasadach podanych w art. 86 ustawy z wyłączeniem przypadków wymienionych w art. 88. Zwrócić przy tym należy uwagę, iż właściwa kwalifikacja pojazdu odbywa się na podstawie świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Zgodnie z treścią art. 88 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się między innymi do nabywanych przez podatnika:
- towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
- paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. Pojazdami, do których stosuje się powyższe przepisy są samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:
DŁ= 357 kg + n x 68 kg
gdzie: DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

Z powyższego przepisu wynika, iż prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego przy nabyciu przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu służy jedynie w przypadku ich wykorzystania do napędzania samochodów, których dopuszczalna ładowność jest wyższa niż określona według wzoru zawartego w przepisie art. 86 ust. 3 ustawy. Oznacza to, iż w przypadku samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna ładowność jest niższa niż określona według wzoru zawartego w w/w przepisie, prawo do obniżenia z tytułu zakupu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu nie przysługuje.Dopuszczalna ładowność oraz ilość miejsc (siedzeń), jak wskazano to wcześniej, określana jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Tut. organ zauważa jednocześnie, iż z w/w przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.

Obliczona wg ww. wzoru dopuszczalna ładowność dla posiadanego przez Pana pojazdu marki FIAT DUCATO przy założeniu ilości miejsc (siedzeń) w ilości 3 wynosi 561 kg. Jeżeli zatem rzeczywiste parametry ww. pojazdu wynoszą n=3 oraz dopuszczalna ładowność odpowiednio 1.435 kg, zgodnie z homologacją dla tego typu pojazdu, to pojazd ten spełnia warunki do obniżenia podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającej z faktury zakupu.
Równocześnie, w myśl wyżej przytoczonych przepisów, przy spełnieniu określonych warunków wyżej wymienionych, ma Pan prawo do odliczania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup paliwa służącego do jego napędzania.

Ponadto informuje się, że ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) dokonano nowelizacji cyt. wyżej ustawy.
Między innymi wprowadzono zmiany dotyczące brzmienia art. 86 i 88, które wchodzą w życie od 22.08.2005 r.

Na podstawie znowelizowanej ustawy, od dnia 22.08.2005 r., prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa przysługuje, jeżeli jest to paliwo wykorzystywane do napędzania pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony lub do pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jeżeli pojazdy spełniają wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy, a więc:
1/ pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van; 2/ pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i, u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3/ pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4/ pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5/ pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi, w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6/ pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie; 71 przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
a/ odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
b/ oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów określonych w ust. 4 pkt 1-4, w myśl przepisu ust. 5, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań. Zgodnie z ust. 5a w/w ustawy, kopię tego zaświadczenia podatnik obowiązany jest dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

Jednocześnie art. 5 w/w ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. Wprowadza okresy przejściowe realizacji obowiązków w zakresie zaświadczenia.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

POUCZENIE

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. organu, w terminie 7 dnia od daty doręczenia niniejszego postanowienia.