INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży oddziału Spółki w upadłości likwidacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży oddziału Spółki w upadłości likwidacyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Syndyk masy upadłości Spółki w upadłości likwidacyjnej, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, po ogłoszeniu upadłości prowadzi nadal działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż akcesoriów i wyposażenia łazienek. Działalność prowadzona jest przez syndyka w siedzibie Spółki w miejscowości R. oraz w oddziale w miejscowości O.

Wobec faktu, iż przedsiębiorstwo upadłego, jako całość nie znalazło nabywcy, po przeprowadzeniu kolejnych przetargów, syndyk masy upadłości zamierza obecnie sprzedać oddział zlokalizowany w miejscowości O., w skład którego wchodzą następujące składniki majątkowe:

1. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w miejscowości O., stanowiącej działkę gruntu numer 123/12 o powierzchni 0,0945 ha wraz z prawem własności budynku magazynowego o powierzchni użytkowej 650,00 m², dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,
2. prawo własności nieruchomości położonej w miejscowości O., stanowiącej wielkopowierzchniowy lokal handlowy nr 3 o powierzchni użytkowej 999,12 m² wraz z udziałem wynoszącym 21/100 w częściach wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokali oraz w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu numer 123/14, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą,
3. prawo własności ruchomości w postaci środków trwałych,
4. prawo własności ruchomości w postaci towarów handlowych.

Ze sprzedaży przez syndyka masy upadłości, zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego wyłączone zostaną:

• środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunkach Spółki,
• zobowiązania Spółki, które zaspokajane będą w trybie postępowania upadłościowego, co stanowi podstawowy cel prowadzonego postępowania upadłościowego,
• pracownicy Spółki, którym syndyk masy upadłości wypowie umowy o pracę zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego.

Oddział w miejscowości O. jest oddziałem odrębnie funkcjonującymi pod względem operacyjnym, jest w pełni wyposażony w składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia działalności. Posiada zatrudnionych w nich pracowników, przypisanych do tego oddziału. Posiada własnego kierownika, odpowiedzialnego wyłącznie za ten oddział.

Wprawdzie dla całej Spółki prowadzono jedną wspólną dokumentację księgowo-rachunkową oraz sprawozdawczo-podatkową jednakże w sposób umożliwiający bez większych problemów przypisanie każdemu z oddziałów kosztów i przychodów związanych z jego działalnością. Dotyczyło to zarówno zapisów przychodów, jak i rozliczania kosztów działalności, w tym amortyzacji, pracowników oraz pozostałej struktury kosztów. W księgach poszczególne aktywa przypisane są do oddziałów, do działalności, których były przeznaczone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, sprzedaż przez syndyka masy upadłości ww. oddziału Spółki należy uznać za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem, czy będzie to czynność podlegająca wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, oddział Spółki w miejscowości O, który syndyk masy upadłości zamierza sprzedać, należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem stanowi on organizacyjnie wydzielony zespół składników majątkowych, które będą mogły stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące swoje zadania. W konsekwencji transakcja ta, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, będzie wyłączona z opodatkowania tym podatkiem.

Po powołaniu treści art. 2 pkt 27e ustawy Spółka stwierdziła, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W ocenie Spółki, przedmiotowy oddział w miejscowości O. obejmuje zespół składników materialnych i niematerialnych, zgodnie z powyższymi wymogami. Wskazała, iż składniki materialne obejmują między innymi ruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, wyposażenie oddziału, towary handlowe, komputery, środki transportu itp., zaś składniki niematerialne obejmują między innymi programy komputerowe, bazy danych, w tym o klientach, organizację działalności oddziału itp. Jej zdaniem, przedmiotowe kategorie składników odznaczają się pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania podmiotu w obrocie gospodarczym. Tworzą one zwarty zespół składników służący do prowadzenia działalności, nie zaś zbiór przypadkowych elementów.

Spółka wskazała, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa oraz na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp.

Odnosząc powyższą definicję do stanu faktycznego Spółka stwierdziła, że oddział w miejscowości O. został wyodrębniony organizacyjne w Jej strukturze. Wyposażony został w zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Podkreśliła, iż działalność tego oddziału prowadzona była w odrębnej lokalizacji, do tego znacznie oddalonej od siedziby Spółki. W ramach działalności oddziału wyodrębniony był zespół pracowników zatrudnionych na terenie oddziału i do niego przypisanych na podstawie zawartych umów o pracę. Wskazała ponadto, że przedmiotowy oddział stanowił organizacyjnie wyodrębnioną część w ramach wewnętrznej struktury Spółki, gdyż posiadał własną hierarchiczną strukturę stanowisk pracy. Wyodrębnienie organizacyjne przejawiało się również w posiadaniu własnego kierownictwa nadzorującego oddział. Jednocześnie pracownicy oddziału funkcjonowali w Spółce jako wyodrębniona grupa pracownicza.

Spółka wskazała, iż wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza jednocześnie pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stwierdziła, iż powyższa przesłanka została spełniona w odniesieniu do oddziału w miejscowości O., z uwagi na to, że w strukturze przychodów i kosztów, można bez większych problemów wyodrębnić te z nim związane i do niego je przyporządkować.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego Spółka wyjaśniła, iż kryterium to sprowadza się do ustalenia, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, iż aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

W ocenie Spółki, oddział w miejscowości O. jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku, posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego, jako samodzielny podmiot gospodarczy. W momencie sprzedaży składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w jego skład umożliwią nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zdaniem Spółki, przedmiot transakcji będzie stanowił nie tylko minimum środków pozwalających na kontynuowanie działalności gospodarczej, lecz także całość pod względem podmiotowym, funkcjonalnym i przedmiotowym. Na potwierdzenie powyższego Spółka powołała wyrok Najwyższego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2008 r. (I FSK 688/07), w którym stwierdzono, iż dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

W świetle przedstawionych powyżej argumentów Spółka wyraziła przekonanie, że oddział w miejscowości O. stanowi wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, który zarazem może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Jej zdaniem należy przyjąć, że stanowi on zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Spółka stwierdziła, iż bez znaczenia pozostaje fakt wyłączenia z transakcji sprzedaży niektórych elementów, w szczególności: środków pieniężnych, zobowiązań oraz należności. Nie wpływa to bowiem na uznanie składników oddziału za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż bez tych elementów stanowi on zespół składników stanowiących niezbędne minimum, pozwalające realizować swoje zadania gospodarcze zarówno w sytuacji, gdy stanowią one część struktury przedsiębiorstwa Spółki, jak również u nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.