INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 29 marca 2012 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 kwietnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2012 r. (data wpływu 19 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na terytorium kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na terytorium kraju. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 czerwca 2012 r. (data wpływu 19 czerwca 2012 r.) o pełnomocnictwo oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje materiały reklamowe, przy zakupie których odliczył podatek VAT. Nieodpłatnie przekazywane są także drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości, od nabycia których odliczono VAT.

Zainteresowany przekazuje nieodpłatnie prezenty - inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne o jednostkowej wartość nabycia (lub koszcie wytworzenia) netto tych towarów nieprzekraczającym 10 zł.

Gdy jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia materiałów reklamowych mieszczą się w przedziale od 10,01 do 100 zł, to Spółka prowadzi dodatkową ewidencję obdarowanych podmiotów. Niekiedy nieodpłatnie przekazywane towary reklamowe przekraczają wartość 100 zł. Wnioskodawca nieodpłatnie przekazuje materiały reklamowe polskim podmiotom. Przy zakupie tych towarów reklamowych obniżył on podatek należny o podatek naliczony - taką transakcję traktuje on jak dostawę towarów i opodatkowuje podatkiem VAT (nie są to prezenty o małej wartości, ani te w przedziale od 10,01 do 100 zł, dla których prowadzi ewidencję obdarowanych podmiotów, ani też drukowane materiały reklamowe i informacyjne).

Natomiast nieodpłatne przekazania towarów reklamowych na rzecz kontrahentów (czynnych podatników podatku od wartości dodanej) z UE, Spółka traktuje jako WDT. Nieodpłatne przekazania towarów reklamowych na rzecz kontrahentów (nie będących podatnikami podatku od wartości dodanej) z UE, traktuje ona jako sprzedaż wysyłkową, jednak z uwagi, że limit darowizn nie przekracza dla sprzedaży wysyłkowej przyjętych limitów dla takiej sprzedaży, to takie nieodpłatne przekazania Zainteresowany opodatkowuje w Polsce.

Darowizny towarów na rzecz kontrahentów będących podatnikami podatku od wartości dodanej z poza terytorium Unii Europejskiej, stanowią dla Wnioskodawcy eksport towarów.

W odpowiedzi na wezwanie tut. Organu, Zainteresowany udzielił następujących informacji:

W odniesieniu do pytania Spółki: „Czy przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych i prezentów o małej wartości, od nabycia których odliczono podatek VAT, nie będzie podlegało VAT...”, wskazała ona, iż prezenty, o których mowa w ww. pytaniu spełniają definicję zawartą w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

W odniesieniu do pytania Wnioskodawcy: „Czy nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia mieszczą się w przedziale 10,01 do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia przez Spółkę dodatkowej ewidencji obdarowanych podmiotów...”, poinformował on, iż:

• Ww. pytanie dotyczy przekazanych towarów, których łączna wartość nie przekracza w roku podatkowym 100 zł.
• Są to drukowane materiały reklamowe informacyjne bądź próbki. Z innych przekazanych towarów należy wymienić: długopisy z logiem Spółki, smycz z identyfikatorem uczestnika targów lub wystawy.
• Zainteresowanemu przysługiwało, w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów, o których mowa w ww. pytaniu.
  
  

W odniesieniu do pytania Wnioskodawcy: „Czy gdy wartość przekazanych darowizn przekracza 100 zł, to będzie miał on obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia...”, wskazał on, iż:

• Przedmiotem ww. darowizn są np.: ekskluzywny komplet do pisania (pióro i długopis) z logo Spółki.
• Nie są to drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź próbki. Wartość drukowanych materiałów reklamowych i próbek nie przekracza w roku podatkowych dla jednego odbiorcy kwoty 100 zł.
• Zainteresowanemu przysługiwało, w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów, o których mowa w ww. pytaniu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych i prezentów o małej wartości, od nabycia których odliczono podatek VAT, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT...
2. Czy, gdy Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie prezenty - inne niż drukowane katalogi, foldery, biuletyny itp. materiały reklamowe i informacyjne to gdy jednostkowa wartość nabycia (lub koszt wytworzenia) netto tych towarów nie przekraczała 10 zł na moment ich przekazania nie zachodzi opodatkowanie tego przekazania podatkiem od towarów i usług...
3. Czy nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia mieszczą się w przedziale od 10,01 do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia przez Spółkę dodatkowej ewidencji obdarowanych podmiotów...
4. Czy, gdy wartość przekazanych darowizn przekracza 100 zł, to Zainteresowany będzie miał obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia...
5. Czy bez względu na liczbę przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi prezentów innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne o jednostkowej wartości (kwota netto) nie przekraczającej 10 zł według wartości na dzień ich nieodpłatnego wydania, nie będzie musiała ona tych wydań opodatkować VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli nieodpłatnie przekazuje on materiały reklamowe, przy zakupie których obniżył podatek należny o podatek naliczony, to taką transakcję traktuje on jak dostawę towarów i opodatkowuje podatkiem VAT (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

Wyjątkowo przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości, od nabycia których odliczono podatek VAT, nie podlega opodatkowaniu VAT (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Jeżeli Spółka przekazuje nieodpłatnie prezenty - inne niż drukowane katalogi, foldery, biuletyny itp. materiały reklamowe i informacyjne, to gdy jednostkowa wartość nabycia (lub koszt wytworzenia) netto tych towarów nie przekraczała 10 zł na moment ich przekazania nie opodatkowuje tego przekazania podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 punkt 2 ustawy o VAT.

Ponadto Zainteresowany nie opodatkowuje przekazania klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia mieszczą się w przedziale od 10,01 do 100 zł, gdy jest to zgodne z prowadzoną przez niego dodatkową ewidencją obdarowanych podmiotów.

Jeżeli wartość przekazanych darowizn przekracza 100 zł, to Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem VAT wartość nieodpłatnego świadczenia.

Reasumując, bez względu na liczbę przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi prezentów innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne o jednostkowej wartości (kwota netto) nieprzekraczającej 10 zł według wartości na dzień ich nieodpłatnego wydania, nie opodatkowuje ona podatkiem VAT tych wydań, zgodnie z art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 punkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie z powołanymi regulacjami, dla uznania nieodpłatnej dostawy towarów za odpłatną dostawę towarów, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki, tj.:

• podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należącego do jego przedsiębiorstwa oraz
• podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
  
  

Przepisu ust. 2 - na mocy art. 7 ust. 3 ustawy - nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „materiały reklamowe”. Według definicji pochodzącej z innych źródeł (leksykon PWN) przez drukowane materiały reklamowe i informacyjne rozumie się wszelkiego rodzaju cenniki, foldery, broszury, prospekty itp. Zatem materiały, które zawierałyby przede wszystkim informacje na temat działalności podatnika i jego produktów przygotowane w drodze procesu technologicznego, polegającego na nadrukowaniu informacji na nośniku mogą odpowiadać pojęciu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Przy czym, przez zawarcie informacji o działalności podatnika, bądź jego reklamę zawartą na ww. materiałach uznać należałoby jakąkolwiek formę (w tym również wizualną) przedstawienia informacji, bądź reklamy, służącą przybliżeniu informacji o produkcie podatnika, bądź zachęceniu (poprzez promocję) do nabycia jego produktów.

Z kolei wobec braku na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również definicji pojęcia „reklamy”, należy odwołać się do innych dziedzin, w których pojęcie to występuje. I tak, stosując definicję słownikową, za reklamę należy uznać „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś” (Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002, pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka). Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że „celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia; polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi); od strony przedmiotowej można rozróżnić: reklamę towaru, usługi a także marki” (wyrok NSA z dnia 14 listopada 2002 r. - sygn. akt I SA/Wr 4097/01). Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym także poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

W tym miejscu należy przywołać także wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi”.

Zatem z powyższego wynika, że próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem, aby mogła służyć jako przykład musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy.

Analiza cytowanych wyżej przepisów wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

W świetle powyższego, nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie przekazywania towaru nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru jednej osobie przekracza w danym roku podatkowym wartość 100 zł, to podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Limit ten nie ma charakteru jednostkowego. Jest to bowiem łączna wartość towarów wręczonych jednej osobie w danym roku podatkowym. W przypadku przekroczenia zatem limitu, o którym mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlega wręczenie tego prezentu, którego wartość powoduje przekroczenie limitu 100 zł oraz każdego następnego.

Wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do niej nie definiują pojęć „łączna wartość towaru” oraz „jednostkowa cena nabycia”. W znaczeniu potocznym przy określaniu wartości towaru należy uwzględnić cenę i ilość towaru.

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Z powyższego zapisu wynika zatem, że podatek VAT jest elementem ceny i wartości, co oznacza, iż sprzedawca towaru lub usługi kalkulując cenę wlicza do niej ten podatek.

Powyższe oznacza, że ustawodawca posługując się pojęciem „cena” lub „wartość” towaru ma na myśli zawarty w cenie (wartości) podatek od towarów i usług.

Do takiego samego wniosku prowadzi również analiza techniki legislacyjnej związanej z podatkiem od towarów i usług. Wszędzie tam, gdzie ustawodawca chciał, aby cena nabycia była pomniejszona o należny podatek od towarów i usług wyraźnie to wyartykułował. Przykładem może być art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca definiując „prezenty o małej wartości”, których przekazania nie ujęto w ewidencji, posługuje się „jednostkową ceną nabycia” towaru „bez podatku” od towarów i usług. Podobnie np. w art. 29 ust. 10 ustawy, ustawodawca wyraźnie określił, iż podstawą opodatkowania w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Również w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ), w § 5 ust. 1 ustawodawca określając szczegółowe zasady wystawiania faktur stwierdzających dokonanie sprzedaży, w pkt 7 posługuje się pojęciem „ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto)” , w pkt 8 „wartości towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto)”.

Zatem stwierdzić należy, że wskazana w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy, łączna wartość przekazanych towarów w kwocie 100 zł, stanowiąca granicę wyłączenia z opodatkowania VAT przekazywanych jednej osobie towarów jest kwotą brutto, zawierającą podatek VAT.

Natomiast konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez podatnika jednemu podmiotowi towarów, gdy jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie polskim podmiotom drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki, od nabycia których odliczono VAT. Zainteresowany przekazuje nieodpłatnie prezenty - inne niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne o jednostkowej wartość nabycia (lub koszcie wytworzenia) netto tych towarów nie przekraczającym 10 zł. Gdy jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia materiałów reklamowych mieszczą się w przedziale od 10,01 do 100 zł, to Spółka prowadzi dodatkową ewidencję obdarowanych podmiotów.

Od ww. towarów nieodpłatnie przekazywanych przez nią, przysługiwało jej w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów.

Niekiedy nieodpłatnie przekazywane towary reklamowe przekraczają wartość 100 zł. np. ekskluzywny komplet do pisania (pióro i długopis) z logo Spółki. Przy zakupie tych towarów reklamowych obniżył on podatek należny o podatek naliczony. Taką transakcję Spółka traktuje jak dostawę towarów i opodatkowuje podatkiem VAT (nie są to prezenty o małej wartości, ani te w przedziale od 10,01 do 100 zł, dla których prowadzi ona ewidencję obdarowanych podmiotów, ani też drukowane materiały reklamowe i informacyjne).

Wnioskodawca poinformował, iż prezenty, o których mowa w ww. pytaniu spełniają definicję zawartą w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Odnosząc się zatem do pytań zadanych przez Zainteresowanego wskazać należy, iż:

Ad 1.

Nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości, które spełniają definicję zawartą w art. 7 ust. 4 ustawy, od nabycia których odliczono podatek VAT, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Ad. 2.

W sytuacji, gdy Zainteresowany przekazuje nieodpłatnie prezenty - inne niż drukowane katalogi, foldery, biuletyny itp. materiały reklamowe i informacyjne, gdy jednostkowa cena ich nabycia (lub koszt wytworzenia) netto nie przekraczała 10 zł na moment ich przekazania nie zachodzi opodatkowanie tego przekazania podatkiem od towarów i usług.

Ad.3.

W przedmiotowej sprawie Spółka prowadzi dodatkową ewidencję obdarowanych podmiotów, a zatem przekazanie im towarów, których jednostkowa cena nabycia lub koszt wytworzenia mieszczą się w przedziale od 10,01 do 100 zł, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 4.

Z tytułu przekazywanych nieodpłatnie towarów jednej osobie, których wartość przekracza w danym roku podatkowym kwotę 100 zł, Wnioskodawca ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Ad.5.

Bez względu na liczbę przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi prezentów, innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne, o jednostkowej wartości (kwota netto) nieprzekraczającej 10 zł według wartości na dzień ich nieodpłatnego wydania, nie musi ona opodatkować podatkiem VAT tych wydań.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów na terytorium kraju. Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia z dnia 11 lipca 2012 r. nr ILPP4/443-143/12-5/EWW, nr ILPP4/443-143/12-6/EWW oraz ILPP4/443-143/12-7/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.