Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sandomierzu działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 17.10.2005 r., złożonego w Urzędzie Skarbowym w Janowie Lubelskim w dniu 20.10.2005 r. i przesłanego do tut. organu podatkowego w dniu 18.11.2005 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia odmówić udzielenia interpretacji w żądanym zakresie.

W dniu 20.10.2005 r. w Urzędzie Skarbowym w Janowie Lubelskim złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji przepisów art. 42e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na treść art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) organem właściwym w sprawie jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sandomierzu.

Z uzasadnienia Pańskiego wniosku wynika, że jako płatnik dokonuje Pan wypłaty kwoty wynikającej z ugody zawartej pomiędzy wierzycielem, na rzecz którego egzekwuje Pan należności, a dłużnikiem. Z treści ugody wynika, że będąca jej przedmiotem kwota należna jest powódce od dłużników tytułem "wszelkich świadczeń dochodzonych przez powódkę ". Ugodę zawarto w związku z powództwem o odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę oraz o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.

Zgodnie z art. 42e cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy za płatnika, o którym mowa w art. 31 tejże ustawy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 ustawy, wynikających ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego dokonuje komornik sądowy - ciąży na nim obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy wg zasad określonych w tymże przepisie.

Istotą Pańskiego wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego jest wskazanie przez organ podatkowy, jak powinien Pan potraktować wypłacaną kwotę - czy jako wynagrodzenie czy jako odszkodowanie, które korzystałoby ze zwolnienia w trybie art. 21 ustawy podatkowej. Dodać należy, iż przed wystąpieniem do organu podatkowego wystąpił Pan do Sądu Rejonowego w Janowie Lubelskim o dokonanie wykładni ugody, na co wydano odmowne postanowienie. Pisze Pan również, że " pełnomocnik wierzyciela oświadczył, iż kwota określona w ugodzie jest ogólnym odszkodowaniem należnym wierzycielowi od dłużników i nie mieści się w pojęciu przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy ......", co świadczy o tym, że podjął Pan również próbę wyjaśnienia wątpliwości z udziałem stron ugody.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sandomierzu nie może wydać interpretacji przepisów prawa podatkowego we wskazanym przez Pana zakresie. Organ podatkowy nie jest uprawniony do rozstrzygania, jaki jest charakter wypłacanych należności, w sytuacji gdy były one przedmiotem postępowania w sądzie, nawet jeśli spór zakończono ugodą. Organ podatkowy może wskazywać czy konkretnie wskazana należność, np. wynagrodzenie odsetki, odszkodowanie, należności w naturze (ekwiwalenty, itp.) podlegają opodatkowaniu bądź korzystają ze zwolnienia, ale nie ma podstaw, uprawnień i możliwości wskazywać, jak potraktować dla celów podatkowych wypłacane kwoty, jakie są części składowe (kwoty) łącznej należności, czy też tytułem czego należy je wypłacić.

W powyższym stanie faktycznym i prawnym brak jest podstaw do udzielenia interpretacji przepisów prawa podatkowego, ponieważ problemem jest - co do istoty - rozstrzygnięcie Jak zakwalifikować wyegzekwowaną kwotę, a nie to, czy ją opodatkować. Wątpliwości nie istniałyby, gdyby odpowiednie wielkości wynikały z zawartej ugody, a w jej treść organ podatkowy ingerować nie może. W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.