POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja Podatkowa (jednolity tekst z 2005 roku Dz. U. Nr 8 poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku płatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie:

• jakie obowiązki ciążą na płatniku w związku z zatrudnieniem obywatela Litwy mieszkającego i pracującego na terenie Litwy oraz jakie informacje do celów podatkowych należy złożyć i gdzie?

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w wyżej wymienionym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. zamierza zatrudnić na umowę o pracę na stanowisku przedstawiciela handlowego cudzoziemca zamieszkałego na stałe na terytorium Litwy. Zatrudniony przez firmę cudzoziemiec będzie fizycznie wykonywał pracę na terenie Litwy. Wynagrodzenie za pracę wypłacane będzie na rachunek bankowy pracownika na Litwie. Jednocześnie Spółka mająca siedzibę w Polsce nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie posiada zakładu produkcyjnego na terenie Republiki Litewskiej.

Zdaniem wnioskodawcy obowiązek pobrania zaliczek i odprowadzenia podatku do Urzędu Skarbowego właściwego dla siedziby płatnika ciąży na płatniku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl postanowień art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Zgodnie z art. 15 Umowy z dnia 20 stycznia 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 51, poz. 277) stanowi że pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie ze stosunku pracy wykonywanej na terytorium Republiki Litewskiej ma być wypłacane osobie nie mającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania. Zatem w myśl wyżej powołanych przepisów wynagrodzenie to może podlegać opodatkowaniu tylko na Litwie.

Mając powyższe na uwadze Spółka z tytułu wypłaty tego wynagrodzenia dla obywatela Litwy nie jest zobowiązana do poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Jednocześnie zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) płatnicy o których mowa w art. 41 w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych ? imienne informacje o wysokości przychodu, sporządzone według ustalonego wzoru.

W świetle powyższego płatnik zobowiązany jest wystawić imienną informację o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osobę fizyczną nie mającą w Polsce miejsca zamieszkania (IFT-1/IFT-1R) i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu dla opodatkowania osób zagranicznych, tj. w tym konkretnym przypadku do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku ul. Rzeźnicka 54/56.