Stan faktyczny:

Podatnik, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, importuje na teren Unii towary z krajów trzecich. Towary są zgłaszane do odprawy celnej na terytorium Niemiec, a następnie – po opłaceniu należności celnych i dopuszczeniu tam do obrotu – są przemieszczane na terytorium Polski.

Podatnik nie jest zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. nr 54, poz.53, ze zm. ), zwana dalej ustawą, określa w art.5 ust.1 pkt 4, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem ( dalej zwane WNT ).

Obok podstawowej definicji WNT, zawartej w art.9 ust.1 ustawy, ustawodawca - w art.11 ust.1 – wskazał na sytuację szczególną, w której przez WNT rozumie się także przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Wobec powyższego, o ile Podatnik dokonałby w Niemczech rejestracji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, opisane przez niego w zapytaniu, przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski stanowiłoby dla niego WNT.

W konsekwencji - na podstawie art.100 ust.1 ustawy - Podatnik byłby zobowiązany składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, za okresy kwartalne, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WNT.

Dane, które w szczególności zawierać powinna informacja podsumowująca, ustawodawca określił w art.100 ust.3 ustawy.

Według zapisu w punkcie 4 Objaśnień do formularza VAT-UE, w kolumnie b części D należy wpisać poprawny numer identyfikacyjny kontrahenta ( dostawcy towaru ) nadany przez państwa członkowskie właściwe dla kontrahenta. Zaznaczyć przy tym należy, iż chodzi tutaj o numer kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest WNT – na co wyraźnie wskazuje art.100 ust.3 pkt 2 ustawy ( „właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów” ).

W opisanej w zapytaniu, szczególnej sytuacji przemieszczenia towarów, zdefiniowanego jako WNT, Podatnik byłby sam dla siebie kontrahentem i jego stanowisko w kwestii wypełnienia informacji podsumowującej byłoby prawidłowe – z zaznaczeniem jednak konieczności podania po stronie dostawcy swojego niemieckiego numeru podatkowego, nadanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Skoro Podatnik stwierdza, że nie jest zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej, tym samym, opisane w zapytaniu, przemieszczenie towaru z terytorium Niemiec na terytorium Polski nie stanowi WNT.