Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka na podstawie umowy pożyczki przekazała podmiotowi zagranicznemu w Austrii, będącemu udziałowcem Spółki, pożyczkę w walucie EUR na cele związane z działalnością gospodarczą. Umowa pożyczki została zawarta w kraju Pożyczkobiorcy - Austrii. Spółka dokonywała przelewu pożyczki z posiadanego rachunku bankowego znajdującego się również w Austrii. Wnioskująca dodatkowo informuje, iż środki znajdujące się na tymże rachunku bankowym nie pochodziły z Polski.

W związku z powyższym, Spółka zwróciła się z prośbą o wyjaśnienie, czy od zawartej i wykonanej poza terytorium Polski umowy pożyczki, powininna zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Zdaniem Wnioskującej, Spółka powinna od wykonanej umowy pożyczki zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do treści art. 1 ust. 4 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity w Dz. U. z 2005 r. Nr 41 poz. 399 z późn zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnej podlegają czynności - enumeratywnie wymienione w art.1 ust. 1 pkt 1 (w tym umowy pożyczki) - jeżeli ich przedmiotem są:

1) rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej;

2) rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W doktrynie cywilistycznej dominuje pogląd, iż pieniądze, będące obiegowym środkiem płatniczym są rzeczami sui generis. Nie mają one co prawda samoistnej wartości wynikającej z ich właściwości fizycznych, lecz z określenia i gwarancji jakie im zapewnia państwo, stanowią szczególny rodzaj rzeczy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskująca podnosi, iż podpisała umowę pożyczki pieniędzy, które nie pochodziły z Polski i znajdowały się na rachunku bankowym w Austrii. W związku z tym przedmiot umowy pożyczki znajdował się poza terytorium Rzeczpospolitej Polski. Nie spełniony zatem został warunek określony w przywołanych przepisach art. 1 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

Jednocześnie regulacja ww. art. 1 ust 4 pkt 2 przywołanej ustawy, stanowi, iż podatkowi podlegają m. in. rzeczy znajdujące się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, ale koniecznym jest spełnienie się łącznie dwóch przesłanek:

a) nabywca rzeczy posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wystarczy, iż jedna z ww. przesłanek nie zostanie spełniona, a czynność cywilnoprawna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskująca co prawda nie określiła siedziby nabywcy pieniędzy, jednakże wskazała, iż przedmiotowa czynność cywilnoprawna została dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (umowę zawarto w Austrii).

Uwzględniając zatem przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny oraz biorąc pod uwagę przywołane regulacje prawa podatkowego stwierdzić należy, iż dokonana przez Podatnika czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.