POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie uznaje przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 25.01.2006 r. wpłynął wniosek Pani o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiła Pani następujący stan faktyczny:

Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej spółka, której jest Pani wspólnikiem, zakupiła w październiku 2005 r. nieruchomość - pawilon handlowy, trwale związany z gruntem, sklasyfikowany w rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych (samodzielne sklepy i butiki), który, jak podała Pani przedstawiając stan faktyczny, był użytkowany wcześniej przez poprzedniego właściciela ponad 60 miesięcy.

W związku z tym zwróciła się Pani do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie z pytaniem czy, na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można ustalić okres amortyzacji pawilonu na 36 miesięcy ?, formułując własne stanowisko w sprawie, iż amortyzacja w/w środka trwałego może być dokonana w okresie nie krótszym niż 36 miesięcy.

Zgodnie z art. 14 a § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z treścią art. 22j ust. 1 pkt 3 cytowanej wyżej ustawy, podatnicy,z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

W myśl przepisu art. 22j ust. 3 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy, środki trwałe,o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Zdaniem tut. organu skoro zakupiony pawilon handlowy został po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i przed nabyciem, zgodnie z Pani stanowiskiem, był wykorzystywany co najmniej przez okres 60 miesięcy to konsekwencją tego może Pani zastosować indywidualną stawkę amortyzacji dla używanego środka trwałego, przy czym okres amortyzacji nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

W/w interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14 a § 4, w związku z art. 236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.