INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14.08.2012 r. (data wpływu 16.08.2012 r.), uzupełnionym w dniu 19.09.2012 r. (data wpływu 21.09.2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-831/12-2/SM z dnia 13.09.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 18.09.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia i wywozu zakupionych na terenie kraju towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia i wywozu zakupionych na terenie kraju towarów.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18.09.2012 r., złożonym w dniu 19.09.2012 r. (data wpływu 21.09.2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (E., Wielka Brytania, dalej „Wnioskodawca”) jest spółką inkorporowaną na podstawie prawa brytyjskiego na terytorium Wielkiej Brytanii. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje zakupów towarów na terytorium Polski, a następnie sprzedaje zakupione towary do innych krajów członkowskich Unii Europejskiej. Podstawowym kanałem sprzedaży w przypadku Wnioskodawcy są internetowe serwisy aukcyjne.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów na rzecz odbiorców będących osobami fizycznymi w różnych państwach członkowskich, które wylicytowały towar na aukcji internetowej. Wnioskodawca posiada pewną ofertę towarów, które są udostępniane na serwisach aukcyjnych, gdzie Wnioskodawca działa jako sprzedawca. Klient dokonuje zakupu towaru bezpośrednio przez serwis aukcyjny, na którym działa jako nabywca. Płatność realizowana jest w formie elektronicznej udostępnionej przez serwis aukcyjny dla jego użytkowników. Po złożeniu zamówienia przez klienta - osobę fizyczną za pośrednictwem serwisu aukcyjnego, Wnioskodawca zamawia towar bezpośrednio u producenta - polskiego wytwórcy.

Kiedy towar jest gotowy do odbioru Wnioskodawca zleca podmiotowi zewnętrznemu (tzw. pośrednikowi) wykonanie usług odbioru towaru od producenta, wykonania wszelkich czynności związanych z jego segregowaniem, przygotowaniem do wysyłki, pakowaniem, opisywaniem, uszlachetnianiem (w zakresie w jakim towary łączone są w jeden, albo rozdzielanie). W rezultacie na polecenie Wnioskodawcy towar jest odbierany od producenta i przesyłany do wskazanego miejsca odbioru znajdującego się w innym państwie członkowskim.

Pośrednik jest polską spółką prawa handlowego, która za zlecone czynności pobiera wynagrodzenie od Wnioskodawcy na warunkach rynkowych uzgodnionych w odrębnej umowie między Wnioskodawcą a pośrednikiem. W zakresie wykonanych czynności odpowiedzialność cywilnoprawną za właściwą realizację powierzonego zadania ponosi w całości spółka pełniąca rolę pośrednika.

W wyniku dokonanych przez Wnioskodawcę czynności (zarówno bezpośrednio we własnym imieniu, jak i pośrednio na zlecenie) towar jest nabywany od polskiego producenta przez Wnioskodawcę będącego brytyjskim podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz wywożony z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym dokonywane przez Wnioskodawcę transakcje nabycia towarów u polskiego producenta i wywozu zakupionych towarów do innych państw członkowskich Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski w świetle przepisów polskiego prawa podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym dokonywane przez niego transakcje nabycia towarów u polskiego producenta i wywozu zakupionych towarów do innych państw członkowskich Unii Europejskiej nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski w świetle przepisów polskiego prawa podatkowego.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U.z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, dalej: „ustawa o VAT”) opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z kolei z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. l i ust. 2 przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej WDT) o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Powyższe stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) winnym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Wielkiej Brytanii. Do celów transakcji posługuje sie numerem identyfikacji podatkowej, nadanym mu przez władze skarbowe Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca otrzymuje od producenta fakturę dokumentującą sprzedaż, zgodnie z którą do sprzedaży zastosowana jest stawka 0%.

Pośrednik na zlecenie Wnioskodawcy wysyła towar do miejsca wskazanego przez Wnioskodawcę. Zgodnie z umową zawartą między spółką angielską a pośrednikiem, transport świadczony jest na rzecz Wnioskodawcy, a nie na rzecz klienta tj. ostatecznego nabywcy, a organizowany jest w ten sposób, że pośrednik korzysta z usług podwykonawców celem realizacji usługi transportu. Umowa zawarta pomiędzy spółką angielską a agentem niezależnym reguluje wzajemne prawa i obowiązki w zakresie przewozu, pakowania i warunków transportu. Umowa ta przewiduje obciążenie kosztem transportu bezpośrednio spółkę angielską, na którą wystawiane są faktury przez niezależnego agenta dotyczące pakowania i wysyłki. Spółka angielska wystawiając towary na sprzedaż dolicza koszty transportu jako dodatkowe obciążenie ostatecznego nabywcy.

A zatem biorąc pod uwagę przywołane elementy stanu faktycznego należy ustalić, że w wyniku transakcji dokonanej między producentem a Wnioskodawcą, następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wywóz ten jest dokonywany w wykonaniu przeniesienia, ze sprzedającego na nabywającego, prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca spełnia wskazane wyżej warunki opisane w art. 13 ust. 2 ustawy o VAT.

Producent stosuje stawkę 0% VAT posiadając wgląd w następujące dokumenty:

• faktury i specyfikacje towarów wydawanych pośrednikowi do transportu,
• listy przewozowe wystawione w związku z transportem poszczególnych towarów przez firmę transportującą towar, które potwierdzają wysyłkę towaru oraz wskazują miejsce przeznaczenia dostawy, miejsce jej przeznaczenia oraz odebrania, a także potwierdzony podpisem odbiór przesyłki przez odbiorcę końcowego,
• dowody przelewów bankowych (albo potwierdzenia zapłaty, związane z konkretnymi zamówieniami),
• wgląd w system trackingu firmy transportowej, dostarczającej przesyłkę do ostatecznego nabywcy, monitorujący status przesyłki łącznie z oznaczeniem - chwili jej odbioru w miejscu przeznaczenia.
  
  

Wszystkie te dokumenty łącznie potwierdzają fakt wyprowadzenia towaru poza terytorium kraju, zatem właściwym jest zastosowanie stawki 0% VAT do dokonywanej sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, zdaniem wnioskodawcy nie ulega zatem wątpliwości, że w przedmiotowej sytuacji producent dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz Wnioskodawcy.Z kolei z punktu widzenia Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym dokonuje on wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Wielkiej Brytanii.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, które w wyniku dokonanej dostawy są transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru przez Wnioskodawcę dokonywane jest na terytorium Wielkiej Brytanii, podlega zatem brytyjskim przepisom w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych i przepisy polskiej ustawy o VAT nie znajdują w tym przypadku zastosowania do czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ww. transakcje opisane w przedstawionym stanie faktycznym należy rozpoznać jako czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Wielkiej Brytanii, a zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w świetle polskich przepisów prawa podatkowego.

Wniosek taki jest poprawny i uzasadniony w świetle następujących okoliczności:

• Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla celów tego podatku w Wielkiej Brytanii;
• Wnioskodawca dokonuje zakupu towarów od polskiego podatnika podatku VAT - dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz Wnioskodawcy;
• Na zlecenie wnioskodawcy dokonywany jest wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich;
• wywóz potwierdzony jest stosowną dokumentacją przewozową wskazującą Wnioskodawcę jako nabywcę przedmiotowych towarów.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2–8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, będący spółką brytyjską, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej dokonuje zakupów towarów na terytorium Polski, a następnie sprzedaje zakupione towary do innych krajów członkowskich Unii Europejskiej. Podstawowym kanałem sprzedaży w przypadku Wnioskodawcy są internetowe serwisy aukcyjne.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów na rzecz odbiorców będących osobami fizycznymi w różnych państwach członkowskich, które wylicytowały towar na aukcji internetowej.

Wnioskodawca zamawia towar bezpośrednio u producenta - polskiego wytwórcy. Kiedy towar jest gotowy do odbioru Wnioskodawca zleca podmiotowi zewnętrznemu (tzw. pośrednikowi) wykonanie usług odbioru towaru od producenta, wykonania wszelkich czynności związanych z jego segregowaniem, przygotowaniem do wysyłki, pakowaniem, opisywaniem, uszlachetnianiem (w zakresie w jakim towary łączone są w jeden, albo rozdzielanie). W rezultacie na polecenie Wnioskodawcy towar jest odbierany od producenta i przesyłany do wskazanego miejsca odbioru znajdującego się w innym państwie członkowskim.

W wyniku dokonanych przez Wnioskodawcę czynności (zarówno bezpośrednio we własnym imieniu, jak i pośrednio na zlecenie) towar jest nabywany od polskiego producenta przez Wnioskodawcę będącego brytyjskim podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz wywożony z terytorium Polski na terytorium innych państw członkowskich.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski wyżej opisanych transakcji nabycia towarów u polskiego producenta i wywozu ich do innych państwa członkowskich Unii Europejskiej.

Zdaniem Spółki dochodzi w tym przypadku do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przez producenta, opodatkowanej stawką 0% i wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Spółkę, dokonaną na terytorium Wielkiej Brytanii.

Z tym twierdzeniem nie można się zgodzić.

Zauważyć należy, iż w sytuacji opisanej we wniosku, towar, zakupiony od polskiego producenta, jest transportowany (przy pomocy podmiotu zewnętrznego – pośrednika działającego na rzecz Wnioskodawcy) do nabywcy w kraju członkowskim, który zakupił ten towar od Spółki.

W przypadku, gdy dokonywanych jest kilka dostaw, przy czym towar przemieszczany jest tylko raz od pierwszego uczestnika transakcji do finalnego odbiorcy, całą transakcję należy traktować jako tzw. transakcję łańcuchową. Jest to szczególny przypadek transakcji zawieranej pomiędzy kilkoma podmiotami, dotyczącej jednak jednego przedmiotu, uregulowany przepisami art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-3 ustawy.

Zgodnie z art 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

Dla tego typu transakcji, w świetle przywołanych regulacji, przyjmuje się, iż dostawy dokonał każdy z podmiotów, który brał w niej udział. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, iż odrębnie ustalane jest miejsce dostawy. Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów (dostawa, dla której możliwe jest przyporządkowanie transportu towarów), pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi” (dostawy, którym nie można przyporządkować transportu towarów).

Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku można stwierdzić, iż w zaistniałej sytuacji występują dwie transakcje tj. dostawa towaru przez producenta polskiego na rzecz spółki angielskiej (Wnioskodawcy) oraz transakcja dostawy przez spółkę angielską (Wnioskodawcę) na rzecz ostatecznego odbiorcy z kraju UE. Z uwagi na fakt, iż transport dokonywany jest przez spółkę angielską (a dokładniej na jej rzecz przez podmiot zewnętrzny), tj. podmiot drugi w kolejności w łańcuchu dostaw, to pierwsza dostawa jest dostawą „ruchomą”. Zatem transakcja polegająca na dostawie towarów przez producenta na rzecz Wnioskodawcy byłaby opodatkowana w miejscu rozpoczęcia transportu towarów (w Polsce), wobec czego to polski producent byłby zobowiązany do rozliczenia wewnątrzwspólnotowej dostawy na terytorium kraju. Natomiast transakcja dostawy towarów przez Wnioskodawcę na rzecz ostatecznego odbiorcy, jako dostawa „nieruchoma”, byłaby opodatkowana w miejscu zakończenia transportu towarów, tj. na terytorium kraju UE, w związku z czym to ostateczny nabywca byłby zobowiązany do rozliczenia tej transakcji z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od spółki angielskiej.

W takiej sytuacji dokonywane przez Wnioskodawcę transakcje nabycia towarów u polskiego producenta i wywozu zakupionych towarów do innych państw członkowskich Unii Europejskiej nie podlegałyby przez niego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Może to zachodzić jednak wyłącznie w przypadku, gdy dostawy towarów przez Wnioskodawcę byłyby rozliczanie przez ostatecznych nabywców. A powyższe może zaistnieć wyłącznie w przypadku, gdy ci ostateczni nabywcy będą podatnikami podatku od wartości dodanej.

Natomiast w sytuacji opisanej we wniosku Spółka dokonuje sprzedaży na rzecz odbiorców z innych państw członkowskich Unii Europejskiej, będących osobami fizycznymi (niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej), tj. osób, w stosunku do których wyżej opisany sposób rozliczenia nie może mieć zastosowania.

W tym przypadku należy mieć na uwadze zapisy art. 2 pkt 23 ustawy oraz w art. 23 ust. 1 i dalsze, dotyczące sprzedaży wysyłkowej.

I tak, w myśl art. 2 pkt 23 ustawy, przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

1. podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a) podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.
   
   

Z art. 23 ust. 1 wynika, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie zaś do ust. 2 art. 23 ww. ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 3 ustawy).

Natomiast w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę (art. 23 ust. 4 ustawy o VAT).

Jednocześnie zgodnie z art. 23 ust 5 ww. ustawy podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub państw członkowskich, których zawiadomienie dotyczy. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, składa się co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z opcji, o której mowa w ust. 5 (art. 23 ust. 6 ustawy o VAT).

Biorąc zatem pod uwagę powyższe przepisy, ponieważ Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów na rzecz podmiotów (osób fizycznych) z krajów UE, będzie on zobowiązany do rozliczenia tej transakcji jako dostawy wysyłkowej z terytorium kraju. Co do zasady dostawa wysyłkowa z terytorium kraju opodatkowana jest na terytorium Polski.

Jednakże w momencie przekroczenia kwoty limitu, o którym mowa w art. 23 ust. 2 ustawy, ww. transakcje dostaw należy opodatkować w państwie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Wskazać również należy, iż zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami Wnioskodawca ma możliwość wyboru miejsca opodatkowania transakcji dostaw w kraju przeznaczenia, jednakże pod warunkiem złożenia pisemnego zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca (do momentu przekroczenia ww. limitu określonego w art. 23 ust. 2 ustawy lub wyboru miejsca opodatkowania transakcji w kraju przeznaczenia) będzie miał obowiązek rozliczać na terytorium naszego kraju podatek od towarów i usług z tytułu transakcji dostaw towarów (sprzedaży wysyłkowej) na rzecz osób fizycznych z innych państw członkowskich UE.

W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca nie będzie dokonywał wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Wielkiej Brytanii, bowiem nabyte przez niego towary od polskiego producenta są transportowego bezpośrednio do nabywców, którym dokonał on sprzedaży, tj. są one transportowane nie w wyniku dostawy na rzecz Wnioskodawcy, a w wyniku dostawy dokonanej przez niego na rzecz osób fizycznych zamieszkałych na terenie UE.

Zatem stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.