POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18.05.2006r., który wpłynął w dniu 22.05.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, w indywidualnej sprawie dotyczącej:

zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych ze sfinansowaniem kursu języka obcego pracownikowi,

zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z nauką języka obcego przez właściciela firmy

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.05.2006r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 30.05.2006r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne zostały uzupełnione w dniu 05.06.2006r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą związaną między innymi ze sprzedażą specjalistycznego sprzętu artykułów sportowych. W ofercie sprzedaży znajduje się zarówno sprzęt jak i odżywki oraz literatura obcojęzyczna. Ponadto poinformowano, że w ostatnim czasie nasiliła się sprzedaż towarów klientom obcojęzycznym oraz nawiązano kontakty handlowe z dostawcą z Danii.

W związku z powyższym podatnik chciałby rozpocząć kurs języka obcego oraz skierować na taki kurs również swojego pracownika. Podatnik zamierza w pełni finansować kurs języka obcego pracownikowi.

Ponadto podatnik poinformował, że jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i rozlicza się na zasadach ogólnych.

Zdaniem podatnika, wydatek związany z nauką języka obcego zarówno pracownika jak i właściciela firmy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kurs języka obcego jest niezbędny, ponieważ prowadzona jest sprzedaż artykułów specjalistycznych i pomoc personelu w zakupie tych produktów jest dla klienta niezbędna.

Ponadto Podatnik swoje stanowisko uzasadnia tym, że już zajmuje się importem i nie może tego sprawnie przeprowadzić bez znajomości języka obcego, gdyż wszelkie transakcje przeprowadza się najczęściej w języku angielskim. Do tego dochodzi fakt, że nie można bez znajomości języka znaleźć kontrahenta z odpowiednim towarem specjalistycznym, przeprowadzić negocjacji, wypytać o szczegóły dotyczące towaru, transakcji, rodzaju metek.

Znajomość języka jest konieczna do prowadzenia działalności i jest ściśle z nią związana zarówno jeśli chodzi o sprzedaż produktów jak i przeprowadzanie transakcji międzynarodowych ( na tę chwilę import produktów z Pakistanu za pośrednictwem firmy z Danii). Zatrudnianie tłumaczy podnosi koszty związane z prowadzeniem działalności i wydłuża czas przeprowadzania transakcji przez co firma przestaje być konkurencyjna.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Ta ustawowa definicja nie zawiera wątpliwości przy ustalaniu czy dany koszt jest kosztem podatkowym, czy nie. Stanowi jedynie, że:

1.aby uznać wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu, oraz

2.nie może to być koszt wymieniony w katalogu negatywnym, tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszt podatkowy (art. 23 updof)

Zwrot w "celu" użyty w tym przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik jako pracodawca pragnie skierować pracownika na kurs języka obcego, jak również sam zamierza rozpocząć kurs językowy.

Powyższe związane jest ze sprzedażą artykułów specjalistycznych i konieczną pomocą personelu w zakupie tych produktów. Ponadto, bez znajomości języka trudno jest znaleźć kontrahenta z odpowiednim towarem specjalistycznym, przeprowadzić negocjacje - aktualnie importowane są produkty z Pakistanu za pośrednictwem firmy z Danii.

Zgodnie z brzmieniem cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie każdy wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, lecz jedynie taki, który ma na celu wygenerowanie przychodów z danego źródła przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy zatem ocenić jego związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

W przedstawionym stanie faktycznym wskazano związek poniesionych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednocześnie wydatki tego rodzaju nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przedstawionym stanie faktycznym wydatki poniesione przez Podatnika związane z sfinansowaniem kursu języka obcego dla pracownika jak i wydatki związane z jego uczestnictwem w kursie językowym stanowić będą koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Jednakże jeszcze raz należy podkreślić, że na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej- 43-300 Bielsko Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.