Podatniczka zwróciła się z wnioskiem z dnia 22 października 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Winogrady w Poznaniu o udzielenie w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Podatniczka jest aplikantem radcowskim i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa prawnego, gospodarczego oraz usług biurowych. Przynależność radców prawnych oraz aplikantów radcowskich do samorządu jest obligatoryjna, natomiast aplikacja radcowska jest odpłatna, tj. egzamin wstępny, 3,5 roczny okres szkolenia oraz wpis na listę radców prawnych. Podatniczka wyjaśniła, iż po ukończeniu aplikacji radcowskiej, zdaniu egzaminu radcowskiego oraz wpisaniu na listę radców prawnych ma zamiar prowadzić działalność gospodarcza w zakresie usług prawniczych polegających na reprezentowaniu podmiotów przed sądami powszechnymi i Sądem Najwyższym, natomiast usługi prawnicze w ww. zakresie można świadczyć wyłącznie po uzyskaniu tytułu radcy prawnego. Ponadto Podatniczka wyjaśniła, iż w trakcie odbywanej obecnie aplikacji radcowskiej zdobywa wiedzę, którą wykorzystuje w bieżącej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki związane z uczestnictwem w aplikacji radcowskiej można zaliczyć w koszty uzyskania przychodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowa aplikacja pozwoli na osiągnięcie nowego źródła przychodów, a ponadto przyczynia się do zachowania obecnego źródła przychodów. W związku z powyższym poniesienie kosztów uczestnictwa w aplikacji jest celowe i zmierza do rozwoju w przyszłości prowadzonej obecnie działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie zasadności swoich twierdzeń Podatniczka powołała orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego: wyrok z dnia 13.03.1998 r. (I SA/LU 230/97), wyrok z dnia 29.11.1994 r. (SA/Wr 1242/94), wyrok z dnia 18.02.1998 r. (SA/Sz 902/97, wyrok z dnia 28.02.1997 r. (SA/Gd 3458/95, wyrok z dnia 21.03.1997 r. (SA/Gd 3280/95), wyrok z dnia 18.05.1999 r. (I SA/Wr 2552/98) oraz pismo MF z dnia 26.04.2002 r. Nr PB 3-8214-99/WK/02).

Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań-Winogrady w Poznaniu wydając postanowienie z dnia 09.01.2006 r. Nr DG/005-1/05/BA - zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jego wydania - udzielił pisemnej interpretacji w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, uznając stanowisko Podatniczki za nieprawidłowe.

Uzasadniając powyższe stwierdzono, powołując się na przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz.U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, natomiast Podatniczka wymieniła świadczenie różnych usług - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - przy czym na pierwszym miejscu wskazała doradztwo prawne. W związku z powyższym stwierdzono, że mimo, iż odbywanie aplikacji radcowskiej wiąże się z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i może wpływać na jakość świadczonych usług, to ma jednak na celu przede wszystkim stworzenie "nowego źródła przychodu", w postaci możliwości świadczenia nowego rodzaju usług prawnych, tj. zastępstwa prawnego i procesowego. Mając na uwadze okoliczność, iż wykonywanie zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą dokonania wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania, a prowadzona obecnie przez Podatniczkę działalność gospodarcza nie wymaga posiadania statusu radcy prawnego - to wydatki ponoszone na uzyskanie w tym zakresie kwalifikacji, nie mogą też stanowić kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie zachodzi związek przyczynowy między ponoszonym wydatkiem a uzyskiwanym przychodem.

Nie zgadzając się z treścią interpretacji zawartej w ww. postanowieniu, Podatniczka pismem z dnia 23 stycznia 2006 r. złożyła zażalenie, w którym zarzuciła, cyt.:

� "naruszenie prawa proceduralnego poprzez brak wszechstronnego rozważenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie;

� naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się ponoszonych przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług prawniczych, opłat z tytułu odbywania aplikacji radcowskiej, tj. opłaty rocznej za aplikację, składek członkowskich na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych);

� naruszenie art. 14a Ordynacji podatkowej poprzez brak rozstrzygnięcia co do części pytania podatnika dotyczącej możliwości zaliczenia jako kosztu uzyskania przychodu opłaty z tytułu wpisu na listę radców prawnych prowadzoną przez Okręgową Radę Radców Prawnych".

W związku z powyższym Podatniczka wniosła o zmianę postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Winogrady w Poznaniu poprzez wskazanie, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2005 r. jest prawidłowe, a opłaty za uczestnictwo w aplikacji radcowskiej (opłaty roczne, składki członkowskie na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych, opłata za wpis na listę radców prawnych) mogą być uznane przez podatnika za koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie działalności prawniczej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym, stwierdza co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Kosztem uzyskania przychodów jest więc wydatek, który ma bezpośredni lub pośredni związek z uzyskiwanym przychodem, a ustawodawca nie wymienił go wśród tych, których nie uważa za koszty.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Podatniczka posiada wyższe wykształcenie prawnicze i prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie świadczenia usług prawniczych o których mowa w przepisie art. 6 ustawy z dnia 06 lipca 1982 r. o radcach prawnych, z wyłączeniem zastępstwa strony przed sądami i urzędami. Jako aplikant radcowski Podatniczka może również świadczyć ww. usługi na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego udzielonego przez radcę prawnego lub adwokata. Mając na uwadze powyższe, Podatniczka wyjaśniła, iż po upływie 6 miesięcy trwania aplikacji można na tej podstawie zastępować strony przed sądami rejonowymi i organami państwowymi, a po upływie 1,5 roku - przed pozostałymi sądami, w wyjątkiem Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego (art. 351 ustawy o radcach prawnych). Obecnie Podatniczka świadczy usługi na rzecz kancelarii radców prawnych, w związku z czym zastępuje strony w postępowaniach sądowych i administracyjnych na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego udzielanego przez wspólników kancelarii. Mając na względzie powyższe Podatniczka wyjaśniła, iż posiadany przez Nią status aplikanta radcowskiego bezpośrednio wpływa na przychód uzyskiwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a zatem opłaty z tytułu uczestnictwa w aplikacji radcowskiej pozostają w związku z uzyskiwanym źródłem przychodu.

Dodatkowo Podatniczka wyjaśniła, iż uczestnictwo w aplikacji radcowskiej wpływa na wzrost wiedzy prawniczej (praktyki w sądach, prokuraturze, urzędach państwowych, w kancelarii radcy prawnego), co również wpływa na zwiększenie zakresu świadczonych usług, ich jakość, a także na wysokość uzyskiwanego przychodu, a ponadto co należy podkreślić, uczestnictwo w aplikacji radcowskiej pozostaje w bezpośrednim związku z utrzymaniem źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe oraz wskazany przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przychylić się do stanowiska Strony, iż wydatki poniesione na opłaty za uczestnictwo w aplikacji radcowskiej (opłaty roczne, składki członkowskie na rzecz Okręgowej Izby Radców Prawnych, opłata za wpis na listę radców prawnych) mogą stanowić koszt uzyskania przychodu obecnie prowadzonej działalności gospodarczej.