P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. -Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 4.01.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona - przedsiębiorca zagraniczny działający na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w formie przedstawicielstwa - prowadzi działalność w zakresie reklamy i promocji swojej działalności. Z uwagi na fakt, iż zakres wykonywanych czynności nie spełnia wymogów określonych w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Strona nie zarejestrowała się dla potrzeb tego podatku. W posiadaniu Strony - przedstawicielstwa znajdują się środki trwałe zakupione w Polsce oraz próbki produktów sprowadzone z zagranicy, z kraju spoza Wspólnoty, które zamierza Ona przekazać w formie darowizny innej osobie prawnej - zarejestrowanej dla potrzeb podatku od towarów i usług spółce, w której posiada udziały.

W związku z powyższym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż przekazanie w formie darowizny w/w środków trwałych oraz próbek produktów, w stosunku do których nie przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w związku z tym nie będzie Ona zobowiązana do zarejestrowania się dla potrzeb tego podatku.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarem w myśl art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności wszelkie inne (niż określone w pkt 1 - uwaga Naczelnika Urzędu) przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 w/w ustawy przepisu ust. 2, nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega więc każde przekazanie (darowizna) towarów, pod warunkiem, że:

- przekazania dokonuje podatnik,

- podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów, w całości lub w części,

- towary przekazywane nie stanowią drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, ani prezentów o małej wartości lub próbek w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nieziszczenie się przynajmniej jednej z w/w przesłanek oznacza, iż dana czynność nie stanowi przekazania towarów podlegającego opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać zatem po pierwsze należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 w/w artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Cytowana szeroka definicja działalności gospodarczej sprawia, iż wszelkie czynności wykonywane w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy mieszczą się w zakresie tego pojęcia. Przy tym, co istotne, w świetle w/w definicji jest bez znaczenia, czy wspomnianą działalność podmiot prowadzi faktycznie lub z prawnego punktu widzenia na terytorium kraju (Polski), czy też nie. Jeżeli więc podmiot prowadzący działalność gospodarczą w w/w rozumieniu (jednolitym na obszarze całej Wspólnoty Europejskiej - przyp. Naczelnika Urzędu) na terytorium innego państwa, w ramach której wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 w zw. z art. 7 i 8 ustawy, których miejsce świadczenia zgodnie z przepisami o miejscu świadczenia przy dostawie towarów i świadczeniu usług przypadać będzie terytorium kraju (Polski), czynności te należy uznać za wykonywane w ramach działalności gospodarczej, z tytułu wykonywania których podmiot ten będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, obowiązanym do rozliczenia podatku.

Dlatego też nie można podzielić poglądu Strony, iż z uwagi na niespełnienie warunków określonych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy przedmiotowe czynności, jako wykonane przez nie-podatnika, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług mocą art. 96 ust. 1 nakłada na podmioty, o których mowa w art. 15, obowiązek złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu określonej w art. 5. Powyższy obowiązek, na podstawie ust. 3 w/w artykułu, nie dotyczy m.in. podmiotów, które zostały zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 9. Przy czym według art. 113 ust. 9 ustawy podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8. Podmiotom tym, zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy, przysługuje jednak uprawnienie do złożenia takiego zgłoszenia, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Przy tym w myśl art. 15 ust. 7 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni, o których mowa w art. 96 ust. 4, są obowiązani ustanowić przedstawiciela podatkowego.

Co się natomiast tyczy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu omawianych towarów to wskazać w tym miejscu należy, iż na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20. Ponieważ, jak wynika z przedstawionego opisu, Strona nie dokonała takiej rejestracji, podzielić należy pogląd, iż w odniesieniu do tych towarów prawo to Jej nie przysługiwało. W konsekwencji przekazanie przez Nią w/w towarów nie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 w/w ustawy.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak we wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).