P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 28.02.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 01.03.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj.: czy prawidłowe jest postępowanie Spółki, która po uzyskaniu od kontrahenta informacji dotyczącej momentu otrzymania przez niego należności od odbiorcy z Rosji za sprzedane towary (w USD), wystawia korektę pierwotnej faktury i skutki skorygowania faktury rozpoznaje w miesiącu wystawienia faktury korygującej, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że była ona stroną Ramowego Kontraktu Sprzedaży z Poręczeniem. Zgodnie z postanowieniami Kontraktu, Spółka sprzedawała swoje towary na rzecz kontrahenta polskiego, który następnie eksportował te towary do Rosji.Schemat realizacji sprzedaży wyglądał w ten sposób, że kontrahent przesyłał do Spółki zamówienie, na podstawie którego Spółka sporządzała ofertę (w postaci faktury pro-forma) i przesyłała ją do kontrahenta. Z chwilą przyjęcia oferty przez kontrahenta umowa sprzedaży dochodziła do skutku. Cena za towar była określona jako równowartość ceny wyrażonej w dolarach amerykańskich (USD) według kursu zastosowanego przez bank kontrahenta Spółki, w momencie wpływu dewiz na jego rachunek od nabywcy rosyjskiego.
Rozliczenia za sprzedawany towar następowały zgodnie z postanowieniami kontraktu i dokonywane były w złotych, z uwzględnieniem klauzuli waloryzacyjnej (według kursu USD). I tak, w dniu realizacji sprzedaży Spółka wystawiała kontrahentowi fakturę na równowartość w złotych przyjętej kwoty USD, przy zastosowaniu kursu kupna banku, z którego usług Spółka korzystała - z dnia wystawienia faktury. Następnie, po dokonaniu sprzedaży towarów przez kontrahenta Spółki do Rosji i otrzymaniu zapłaty, kontrahent przesyłał do Spółki informację o momencie otrzymania zapłaty w USD z tytułu sprzedaży towarów do Rosji. Na tej podstawie Spółka ustalała ostateczną cenę za sprzedany kontrahentowi towar (równowartość otrzymanych przez kontrahenta USD po kursie kupna banku kontrahenta) i wystawiała stosowną fakturę korygującą.

Stanowisko Spółki
W oparciu o art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w momencie wystawienia faktury sprzedaży, Spółka rozpoznawała przychód należny. Kwota tego przychodu ujmowana była w wysokości określonej postanowieniami umowy wiążącej strony (równowartość w złotych określonej kwoty dolarów według kursu z dnia wystawienia faktury).Korekta faktury, którą Spółka zgodnie z postanowieniami umowy była zobowiązana wystawić, wynikała natomiast ze zdarzenia następującego po wystawieniu faktury (późniejszego, nieznanego w chwili wystawienia faktury pierwotnej), które to zdarzenie miało wpływ na ustalenie ostatecznej wysokości ceny z tytułu dokonywanej przez Spółkę sprzedaży towarów.Zdaniem Spółki, w związku z koniecznością skorygowania pierwotnej faktury (kurs USD w momencie otrzymania przez kontrahenta Spółki zapłaty z Rosji jest inny od kursu z dnia wystawienia przez Spółkę faktury na rzecz kontrahenta), ujmowanie skutków podatkowych tej czynności na bieżąco jest w pełni uzasadnione i według Spółki wynika z przywołanych powyżej przepisów. Jak bowiem wskazano, owa okoliczność, mająca wpływ na zmianę przychodów podatnika, zaistniała już po wystawieniu stosownej faktury. Zdaniem Spółki dopiero w tym momencie powstają przesłanki, aby zgodnie z umową dokonać zmiany kwoty przychodu. W chwili wystawienia faktury pierwotnej Spółka nie ma podstaw, aby jako przychód wykazywać inną kwotę niż wynikająca z zastosowania kursu bieżącego. Na dzień i miesiąc wystawienia faktury jest to więc jedyna prawidłowa kwota przychodu. W związku z tym nie ma podstaw, aby dokonywać jej korekty (wstecz, ze względu na zdarzenia, które miały miejsce w kolejnych okresach rozliczeniowych). Skutki tych zdarzeń powinny być uwzględniane w rozliczeniach podatkowych na bieżąco. Tym samym, w opinii Spółki, skoro pierwotne przychody były ustalone prawidłowo (zgodnie z umową i przyjętymi zasadami rozliczeń), to faktury korygujące przychody z tytułu sprzedaży towarów powinny być rozliczane w deklaracjach za okres ich wystawienia (art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.)
Spółka pragnie również zauważyć, że mimo odrębności podatku dochodowego i podatku od towarów i usług, przyjęcie rozliczenia faktur korygujących w sposób przedstawiony powyżej, powoduje skorelowanie tego sposobu rozliczeń z zasadami obowiązującymi w rozliczeniach w podatku od towarów i usług, co wydaje się być efektem jak najbardziej pożądanym. Przepisy o VAT wprost bowiem przewidują, że w przypadku, gdy po wystawieniu faktury, udzielono rabatów lub podwyższono cenę (na skutek zdarzeń mających miejsce po wystawieniu faktury), konsekwencje obniżenia lub podwyższenia ceny ujmuje się w bieżącej deklaracji dotyczącej podatku VAT.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że skoro wystawienie przez nią faktury korygującej (zmierzające do ustalenia ostatecznej ceny w myśl postanowień umowy) jest dokonywane jako konsekwencja zdarzeń, które miały miejsce już po wystawieniu pierwotnej faktury, to przychód należny pierwotnie został określony prawidłowo, a tym samym skutki wynikające z wystawienia korekty (zwiększenie albo zmniejszenie przychodu należnego) powinny być rozliczone z miesiącu wystawienia faktury korygującej (na bieżąco).

Przepisy prawa podatkowego mające zastosowanie w sprawie: Stosownie do art. 12 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami mającymi wpływ na ustalenie wysokości dochodu (straty) i podstawy opodatkowania są m. in. otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, a w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Ustawodawca precyzyjnie określił także moment powstania przychodów podatkowych związanych z działalnością gospodarczą. Reguła ogólna zawarta w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:1)wydano rzecz, zbyto prawa majątkowe lub2)wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub3)otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.W świetle powołanych powyżej przepisów przychodem są przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym i definitywnym. Oznacza to, iż przysporzeniem majątkowym jest przychód, który jest ostateczny. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż stosownie do postanowień kontraktu ostateczna wartość przychodu jest możliwa do ustalenia po dokonaniu sprzedaży towarów przez kontrahenta Spółki i otrzymaniu zapłaty od podmiotu rosyjskiego. Tym samym Spółka ma prawo skorygowania (zwiększenia lub zmniejszenia) wartości wykazanych uprzednio przychodów z tytułu realizacji kontraktu poprzez wystawienie faktur korygujących. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje jednak, w którym momencie należy korygować przychody z działalności gospodarczej. Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu w rozumieniu wyżej cytowanych przepisów dotyczących przychodów, zasadne będzie postępowanie, takie jak w przypadku korekty podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują bowiem, że gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów lub podwyższono cenę na skutek zdarzeń mających miejsce po wystawieniu faktury, konsekwencje obniżenia lub podwyższenia ceny ujmuje się w bieżącej deklaracji dotyczącej podatku VAT. Dokonanie więc korekty sprzedaży towaru, w tym konkretnym przypadku, powinno następować po otrzymaniu potwierdzenia wpływu środków pieniężnych na rachunek kupującego towar zgodnie z postanowieniami zawartego kontraktu i uwzględniona być powinna w rachunku podatkowym w dacie jego wystąpienia. Taki sposób rozliczeń wpływa na ustalenie innej wartości sprzedaży, dlatego też powinno być uwzględnione po stronie przychodów, poprzez ich zmniejszenie lub zwiększenie w okresie sprawozdawczym (miesiącu, roku podatkowym), w którym miało miejsce otrzymanie od kontrahenta potwierdzenia zapłaty za ten towar przez Spółkę w wystawionej fakturze korygującej. W związku z powyższym, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu stanowisko Strony w tym zakresie jest prawidłowe. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.