POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 02.11.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 09.11.2005r.), uzupełnionego pismem z dnia 01.02.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie wysokości stawki podatku VAT dla usługi naprawy podwozi świadczonej na rzecz kontrahenta z Luksemburga oraz sposobu udokumentowania fakturą VAT przedmiotowych czynności, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej stawki podatku VAT dla usługi naprawy podwozi, natomiast jest nieprawidłowe w części dotyczącej momentu udokumentowania zbiorczą fakturą VAT przedmiotowych czynności, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji nowych autobusów, które sprzedawane są na rynek krajowy oraz do krajów Unii Europejskiej i do krajów trzecich. Podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE w Polsce.

Sprzedając autobusy na rynek krajowy Podatnik wystawia faktury VAT, nalicza podatek VAT według stawki 22% i wykazuje w ewidencji sprzedaży krajowej.

Natomiast dokonując sprzedaży autobusów do krajów Wspólnoty Europejskiej, Podatnik wystawia faktury VAT ze stawką 0% wpisując własny numer NIP PL, właściwy i ważny numer identyfikacyjny zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej nabywcy, umieszcza datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku, przebieg pojazdu, numer silnika, numer podwozia, datę produkcji.

Autobusy na podstawie art. 2 pkt 10 ww. ustawy zaliczane są do nowych środków transportu.

Podatnik wykazuje w rejestrze sprzedaży dla celów VAT wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0% w myśl art. 42 ustawy o VAT, a przy braku dokumentów wykazuje w ewidencji jako dostawę na terytorium kraju ze stawką 22% w miesiącu wystawienia faktury. Natomiast po uzyskaniu dokumentów Podatnik koryguje ww. zapisy i deklaracje VAT-7.

Kontrahent z Luksemburga, będący podatnikiem podatku od wartości dodanej, posiadający ważny numer identyfikacyjny (zarejestrowany podatnik VAT w Luksemburgu, który został zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych) zamówił u Podatnika nowe autobusy i ustalił cenę ich zakupu.

Z uwagi na fakt, że do wyprodukowania autobusów Podatnik sprowadza podwozia od podatnika unijnego i często dostawy te dokonywane są z opóźnieniem, to wtedy kontrahent zakupujący autobusy sam dostarcza do Podatnika podwozia.

Po ich dostarczeniu do firmy Podatnika w miesiącach: luty (5 szt.), marzec (3 szt.) i maj 2005r. (3 szt.) okazało się, że podwozia te wymagają drobnych napraw.

Wówczas nabywca zlecił Podatnikowi ich naprawę, ale nie wyraził zgody, aby koszty te uwzględnić w cenie zakupu autobusu i wykazać je na fakturze VAT za zakup autobusu.

W związku z powyższym Podatnik wystawił następujące faktury, wykazując odrębnie poszczególne zdarzenia:

1. Do trzech dostaw dla nabywcy (kontrahenta z Luksemburga) nowych środków transportu wystawiono w kwietniu 2005r. trzy faktury VAT ze stawką 0%, do każdego nowego środka transportu umieszczając na fakturze dane, określone powyżej.
   Podatnik wykazał wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rejestrze sprzedaży i w deklaracji VAT-7 w kwietniu 2005r.
   Podobnie Podatnik postąpił przy dostawie kolejnych autobusów w maju, w czerwcu, w lipcu i w sierpniu 2005r.
2. Za naprawę 10 szt. podwozi wystawiono fakturę VAT we wrześniu 2005r. naliczając 22% podatek VAT, bowiem dopiero po dwóch miesiącach od ich naprawy sprzedano autobusy do nabywcy unijnego.

W tym przypadku Podatnik opodatkował usługę naprawy podwozi stawką 22% na podstawie art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d i art. 28 ust. 7 i 8 ustawy o VAT.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy w świetle opisanego stanu faktycznego Spółka postąpiła prawidłowo stosując stawkę 22% w odniesieniu do drobnych napraw podwozi dla kontrahenta unijnego, który podał numer identyfikacyjny dla podatku od wartości dodanej (zarejestrowany w Luksemburgu) i czy prawidłowo wystawił zbiorczą fakturę za naprawę 10 szt. podwozi we wrześniu 2005r.

Zdaniem Podatnika opisane powyżej postępowanie jest prawidłowe.

W opinii Podatnika w analizowanej sprawie właściwe jest zastosowanie stawki VAT 22% w odniesieniu do usług na ruchomym majątku rzeczowym dla kontrahenta zarejestrowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej, bowiem towary nie zostały wywiezione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od ich wykonania (usług naprawy).

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności podlegających opodatkowaniu. W przypadku kwalifikacji czynności jako dostawy towarów lub świadczenia usług należy uwzględnić przede wszystkim informacje wynikające z klasyfikacji statystycznych (art. 2 pkt 6, art. 8 ust. 1 i 3) oraz zapisy zawarte w umowie, na podstawie której czynności te są wykonywane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik dokonuje naprawy podwozi dostarczonych przez kontrahenta z Luksemburga. Przedmiotowe podwozia są po naprawie wykorzystane do wytworzenia autobusów (nowych środków transportu), które następnie są dostarczane do kontrahenta z Luksemburga, który podał dla tej czynności swój numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium tego państwa.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż czynność polegającą na naprawie podwozi powierzonych przez kontrahenta z Luksemburga Podatnik kwalifikuje jako usługi na ruchomym majątku rzeczowym.

Pojęcie "usług na ruchomym majątku rzeczowym", o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, nie zostało zdefiniowane w cyt. ustawie.

W związku z tym termin ten należy interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik dokonuje jedynie drobnych napraw podwozi powierzonych przez kontrahenta z Luksemburga, które cały czas pozostają jego własnością.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że Podatnik w przedmiotowym stanie faktycznym wykonuje usługę na ruchomym majątku rzeczowym, o której mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT.

Przepis art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT stanowi, iż miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Jeżeli natomiast usługa jest świadczona dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane (art. 28 ust. 7 ustawy o VAT).

Jednakże tut. Organ wskazuje Wnioskodawcy na brzmienie przepisu art. 28 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym, jeżeli świadczącym usługę jest podatnik określony w art. 15 ustawy, zasada powyższa ma zastosowanie pod warunkiem, że towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowe towary nie zostają wywiezione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od wykonania na nich usług naprawy.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem stwierdzić, iż usługa naprawy podwozi będzie - zgodnie z jej miejscem świadczenia - opodatkowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej według stawki właściwej dla tej usługi na terytorium kraju.

Należy również wskazać, iż - stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponadto, tut. Organ podatkowy zwraca uwagę, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast odnośnie sposobu wystawiania faktur w analizowanym przypadku będą miały zastosowanie - wydane na podstawie m.in. delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT - przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798).

I tak, zgodnie z ogólną zasadą zawartą w § 13 ust. 1 cyt. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i §15.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Podatnik dokonał sprzedaży nowych środków transportu (w produkcji których wykorzystano przedmiotowe podwozia) już w miesiącach: kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień 2005r. Nawet jako przykład w uzasadnieniu swojego stanowiska Podatnik podnosi, iż podwozie naprawiono w lutym 2005r. a autobus sprzedano w kwietniu 2005r.

Natomiast fakturę (zbiorczą) z tytułu naprawy 10 szt. podwozi Podatnik wystawił dopiero we wrześniu 2005r., a zatem z uchybieniem terminu określonego przepisami cyt. rozporządzenia.

Ponadto, tut. Organ zauważa, iż zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 19 ust. 4 ustawy o VAT jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.