D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie na podstawie art.233 w związku z art.239 i art.14b § 5 Ordynacji podatkowej ( tekst jednolity Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60) oraz art.15 ust.1, art.16a ust.1 pkt 1, art. 16g ust.1 pkt 2, 16f. ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. nr 54, poz.654 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 05.06.2006r. Sp. z o.o. "R", na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 maja 2006r. nr 1471/DPD2/423-66/06/AB w którym stwierdzono, ze stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe

o r z e k a

- odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 maja 2005r. nr 1471/DPD2/423-66/06/AB
- uznać stanowisko Spółki z o.o. "R", przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2006r., o udzielenie informacji w trybie art.14a § 1 Ordynacji podatkowej, za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Sp. z o.o. "R" pismem z dnia 07.03.2006r. złożyła wniosek do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art.14a § 1 Ordynacji podatkowej.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności budynków, które miały zostać tam wybudowane. Podatnik został zobowiązany do zakończenia we własnym zakresie i na własny koszt robót związanych z budową infrastruktury zewnętrznej, a następnie do przekazania jej nieodpłatnie na rzecz Miasta "J" oraz na rzecz właściwych zarządców i podmiotów. Budynek został przekazany do użytkowania w dniu 5.12.2005r. wraz z infrastrukturą zewnętrzną.
Zdaniem Podatnika, nakłady poniesione na infrastrukturę zewnętrzną są kosztem uzyskania przychodu w momencie nieodpłatnego przekazania jej miastu, ponieważ mają one ścisły związek z przychodami Spółki.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 25.05.2006r. nr 1471/DPD2/423-66/06/AB uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Powołując się na przepis art.15 ust.1 i 16 ist.1 pkt 1 stwierdził, że wydatki na infrastrukturę zewnętrzną mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Są nierozerwalnie związane z inwestycją główną i zgodnie z art.16g ust.1 pkt 2 oraz 16g ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych winny powiększać wartość początkową środków trwałych składających się na budynek, stanowiącą podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

W złożonym zażaleniu Spółka kwestionuje stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż koszty poniesione na budowę infrastruktury towarzyszącej należy uznać za koszt uzyskania przychodów rozliczanych w czasie poprzez amortyzację. Zgodnie z art.16a ust.1 spółka, która nie jest właścicielem bądź współwłaścicielem drogi nie ma prawa dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych.
Spółka nie otrzymała odpowiedzi w części dotyczącej podatku VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia Spółki na to postanowienie, stwierdza co następuje:

W myśl art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Stosownie natomiast do przepisu art.16 ust.1 pkt 1lit b) nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki te zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z przepisami art.16a-16m ustawy.
Amortyzacji, zgodnie z art.16a ust.1 pkt 1 ustawy, podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art.17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art.16a ust.1 i ust.2 pkt 1-3 oraz w art.16b.(art.16f pkt 1 ustawy)
Zgodnie z art.16g ust.1 pkt.2 ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14 uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Za koszt wytworzenia, stosownie do art.16g ust.4 ustawy, uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się : kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zrealizowała inwestycję w postaci budowy marketu wielobranżowego, wraz z infrastrukturą zewnętrzną obejmującą drogę dojazdową wraz z kanalizacją deszczową i oświetleniem. Infrastruktura ma być przekazana nieodpłatnie na rzecz miasta "J" oraz na rzecz właściwych zarządców i podmiotów. Spółka zaznaczyła w swoim wniosku, że bez inwestycji w infrastrukturę nie można było wybudować budynku handlowego. Obowiązek wykonania i przekazania drogi nałożony został na inwestora, a konsekwencji umowy sprzedaży na spółkę "R".
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podziela stanowisko Spółki, że poniesione przez nią wydatki związane z budową infrastruktury mają niewątpliwie związek z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą. Są bowiem nierozerwalnie związane z inwestycją główną budową marketu wielobranżowego. Z tych względów jako element kosztu wytworzenia środka trwałego wydatki na infrastrukturę powinny powiększać wartość początkową środków trwałych składających się na zbudowany market wielobranżowy. Dopiero bowiem market z towarzyszącą mu infrastrukturą można uznać za kompletny i zdatny do użytku. Brak drogi dojazdowej spowodowałby, że market nie mógłby być użytkowany. Budynku marketu nie możnaby uznać jako środek trwały, gdyż nie spełniałby wymienionych wcześniej warunków kompletności i zdatności do użytku, określonych w przepisie art. 16a. ust.1 ustawy.
Wydatki poniesione na infrastrukturę zewnętrzną winny, zgodnie z art.16g ust.1 pkt 2 oraz art. 16g ust.4 ustawy, powiększać wartość początkową środków trwałych składających się na market wielobranżowy, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.
W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie brak jest podstaw prawnych do bezpośredniego zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na infrastrukturę zewnętrzną w dacie nieodpłatnego przekazania właściwym jednostkom. Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy właściwym jest odpisanie w koszty poniesionych wydatków poprzez odpisy amortyzacyjne.
W kwestiach odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z faktur zakupu dotyczących tej inwestycji i sprawa opodatkowania tym podatkiem nieodpłatnego przekazania na rzecz miasta jest przedmiotem odrębnego postanowienia.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.