P O S T A N OW I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. (tj. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o. z dnia 7 marca 2006r. (data wpływu 09.03.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Strony w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 20.10.2005r. Spółka zakupiła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w Jeleniej Górze składającej się z trzech działek wraz z prawem własności budynków, które mają zostać tam wybudowane. Jak wynika z treści załączonej do wniosku umowy sprzedaży, na części zakupionej nieruchomości stoi budynek kubaturowy w stanie surowym, zamkniętym wraz z rozpoczętymi pracami wykończeniowymi i instalacyjnymi. Budynek przeznaczony zostanie na market wielobranżowy. Zgodnie z par. 1 ust. 3 umowy sprzedaży, Spółka zakupiła również 70% robót w toku, związanych z infrastrukturą zewnętrzną budynku obejmującą łącznik drogowy, skrzyżowanie i roboty sieciowe zewnętrzne. Zgodnie z w/w umową, Podatnik został zobowiązany do zakończenia we własnym zakresie i na własny koszt robót związanych z budową w/w infrastruktury zewnętrznej, a następnie do przekazania jej nieodpłatnie na rzecz Miasta Jelenia Góra oraz na rzecz właściwych zarządców i podmiotów. Na podstawie umowy zawartej z YSp. z o.o. Sp. k., zostały zrealizowane prace budowlane budynku przeznaczonego na prowadzenie marketu wielobranżowego. W/w budynek został przekazany do użytkowania w dniu 05.12.2005r. wraz z infrastrukturą zewnętrzną. Amortyzację inwestycji rozpoczęto w miesiącu następnym po oddaniu budynku do użytkowania. Zdaniem Podatnika, nakłady poniesione na budowę infrastruktury są kosztem uzyskania przychodu w momencie nieodpłatnego przekazania jej miastu, ponieważ mają ścisły związek z przychodami Spółki. Konieczność ich poniesienia wiąże się z interesem gospodarczym Spółki umożliwiającym funkcjonowanie przedsiębiorstwa.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest nieprawidłowa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zrealizowała inwestycję w postaci budowy marketu wielobranżowego. Dążąc do zapewnienia normalnego funkcjonowania marketu wybudowała drogę umożliwiającą dojazd do marketu wraz z robotami sieciowymi zewnętrznymi. Zgodnie z umową sprzedaży, Podatnik zobowiązał się do zakończenia robót budowlanych związanych z infrastrukturą zewnętrzną i przekazania jej nieodpłatnie na rzecz Miasta Jelenia Góra oraz na rzecz właściwych zarządców i podmiotów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatki na:a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Wydatki, o których mowa w powołanym powyżej art. 16 ust. 1 pkt 1, należą do katalogu wydatków, których nie można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, gdyż dotyczą one środków trwałych, które służą osiąganiu przychodów przez wiele lat. W związku z tym, wolą ustawodawcy, wydatki dotyczące środków trwałych powinny być również rozliczane w dłuższym okresie czasu, stąd kosztem uzyskania przychodów jest zużycie tych środków mierzone amortyzacją dokonywaną zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16, o czym stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu, wydatki poniesione na budowę infrastruktury zewnętrznej mają niewątpliwie związek z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą. Jednocześnie, jako nakłady poniesione na infrastrukturę zewnętrzną, pozostają nierozerwalnie związane z inwestycją główną, a co za tym idzie – zgodnie z zapisem art. 16g ust. 1 pkt 2 oraz art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – winny powiększać wartość początkową środków trwałych składających się na market wielobranżowy, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie bowiem z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Natomiast kosztem wytworzenia środka trwałego są, zgodnie z art. 16g ust. 4 w/w ustawy, wydatki pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem środka trwałego, tj. wartość (w cenie nabycia) zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Inne koszty dające zaliczyć się do wartości wytworzenia środków trwałych, powołane w wyżej cytowanym art. 16 g ust. 4 ustawy, nie zostały zdefiniowane przez ustawodawcę. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, do kosztów tych należy zaliczyć wszelkie wydatki związane z przygotowaniem i podjęciem inwestycji, jak również warunkujące oddanie inwestycji do użytkowania. W przedmiotowej sprawie są to m.in. koszty poniesione na tzw. „infrastrukturę zewnętrzną”, która na podstawie odrębnych przepisów pozostaje w zarządzie właściwych jednostek samorządu terytorialnego lub innych właściwych podmiotów, o ile poniesienie wydatków na ten cel przez Spółkę znajduje uzasadnienie w zawartych umowach lub wydanych decyzjach administracyjnych.

Odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16h pkt 1 w/w ustawy, dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie nie można zgodzić się ze stanowiskiem Podatnika, że wartość nakładów poniesionych na budowę infrastruktury zewnętrznej stanowi koszty uzyskania przychodów w dacie nieodpłatnego jej przekazania na rzecz Miasta Jelenia Góra oraz na rzecz właściwych zarządców i podmiotów. Wydatki te, jako nierozerwalnie związane z inwestycją główną (budynkiem przeznaczonym na market wielobranżowy), stanowią element jej wartości początkowej. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik ma możliwość zaliczenia w koszty podatkowe wydatków związanych m.in. z wytworzeniem we własnym zakresie środka trwałego w przypadku, w którym nastąpi odpłatne zbycie tego środka trwałego. Biorąc pod uwagę, że w przedmiotowej sprawie następuje nieodpłatne przekazanie elementów infrastruktury wytworzonych w wyniku poniesionych wydatków, brak jest podstawy prawnej do zaliczenia wydatków na ich wytworzenie do kosztów uzyskania przychodów w dacie nieodpłatnego przekazania właściwym jednostkom.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanowił jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.