POSTANOWIENIENa podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 19.01.2006r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w odniesieniu do sposobu ustalania jednostkowego kosztu wytworzeniapostanawiauznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIEZ przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje czasopisma o tematyce informatycznej i zarządczej. Prowadzone przez Podatnika działania promocyjne polegają m.in. na przekazywaniu prezentów, których cena nabycia nie przekracza 5zł brutto oraz załączaniu do czasopism płyt CD i DVD wytwarzanych we własnym zakresie. Strona ustalając koszty wytworzenia płyt bierze pod uwagę sumę wydatków bezpośrednich (koszty licencji, koszty tłoczenia, pudełek, folii, klejenia) poniesionych w celu przygotowania „nakładu” płyt oraz jednostkowy koszt wytworzenia płyty CD i DVD stanowiący iloraz poniesionych wydatków i ilości wytworzonych płyt. Do wydatków bezpośrednich Podatnik nie zalicza kosztów redakcyjnych tekstów, uznając je za koszty wynagrodzeń, wypłacanych w ramach etatu lub jako honoraria. Teksty te mogą również być publikowane na stronach internetowych lub w wydaniach papierowych. Zdaniem Podatnika, z uwagi na brak definicji ustawowej, prawidłowe jest ustalanie jednostkowych kosztów wytworzenia w oparciu o sumę wydatków przypisanych bezpośrednio do procesu przygotowania płyt. Nie ma konieczności doliczania do wartości płyt poniesionych kosztów wynagrodzeń, ponieważ nie można ich przyporządkować wprost do konkretnych nakładów płyt.Ustosunkowując się do stanowiska Strony Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535, ze zm.), przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary: 1) o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób; 2) których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.Przy ustalaniu jednostkowej ceny nabycia lub jednostkowego kosztu wytworzenia przekazanego towaru, o którym mowa w treści art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy można stosować kwoty netto. Ustawa kilkakrotnie posługuje się sformułowaniem “cena nabycia”, nie definiując tego pojęcia. Jednocześnie traktowanie tej ceny jako wartości brutto, np. w przypadku dyspozycji art. 29 ust. 10 ustawy, byłoby sprzeczne z ogólną zasadą neutralności podatku. Z zasady tej należy więc wnioskować, że dla potrzeb przepisów o VAT, za cenę nabycia lub koszt wytworzenia należy uważać cenę pomniejszoną o zawarty w niej podatek. W przypadku prezentów wytwarzanych we własnym zakresie, należy zauważyć, że elementem kalkulacji kosztów wytworzenia danego produktu są również koszty wynagrodzeń. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w definicji kosztu wytworzenia produktu, określonej przepisami ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t. jedn. Dz. U. z 2002r., Nr 76, poz. 694). Zgodnie z art. 28 ust. 3 ww. ustawy, koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych.W świetle powyższej definicji koszt wynagrodzeń niewątpliwie stanowi koszt poniesiony w związku z doprowadzeniem do końca procesu produkcji przedmiotowych płyt CD i DVD. Ponadto w dalszej części przytoczonej powyżej definicji są enumeratywnie wymienione koszty, które nie stanowią kosztów wytworzenia produktu, lecz nie ma wśród nich kosztów wynagrodzeń. Wobec powyższego, w przypadku ustalania jednostkowych kosztó w wytworzenia płyt należy również uwzględnić poniesiony z tego tytułu koszt wynagrodzeń.

Niniejsza interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe ograny podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia albo zmiany przepisów, na podstawie których została wydana. Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej /Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm./).