W złożonym wniosku prosi Pani o wyjaśnienie, czy do nabytych budynków i budowli może Pani zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną, w wysokości 10 % , na podstawie art. 22j ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedstawiając stan faktyczny wyjaśnia Pani, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu międzynarodowego. Na potrzeby tejże działalności nabyła Pani zorganizowaną część przedsiębiorstwa w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości należących do Skarbu Państwa oraz budynki i budowle stanowiące własność Masy Upadłości .......... Transakcja kupna – sprzedaży została przeprowadzona przez Syndyka Masy Upadłości. Nieruchomości w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntów należących do Skarbu Państwa były w wieczystym użytkowaniu ..... od 30 kwietnia 1992r., natomiast budynki, budowle oraz towarzysząca infrastruktura techniczna stanowiły własność masy upadłości na podstawie decyzji Wojewody ... z 25 sierpnia 1992r.
Nabyte przez Panią powyższe środki trwałe nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i nie zostały przekazane do użytkowania, gdyż trwają w nich prace remontowe.
Posiada Pani oświadczenie Syndyka Masy Upadłości, z którego nie wynika wprost, aby przed nabyciem przez Panią, środki trwałe były w jakikolwiek sposób wykorzystywane.
Ma Pani wątpliwość, czy stwierdzenie w ww. oświadczeniu, że nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży przez Syndyka stanowią własność masy upadłości, jest równoznaczne z ich wykorzystywaniem przez Syndyka.

W złożonym wniosku sformułowała Pani własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że może Pani przyjąć, iż nabyte budynki i budowle były wykorzystywane przez co najmniej 60 miesięcy przed ich nabyciem, w związku z czym może Pani zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną na 10 lat.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U z 2000r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), amortyzacji podlegają min. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na jego potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane przez podatnika do używania na podstawie min. umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zasady indywidualnego ustalania stawek amortyzacyjnych określone zostały w art. 22j ust. 1-3 ww. ustawy.

W myśl powołanych przepisów, zastosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych jest możliwe przy amortyzacji środków trwałych spełniających następujące warunki:
- muszą być wpisane po raz pierwszy do ewidencji podatnika,
- spełniają określoną w ustawie definicję środka trwałego ulepszonego lub używanego.

Pierwszy z ww. warunków oznacza, że dany składnik nie mógł wcześniej figurować w ewidencji podatnika, który zamierza zastosować indywidualna stawkę amortyzacyjną.

Odnosząc się do drugiego warunku należy odwołać się do definicji środków trwałych uznanych za używane lub ulepszone. I tak, budynki i budowle uznaje się za:
- używane – jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy (art. 22j ust. 3 pkt 1) lub
- ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej (art. 22j ust. 3 pkt 2).

W podanej definicji ,,używanego środka trwałego” występują dwa istotne sformułowania: pojęcie „przed nabyciem” które określa czas w którym środek trwały miał być używany oraz pojecie „wykorzystywania”, bez doprecyzowania jednakże na jakie cele dany składnik majątku miałby być używany. Z omawianego zapisu wynika zatem, iż chodzi o wykazanie wykorzystywania środka trwałego przez poprzedniego właściciela przed dokonaniem sprzedaży.

Zgodnie ze słownikową definicją, przez pojęcie używania rozumie się wykorzystywanie czyli używanie czegoś z korzyścią, pożytkiem (Słownik współczesny języka polskiego wyd. Wilga, Warszawa 1996, s.1296).

Należy również zauważyć, że przepisy ustawy nie określają rodzajów dokumentów, które mogą służyć jako dowody używania danego składnika majątkowego. Ciężar dowodu spoczywa w związku z tym na podatniku, który zamierza zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną.

Reasumując, podatnik może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeżeli nabył używany środek trwały, który przed jego nabyciem był wykorzystywany (używany z pożytkiem, korzyścią) u poprzedniego właściciela przez wymagany okres oraz gdy dany środek trwały nie figurował wcześniej w ewidencji podatnika.

W omawianej sprawie, drugi z ww. warunków nie budzi Pani wątpliwości.

Jeśli zaś chodzi o warunek wykorzystywania przez poprzedniego właściciela przez okres 60 miesięcy przed nabyciem, to zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie, oświadczenie Syndyka, iż zakupione przez Panią nieruchomości stanowiły własność Masy Upadłości ..... w Łukowie jest niewystarczające, aby nabytym budynkom i budowlom nadać status używanych i ustalić dla nich indywidualną stawkę amortyzacyjną.

W związku z powyższym, tut. Organ podatkowy postanowił jak na wstępie.