Ze stanu faktycznego przedstawionego w uzupełnionym wniosku wynika, że jedna z pracownic (intendentka) S ............ została okradziona w sklepie spożywczym podczas zakupów z kwoty 950 zł., pochodzącej z wpłat rodziców na wyżywienie dzieci przedszkolnych. Została wezwana Policja, spisano protokół i toczy się postępowanie wyjaśniające. Na dzień złożenia wniosku pieniądze nie zostały odnalezione. Taka kwota dla pani intendentki jest bardzo znaczącą stratą finansową, w związku z tym komisja socjalna zdecydowała o przyznaniu z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zapomogi losowej w kwocie 750 zł. Od kwoty tej płatnik nie naliczał podatku dochodowego, gdyż jego zdaniem udokumentowana kradzież pieniędzy jest indywidualnym zdarzeniem losowym.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. Nr 14, poz. 176 z 2000r. z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł., z zastrzeżeniem pkt 40 i 79. Zarówno powołany wyżej przepis jak również inne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „ zdarzenia losowe”. Jest to zwrot, który powinien być oceniany w odniesieniu do każdego indywidualnego przypadku. W orzecznictwie sądowym zasadą jest, że w sytuacji, gdy w prawie podatkowym pewien termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony to wykładnia takiego pojęcia powinna się odbywać na gruncie rozumienia użytych słów w znaczeniu języka potocznego. Dlatego pod pojęciem indywidualnego zdarzenia losowego należy rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenie wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, na które nie ma on co do zasady wpływu nawet przy zachowaniu należytej staranności. Są to zdarzenia dotyczące kolei życia danej osoby takie jak: włamania, zniszczenia domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą, pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, śmierć, a także kradzieże. Taki fakt powinien być udokumentowany np.: zgłoszeniem do organów ścigania, podjęciem czynności procesowych zakończonych odpowiednim aktem procesowym, takim jak postanowienie o wszczęciu śledztwa.

Z tytułu takich zdarzeń uprawnione instytucje, zakłady pracy, organy rządowe lub samorządowe, na podstawie stosownych uregulowań, mogą wypłacać podatnikom zapomogi, które w granicach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 26 wolne są od podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponadto stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 04.03.1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ( Dz. U. Nr 70, poz. 335 z 1996r. z późn. zm. ) zasady przeznaczenia środków funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej oraz zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowych z funduszu ustala, z uwzględnieniem kryteriów socjalnych – każdy pracodawca w regulaminie uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi. Tam właśnie może zostać sprecyzowane pojęcie „ indywidualne zdarzenie losowe” z uwzględnieniem słownikowego rozumienia tego terminu.

W świetle powyższego kradzież gotówki może zostać uznana za indywidualne zdarzenie losowe. Zatem można uznać, iż zapomoga przyznana z tego tytułu korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego.