POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: przychody podatkowe - rozliczenie wystawionych faktur korygujących sprzedaż

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W roku 2003 Spółka sprzedała towar, który - jak się później okazało - był złej jakości i kontrahent miał problem z jego dalszą odsprzedażą. Złożył więc reklamację, a w wyniku jej uznania Spółka wystawiła faktury korygujące. Korekty te zostały wystawione w 2005 roku.

Wątpliwości podatnika budzi, kiedy należy dokonać korekty przychodów z tytułu sprzedaży: czy w roku 2003, kiedy ta sprzedaż faktycznie została zrealizowana i opodatkowana, czy też w roku 2005, kiedy wystawiono faktury korygujące sprzedaż.

W ocenie Podatnika Spółka winna dokonać korekty przychodów 2003r., poprzez złożenie korekty zeznania CIT-8.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Na podstawie art. 554 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) roszczenia z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy, roszczenia rzemieślników z takiego tytułu oraz roszczenia prowadzących gospodarstwa rolne z tytułu sprzedaży płodów rolnych i leśnych przedawniają się z upływem lat dwóch.

Zgodnie z art. 7 ust.1 i ust.2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art.10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Według art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15.02.1992r. za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
3. otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.

Zasady wystawiania faktur VAT, faktur korygujących oraz not korygujących określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25.05.2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2005r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka wystawiła w 2005r. faktury korygujące do faktur wystawionych w 2003 roku.

Zgodnie z definicją przyjętą w słowniku terminów ekonomiczno - prawnych (Agencja Wydawnicza I. Łódź 1996r.) przez "bonifikatę" rozumie się upust, rabat i oznacza ona zniżkę ceny przyznawaną nabywcy przez sprzedającego z różnych przyczyn.

W świetle powyższego, jeżeli udzielony rabat był prawnie dopuszczalny (wynikał z określonych umów czy też określonych przepisów prawa, np. przepisów prawa cywilnego, dotyczących rękojmii czy gwarancji), a udzielenie rabatu miało miejsce po dokonaniu sprzedaży, wówczas sprzedawca wystawia fakturę korygująca, w której zmniejsza wartość sprzedanych towarów.

Nie oznacza to jednak konieczności dokonania korekty przychodu należnego, gdyż w momencie dokonania sprzedaży rabat nie był przyznany a przychody były ustalone w prawidłowej wysokości. Sprzedawca, udzielając rabatu po dokonaniu sprzedaży towarów, powinien wystawić fakturę korygującą i zmniejszyć przychody w miesiącu udzielenia rabatu. Nie zachodzi więc konieczność korekty przychodów wstecz.

Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 13.11.2002r., sygn. akt I SA/Wr 1601/00 skoro sporna faktura korygująca związana była z ugodą sądową, jej skutki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczą tego roku, w którym została zawarta ugoda, a związku z tym fakt ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych skarżącej w roku zawarcia ugody i wpływać na podatek dochodowy tego roku.

Także Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 29.10.1996r., nr PO 4/AS-722-759/96 stwierdziło, iż kwoty wynikające z zawieranych z odbiorcami kontraktów stanowią po stronie Spółki przychód należny (...), natomiast w momencie realizacji rabatu Spółka ma prawo - na podstawie powołanego wyżej art. 12 ust. 3 ustawy - pomniejszyć o kwotę rabatu przychody tego okresu, w którym został on zrealizowany.

Reasumując stanowisko Podatnika, iż Spółka winna dokonać korekty przychodów 2003r., poprzez złożenie korekty zeznania CIT-8 jest nieprawidłowe.