P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że w dniu 2 września 2003r. Spółka zawarła umowę z Panem X dotyczącą naprawy samochodu, będącego środkiem trwałym Spółki. W ramach podpisanej umowy, Spółka wypłaciła w/w osobie zaliczki na poczet przedmiotowej naprawy w łącznej kwocie 14.336,12 zł. Pan. X, na mocy podpisanej umowy, zobowiązał się do wystawienia faktur VAT, dokumentujących wykonaną usługę. Jednakże, pomimo kilkukrotnych żądań ze strony Spółki nie wywiązał się z tego obowiązku, czy naruszył przepisy ustawy o podatku dochodowym oraz ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, Spółka, w dniu 2 lutego 2005r., zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Giżycku, właściwego dla kontrahenta Spółki, z prośbą o interwencję w przedmiotowej sprawie. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Giżycku, powołując się na tajemnicę skarbową, uchylił się od przekazania jakichkolwiek informacji Spółce.

Zdaniem Spółki, w związku z przeciągającą się w czasie niemożnością otrzymania faktury od kontrahenta, Spółka, na podstawie umowy cywilnoprawnej dotyczącej naprawy samochodu oraz dowodów bankowych i kasowych, na prawo zarachować wypłacone zaliczki w koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celi uzyskania przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku tego wydatku z przychodami podatnika. Zgodnie z powyższym, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością oraz okoliczności potwierdzających, że poniesienie danego wydatku warunkuje osiągnięcie przychody spoczywa na podatniku. Poza wykazaniem związku, o którym mowa powyżej, podatnik winien również prawidłowo udokumentować fakt poniesienia wydatku, co wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z w/w art. 9 ust. 1, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (....). Dochodem, o którym mowa w powołanym przepisie, jest z kolei, zgodnie z art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania.

Zasady prowadzenia przez podatników ewidencji rachunkowej uregulowane zostały m. in. w przepisach ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. -Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 964 ze zm.). Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy o rachunkowości, podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej "dowodami źródłowymi":1)zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów,2)zewnętrzne własne - przekazywane w oryginale kontrahentom,3)wewnętrzne - dotyczące operacji wewnątrz jednostki.Podstawą zapisów, zgodnie z art. 20 ust. 3 w/w ustawy, mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:1)zbiorcze - służące do dokonania łącznych zapisów zbioru dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione,2)korygujące poprzednie zapisy,3)zastępcze - wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego,4)rozliczeniowe - ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych.W przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki - stosownie do art. 20 ust. 4 ustawy o rachunkowości - może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz skup metali nieżelaznych od ludności.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, dowód księgowy powinien zawierać co najmniej:1)określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,2)określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,3)opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych,4)datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę sporządzenia dowodu,5)podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,6)stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania. W świetle powołanych powyżej przepisów, brak faktury nie stanowi samoistnej przesłanki do stwierdzenia braku możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. W wyjątkowych sytuacjach zaliczenie poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest możliwe również w oparciu i inne dowody.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy kontrahent odmawia wystawienia faktury, a podatnik jest w posiadaniu dowodów świadczących o wykonaniu tej usługi i uiszczeniu za nią zapłaty, spełniających warunki określone w przepisach ustawy o rachunkowości, może on - na podstawie tych dowodów - zaliczyć poniesiony wydatek do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.